Doğumlar
- 1455 – II. João, Portekiz Kralı (ö. 1495)
- 1583 – Edward Herbert, İngiliz diplomat, şair ve filozof (ö. 1648)
- 1756 – William Godwin, İngiliz gazeteci, politik filozof ve yazar (ö. 1836)
- 1793 – Charles Sealsfield, Amerikalı gazeteci (ö. 1864)
- 1797 – Gotthilf Heinrich Ludwig Hagen, Alman fizikçi ve hidrolik mühendisi (ö. 1884)
- 1803 – Alexandre-Gabriel Decamps, Fransız ressamı (ö. 1860)
- 1833 – Eduard Georg von Wahl, Baltık Alman cerrah (ö. 1890)
- 1838 – George William Hill, Amerikalı Astronom ve Matematikçi (ö. 1914)
- 1839 – Camsetci Tata, Hint sanayici (ö. 1904)
- 1845 – Georg Cantor, Alman matematikçi (ö. 1918)
- 1847 – Alexander Graham Bell, İskoç mucit (ö. 1922)
- 1857 – Alfred Bruneau, Fransız opera ve diğer müzik bestecisi ve müzik eleştirmeni (ö. 1934)
- 1863 – Arthur Machen, Galli yazar (ö. 1947)
- 1867 – Adday Şer, Asur kökenli, Siirt Keldani Katolik Kilisesi başpiskoposu (ö. 1915)
- 1868 – Alain, Fransız filozof (ö. 1951)
- 1869 – William M. Calder, Amerikalı siyasetçi (ö. 1945)
- 1869 – Mezîde Kadınefendi, II. Abdülhamid’in eşi (ö. 1909)
- 1870 – Géza Maróczy, Macar satranç ustası (ö. 1951)
- 1871 – Maurice Garin, Fransız bisikletçi (ö. 1957)
- 1875 – Memmedhasan Hacınski, Azerbaycan Demokratik Cumhuriyeti Başbakanı (ö. 1931)
- 1876 – David Lindsay, İngiliz yazar (ö. 1945)
- 1877 – Jón Þorláksson, İzlanda eski Başbakanı (ö. 1935)
- 1882 – Charles Ponzi, İtalyan iş insanı ve dolandırıcı (ö. 1949)
- 1883 – František Drtikol, Çek fotoğrafçı (ö. 1961)
- 1889 – Émile Henriot, Fransız şair, romancı, denemeci ve edebiyat eleştirmeni (ö. 1961)
- 1890 – Norman Bethune, Kanadalı doktor ve hayırsever (ö. 1939)
- 1894 – Goro Yamada, Japon eski futbolcu (ö. 1958)
- 1895 – Ragnar Anton Kittil Frisch, Norveçli ekonomist ve Nobel Ödülü sahibi (ö. 1973)
- 1897 – Timofey Vasilyev, Mordovyalı avukat (ö. 1939)
- 1898 – Ahmed Muradbegović, Bosnalı yazar, oyun yazarı ve romancı (ö. 1972)
- 1911 – Jean Harlow, Amerikalı oyuncu (ö. 1937)
- 1924 – Ottmar Walter, Alman futbolcu (ö. 2013)
- 1924 – Tomiichi Murayama, Japon siyasetçi
- 1925 – Rimma Markova, Rus oyuncu (ö. 2015)
- 1926 – Lys Assia, İsviçreli şarkıcı (ö. 2018)
- 1928 – Bernice Sandler, Amerikalı kadın hakları aktivisti, eğitimci ve yazar (ö. 2019)
- 1929 – Gene Schroeder, Amerikalı Amerikan Futbolu oyuncusu (ö. 2025)
- 1930 – Ion Iliescu, Rumen politikacı ve Devlet Başkanı
- 1931 – Lawrence Hauben, Amerikalı senarist ve En İyi Uyarlama Senaryo Akademi Ödülü sahibi (ö. 1985)
- 1933 – Lee Radziwill, Amerikalı moda yöneticisi
- 1937 – Bobby Driscoll, Amerikalı oyuncu (ö. 1968)
- 1938 – Bruno Bozzetto, İtalyan çizgi film animatörü
- 1939 – Chester Weger, Amerikan mahkûm
- 1939 – Hussaini Abdullahi, Nijeryalı üst düzey rütbeli eski asker ve siyasetçi (ö. 2019)
- 1940 – Patricia Gage, Britanyalı oyuncu ve seslendirme sanatçısı
- 1951 – Salih Müslim, Suriyeli politikacı
- 1953 – Zico, Brezilyalı futbolcu ve teknik direktör
- 1954 – Ali Ağaoğlu, Türk iş insanı
Ali Ağaoğlu
|
|
---|---|
Doğum | Ali İbrahimağaoğlu 3 Mart 1954 Of, Trabzon, Türkiye |
Meslek | İş insanı, müteahhit |
Organizasyon | Ağaoğlu Şirketler Grubu |
Özvarlık | $1,1 milyar (2018 itibarı ile)[1] |
Evlilik | Semra Ağaoğlu |
Çocuk(lar) | 5 |
Ebeveyn(ler) | Mithat Ağaoğlu Asiye Ağaoğlu |
Ali İbrahimağaoğlu (3 Mart 1954; Of, Trabzon), Türk müteahhit ve iş insanı. Ağaoğlu Şirketler Grubu’nun Yönetim Kurulu Başkanı’dır. Lise eğitimini son sınıfta[2] ticarete atılmasıyla[3] bırakmıştır. 2017 itibarıyla 1 milyar dolar şahsi serveti ile Türkiye’nin en zengin 27. insanıdır.[4][5]
İlk yılları
Ali Ağaoğlu, 3 Mart 1954 tarihinde Trabzon’un Of ilçesinde doğdu. Babası Mithat Ağaoğlu, İstanbul’da dönemin tanınmış müteahhitleri arasında idi. Babasının da etkisiyle gençlik yıllarında bir yandan okuyup bir yandan da inşaatlarda mesleği öğrendi. 1975 yılında babasının geçirdiği bir kalp rahatsızlığı sonrasında bir süreliğine aile işlerinin başına geçti; bu dönemde iş yükünden dolayı liseyi yarıda bırakmak zorunda kaldı.[6][7]
Ağaoğlu Şirketler Grubu

Babasından ticari olarak 1977 yılında ayrılarak Ağaoğlu Şirketler Grubu’nu kurdu. 1981 yılından itibaren toplu konut siteleri üretmeye başlayan Ağaoğlu Şirketler Grubu, özellikle 1990’lı yılların sonlarında başladığı “My” konseptli yaşam alanları ve My World, My Office, My Towerland gibi projeleri ile Ataşehir, Ayazma ve Çekmeköy bölgelerinde çalıştı.
Ali Ağaoğlu, Ekonomi dergisi Forbes’in 2012 yılında yayınladığı “En Zengin 100 Türk” listesinde 10. sırada yer aldı. Mart 2013 itibarıyla Forbes’in yaptığı araştırmaya göre, 2.7 milyar ABD doları servetiyle, Türkiye’nin 8., dünyanın ise 527. en zengin iş insanıdır. Türkiye Vergi Rekortmeneleri Listesinde ilk kez 2008 yılında yer almıştır.[6]
Özel hayatı
Ali Ağaoğlu hâlen ayrı yaşadığı ilk eşi ile evlidir ve bu evlilikten iki çocuk sahibidir. Nikâhlı ve nikâhsız eşlerinden 5 çocuğu vardır.
Serveti
Ali Ağaoğlu, Forbes Türkiye’nin 2017’de hazırladığı “En Zengin 100 Türk” listesinde 1 milyar dolarlık servetiyle 27. sırada yer almaktadır.[8]
- 1956 – Zbigniew Boniek, Polonyalı futbolcu
- 1958 – Miranda Richardson, İngiliz oyuncu
- 1958 – Mustafa Pehlivanoğlu, Türk ülkücü (12 Eylül Darbesi’nden sonra idam edilen ilk ülkücü) (ö. 1980)
Mustafa Pehlivanoğlu
|
|
---|---|
Doğum | Mustafa Pehlivanoğlu 3 Mart 1958 Ayaş, Ankara |
Ölüm | 7 Ekim 1980 (22 yaşında) Altındağ, Ankara |
Ölüm sebebi | İdam |
Defin yeri | Karşıyaka Mezarlığı, Ankara |
Milliyet | Türk |
Etnik köken | Türk |
Vatandaşlık | ![]() |
Siyasi parti | Milliyetçi Hareket Partisi |
Din | İslam |
Ebeveyn(ler) | Ahmet Pehlivanoğlu Zeynep Pehlivanoğlu |
Mustafa Pehlivanoğlu (3 Mart 1958, Ayaş, Ankara – 7 Ekim 1980, Altındağ, Ankara), Türk Ülkücü militan. 10 Ağustos 1978’de dört kahvehaneyi otomatik silahla tarayıp 5 kişiyi öldürdüğü, 12 kişiyi yaraladığı iddia edilerek yargılandı ve 18 Ekim 1979’da idama mahkûm edildi.[1] 12 Eylül Darbesi’nden sonra cezası infaz edildi. 1980-1984 arasında idam edilen 8’i sağ görüşlü 50 mahkûmdan biridir.
Balgat Katliamı
10 Ağustos 1978 günü Ankara’nın Balgat semtinde saat 21.00 sıralarında genellikle sol görüşlü kişilerin bulunduğu dört kahvehaneye bir otomobilden otomatik silahlarla yaylım ateşi açıldı. Açılan ateş sonucu beş kişi öldü, on iki kişi yaralandı.[2] Yapılan incelemede, bıçakla yaralamadan sanık Mustafa Pehlivanoğlu ile silah tehdidi ve silah teşhirinden sabıkalı Haydar Şahin adlı kişilerin kahvehaneye ateş açan militanlardan oldukları saptandı.[3]
Yargılama, kaçış ve idam
18 Aralık 1978’de Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesi’nde yargılaması başladı. Mustafa Pehlivanoğlu, Balgat Katliamı’nın yanı sıra Balgat’taki Amerikan tesislerini soyma ve bir otomobili gasbederek şoförü soyma suçlarından da yargılandı. Savcı; gasp, silahlı soygun, taammüden birden fazla adam öldürme suçlarından cezalandırılmasını istedi. Olayla ilgili bilgi veren tanıklardan Emin Metin, katliamdan bir hafta önce Pehlivanoğlu’nun kahvelerin bulunduğu yerde solcular tarafından dövüldüğünü, Pehlivanoğlu’nun oradan ayrılırken, “Buraları size mezar edeceğim.” dediğini söyledi.[4] Yapılan yargılama sonunda, 18 Ekim 1979’da, Ankara Sıkıyönetim Komutanlığı 1 Numaralı Askerî Mahkemesi tarafından “Türkiye’de şeriatçı bir düzen kurabilmek için Türkiye Şeriatçı Komando Ordusu adlı gizli bir örgüt kurmak ve Balgat’ta 5 kişiyi öldürüp 12 kişiyi yaralamak” suçlarından İsa Armağan ile birlikte idam cezasına çarptırıldı.[1] İdam dosyası Türkiye Büyük Millet Meclisine gönderildi. Bu sırada yatmakta olduğu ve çok sıkı korunan Mamak Askerî Cezaevi’nden kaçtı.[5] Kaçışı ülkede büyük tepki çekti. Ana Muhalefet lideri Bülent Ecevit, “Bu hiçbir şekilde tevil edilmeyecek, mazur gösterilemeyecek bir skandaldır. Devletin güvenirliği ve işlerliği açısından bir yüz karasıdır. Kaçanlar, bilindiği gibi, Balgat’ta 5 kişiyi öldürmekten ve 12 kişiyi yaralamaktan suçlu olan sağcı teröristlerdir.” dedi.[6] Milliyetçi Hareket Partisi Genel Sekreteri Necati Gültekin, “olaydan haberi olmadığını ve yorum yapamayacağını” söyledi. Türkiye Barolar Birliği Başkanı Atilla Sav, “Yakalıyorsunuz, cezasını veriyorsunuz, ondan sonra da kaçıyor. Durum böyle olunca suç işlemeyi caydırıcı durum ortadan kalkıyor.” dedi. Cezaevi Müdürü görevden alındı.[7] 16 Ağustos 1980’de Kütahya’da yakalandı. Yapılan sorgulamada, kaldığı hücrenin tavanını delip para karşılığında satın aldığı er kıyafetini giyerek cezaevinden kaçtığını söyledi.[8]
12 Eylül 1980 günü Türk Silahlı Kuvvetleri emir komuta zinciri içinde yönetime el koydu. Kenan Evren başkanlığındaki Millî Güvenlik Konseyi, 6 Ekim 1980 günü yapılan toplantıda Pehlivanoğlu ve diğer üç idam mahkûmunun infazlarına onay verdi. Pehlivanoğlu, 7 Ekim 1980’de, sol görüşlü Necdet Adalı’dan birkaç saat sonra 22 yaşındayken Ankara Merkez Kapalı Ceza ve Tutukevi’nde asılarak idam edildi. Devlet Başkanı Orgeneral Kenan Evren, aynı gün tuttuğu notlarda Adalı ve Pehlivanoğlu’nun idamları hakkında şöyle yazdı:
“Dün onayladığımız iki idam cezası bugün infaz edildi. Biri 24, diğeri 22 yaşında olan bu iki terörist; yedi kişiyi öldürmüşler, on iki kişiyi de yaralamışlardı. Böylece işledikleri suçlarını canları ile ödediler.”[9]
Pehlivanoğlu, Ankara Karşıyaka Mezarlığı’na gömüldü.
Ölümünden sonra
İdam kararını veren Sıkıyönetim Mahkemesi Hâkimi Ali Fahir Kayacan, yıllar sonra anlattığı anılarında, verdiği karardan pişmanlık duymadığını söyledi. Mustafa Pehlivanoğlu’nun idam anını da şöyle anlattı:[10]
“Odadayken Mustafa Pehlivanoğlu’nu çağırdılar. Onun da son arzusu ailesine mektup yazmak oldu. Dinî telkini kabul etti. Ondan sonra ben hükmü okudum. Pehlivanoğlu, savcılıkta itiraflarda bulunmuştu. Ben hükmü okuduktan sonra bana, ‘Efendim ben o kadar yardımcı da oldum.’ dedi. Ona, infaz hükmünün değiştirilmesinin mümkün olmadığını anlattım. Pehlivanoğlu da sehpada slogan attı.”
Pehlivanoğlu’nun, tutuklu bulunduğu Ulucanlar Cezaevi’nden annesine yazdığı mektup 2010 yılında referandum sürecinde dönemin Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan tarafından AK Parti Meclis Grup Toplantısı’nda okundu. Erdoğan, Pehlivanoğlu için ağladı.[11]
Ayrıca bakınız
- 12 Eylül Darbesi’ne giden süreç
- Türkiye’de sağ-sol çatışması
- Türkiye’de ölüm cezası
- 1961 – Mary Page Keller, Amerikalı oyuncu
- 1961 – Safiye Soyman, Türk şarkıcı
Safiye Soyman
|
|
---|---|
Doğum | 3 Mart 1961[1] Bolu, Türkiye |
Meslek | Şarkıcı |
Etkin yıllar | 1990-günümüz |
Evlilik |
Ziya Akaröz
(e. 1974; b. 1985) |
Partner(ler) | Faik Öztürk (2000-günümüz) |
Çocuk(lar) | 2 |
Safiye Soyman (3 Mart 1961 Bolu),[2] Türk şarkıcı.
Hayatı
Safiye Soyman, Bolu’lu bir baba ve Kırşehir’li bir annenin kızı olarak 1961 yılında Bolu’nun Akpınar Mahallesi’nde bir gecekonduda doğdu ve orada büyüdü.[2] Babası bir hafız olan Safiye Soyman, 13 yaşında görücü usulüyle evlendiği 24 yaşındaki Ziya Akaröz’le on beş yıl evli kalmıştır. Evliliğin ilk üç senesi güzel geçtikten sonra eşinin kumar tutkusu aile bağlarını derinden sarsmaya başlamış ve eşinden gizli ortaokul sınavlarına hazırlanmıştır. Daktilo kurslarına gitmiş ve ortaokulu bitirir bitirmez, bu kez de lise bitirme sınavlarına hazırlanarak liseyi de bitirmiştir. Okul sonrası iş bulma sınavlarına girerek İmar İskan Bakanlığı’na Genel Müdür sekreteri olarak işe girmiştir.
Liseyi bitirdikten sonra da Özer Altın’dan müzik dersleri alıp radyo sınavlarına girmiş ve kazanmıştır. 6 sene Ankara Devlet Klasik Müziği Korosu’nda çalışan Safiye Soyman, bir gün gazinocular kralı Fahrettin Aslan’dan teklif almıştır. Böylece 1996 yılında 35 yaşında Maksim’de sahneye çıktı. Ardından memuriyetten istifa ederek şöhret basamaklarını tırmanmıştır.
Özel hayatı
Safiye Soyman, ilk evliliğini çocuk yaşta 13 yaşındayken 1974 yılında Ziya Akaröz ile yapmış bu evlilikten Ümran Erler adında bir kızı (d. 1975) ve Harun (1977-2024) adında bir oğlu olmuştur. Daha sonra 1985 yılında Ziya Akaröz ile boşanmıştır.
Safiye Soyman, 2000 yılından beri iş insanı Faik Öztürk ile birlikte yaşamaktadır.[3]
Diskografisi
Albümleri
- 1990: Hesabım Var
- 1992: Bahse Girerim
- 1993: Aşk Olsun Sana
- 1995: Söz Veriyorum
- 1997: Sen Gittin Mi Ben Ölürüm
- 1998: Sevenler Gece Ağlar
- 2002: Hani Gittin Ya
- 2004: Birde Benden Dinleyin
- 2006: Yine Benden Dinleyin
- 2008: Herkes Dinlesin
- 2008: İkinci Bahar
- 2010: Safiye Soyman – İlahiler
- 2012: Alaturka Şarkılar & İstanbul Olmaz Olsun
- 2014: İşte Benim Dünyam
- 2016: Bir Yorum da Benden
- 2020: Nerede Kalmıştık
Single’ları
- 2017: Erik Dalı
- 2017: Harmadan Gel
- 2018: Ya Ben Anlatamadum (feat. Faik Öztürk)
- 2019: İkimiz Bir Fidanız (feat. Faik Öztürk)
- 2019: Özüme Döndüm Ben
- 2020: İkimiz Bir Fidanız
- 2020: İlle de Sen
- 2020: Merhem
- 2023: Ankara Güzelse Sebebi Sensin
- 2023: Kusura Bakma
- 2023: Hikaye
- 2023: Gümüş Kaşık
- 2023: Geçen Yıl Bu Zamanlar
- 2024: Yıllar Utansın
Programlar
- 2006: Sabahlara Şenlik
- 2008: Hep Seni Aradım
- 2012: Safiye & Faik Trende
- 2014: Pişir Yedir Kazan (Jüri)
- 2017: Dünya Güzellerim
- 2018: Demet Akbağ ile Çok Aramızda
- 2021: Gelinim Mutfakta
- 2023-2024: Dünya Güzellerim Masada
- 2024-2025: Dünya Güzellerim Tatilde
- 1961 – Ümit Özdağ, Türk akademisyen, siyasetçi ve yazar
- 1962 – Jackie Joyner-Kersee, Amerikalı atlet
- 1963 – Hamdi Akın İpek, Türk iş insanı
- 1963 – Martín Fiz, İspanyol koşucu
- 1963 – Naci Taşdöğen, Türk sinema, dizi ve tiyatro oyuncusu
- 1964 – Cem Davran, Türk oyuncu
Cem Davran
|
|
---|---|
![]() |
|
Doğum | Muharrem Cem Davran 3 Mart 1964 Kasımpaşa, İstanbul, Türkiye |
Meslek | Oyuncu, tiyatrocu, sunucu |
Etkin yıllar | 1978-günümüz |
Evlilik |
Hilal Davran (e. 1990)
|
Çocuk(lar) | 2 |
Resmî site | cemdavran.com.tr |
Muharrem Cem Davran (d. 3 Mart 1964, İstanbul), Türk oyuncu ve sunucudur.
İlk yılları ve eğitimi
Erzincan, Kemaliyeli bir baba ile Rize, Çayelili bir annenin çocuğu olarak dünyaya geldi[1]. Babası Mehmet Davran, bir süre Nevzat Pesen’in film şirketinde kostüm-dekor şefi olarak çalışmış ardından da uzun yıllar Şehir Tiyatroları Aksesuar Şefliği yapmıştır. Cem Davran, 1977 yılında İstanbul Şehir Tiyatrosu’nda çocuk oyuncu olarak oynadı. Onat Kutlar’ın yönlendirmesiyle 15 yaşındayken Yusuf ile Kenan filminde başrol oynadı. 1980’li yıllarda Yıldız Teknik Üniversitesi Elektrik Mühendisliği Bölümünden mezun olmuştur.
Tiyatro oyunları
- Bezirgan (Tartuffe) : Moliere – İstanbul Halk Tiyatrosu – 2012
- Doğum Günü Partisi : Harold Pinter – İstanbul Şehir Tiyatrosu – 2011
- Alevli Günler : Irmak Bahçeci – İstanbul Halk Tiyatrosu – 2010
- Beyefendi : Cem Davran – Aysa Prodüksiyon Tiyatrosu – 2000
- Ahududu (oyun) : Joseph Kesselring – İstanbul Şehir Tiyatrosu – 1997
- Yeni Baştan : Neil Simon – Tiyatro İstanbul – 1996
- Teope : Coşkun Büktel – İstanbul Şehir Tiyatrosu – 1993
- Tartüf : Moliere – İstanbul Şehir Tiyatrosu – 1992
- Çılgın Sonbahar : Pierrette Bruno – Dormen Tiyatrosu – 1991
- Ödüller Kimin : Jean-Noel Fenwick – İstanbul Şehir Tiyatrosu – 1990
- Üç Kız Kardeş : Anton Çehov – İstanbul Şehir Tiyatrosu – 1990
- 1793 : Victor Hugo \ Jacques Tephany – İstanbul Şehir Tiyatrosu – 1986
- Askerliğim : Neil Simon – İstanbul Şehir Tiyatrosu – 1985
- Macbeth : William Shakespeare – İstanbul Şehir Tiyatrosu – 1983
- Figaro’nun Düğünü : Pierre Beaumarchais – İstanbul Şehir Tiyatrosu 1993
Filmografisi
Sinema | |||
---|---|---|---|
Yıl | Yapım | Rol | Notlar |
1978 | Taşı Toprağı Altın Şehir | Tahir | |
1979 | Yusuf ile Kenan | Yusuf | |
1986 | Asılacak Kadın | Yalçın’ın çocukluk arkadaşı | |
1991 | Kurt Kanunu | ||
1991 | Varyemez | Oktay | |
1993 | Tersine Dünya | ||
1999 | Kahpe Bizans | Yetiş Bey, Gavur Bey (Markus Antonyus), Gezer Bey | |
2000 | Balalayka | Hasan | |
2007 | Avrupalı | Avrupalı | |
2011 | Bir Ses Böler Geceyi | Süha Kaygusuz | |
2011 | Melekler ve Kumarbazlar [2] | ||
2019 | Babamın Kemikleri | Öner | |
2019 | Karakomik Filmler | Kaptan | |
2020 | Karakomik Filmler 2: Deli | Katil | |
2023 | Hayat | ||
Televizyon | |||
Yıl | Yapım | Rol | Notlar |
1993 | Tatlı Betüş | Orhun | Başrol |
1988 | Uzaylı Zekiye | Konuk oyuncu | |
1998-2001 | Ruhsar | Mazhar Mahmutoğlu | Başrol |
2000 | Şaşıfelek Çıkmazı | Hasan | |
2001 | Vay Anam Vay | Kendisi | Konuk oyuncu |
2002 | Aşk Meydan Savaşı | Rıza | Başrol |
2002 | Bana Abi De | Selo | |
2003 | Patron Kim? | Cem | |
2003 | Yuvam Yıkılmasın | Demir | |
2004-2005 | Çocuğun Var Derdin Var | Ömer Gencer | |
2005 | İlk Göz Ağrısı | Aşkın | |
2006 | Deli Dolu | Oğuz | |
2007 | Fesupanallah | Gülüm Arif | |
2008 | Hayat Güzeldir | Ömer Bahtiyar | |
2008 | 35. Altın Kelebek Ödülleri | Kendisi | Sunucu |
2009 | Avrupa Yakası | Altan Titiz | Konuk oyuncu |
2009 | 36. Altın Kelebek Ödülleri | Kendisi | Sunucu |
2010 | Çete | Cem Davran | Başrol |
2011 | İzmir Çetesi | Ahmet İptenalır | |
2013 | Bizim Okul | Spartaküs Altan | |
2013 | Babam Sınıfta Kaldı | Erman Yılmaz | |
2014 | Yedikule Hayat Yokuşu | Cemal | |
2017 | 44. Altın Kelebek Ödülleri | Kendisi | Sunucu |
2018 | 8. Gün | Aziz Uğur Boztepe | Başrol |
45. Altın Kelebek Ödülleri | Kendisi | Sunucu | |
2019 | Kardeş Çocukları | Adnan Harmancı | Başrol |
2020 | 46. Altın Kelebek Ödülleri | Kendisi | Sunucu |
2021 | Aşkın Tarifi | Hazım Soyluer | Başrol |
47. Altın Kelebek Ödülleri | Kendisi | Sunucu | |
O Ses Türkiye Yılbaşı Özel | Kendisi | Konuk | |
2022 | 48. Altın Kelebek Ödülleri | Kendisi | Sunucu |
2023-2024 | Bambaşka Biri | Turan Öztürk | Başrol |
2023 | 49. Altın Kelebek Ödülleri | Kendisi | Sunucu |
2024 | 50. Altın Kelebek Ödülleri | ||
2024-günümüz | Çarkıfelek | ||
İnternet | |||
Yıl | Yapım | Rol | Notlar |
2020 | Yarım Kalan Aşklar | Nejat Amir | Yardımcı oyuncu |
2024 | 39 Derecede Aşk | İskender |
Özel hayatı
Cem Davran, Hilal Davran ile evlidir. Hür Can ve Ali isminde iki oğlu bulunmaktadır.[3]
- 1966 – Şahap Sayılgan, Türk sinema ve dizi oyuncusu
- 1966 – Anu Sinisalo, Fin oyuncu
- 1970 – Julie Bowen, Amerikalı aktris
- 1972 – Christian Oliver, Alman oyuncu
- 1973 – Killa Hakan, Türk Gangsta Rap sanatçısı ve söz yazarı
- 1977 – Berkun Oya, Türk tiyatrocu
- 1977 – Ronan Keating, İrlandalı şarkıcı
- 1977 – Buddy Valastro, İtalyan asllı Amerikan şef
- 1982 – Jessica Biel, Amerikalı oyuncu
- 1986 – Mehmet Topal, Türk futbolcu
- 1986 – Stacie Orrico, Amerikalı şarkıcı
- 1986 – Sibel Özkan, Türk halterci
- 1991 – Moisés Ribeiro Santos, Brezilyalı futbolcu
- 1994 – Erdi Gülaslan, Türk basketbolcu
- 1997 – Camila Cabello, Kübalı-Amerikalı şarkıcı ve söz yazarı
- 1991 – Park Chorong, Koreli şarkıcı, söz yazarı ve aktör
wikipedia.org