Ölümler
- 98 – Nerva, 96 – 98 arası Roma İmparatoru (d. 30)
- 731 – Kül Tigin, İkinci Doğu Göktürk Kağanlığı yöneticisi (d. 685)
Kül Tigin Eski Türkçe: 𐰚𐰇𐰠𐱅𐰃𐰏𐰤 Çince: 闕特勤/阙特勤 |
|
---|---|
İnançu Apa Yargan Tarkan | |
![]() Kül Tigin’in büstü, Orhun Nehri vadisi, Arhangay Eyaleti, Khashaat’taki Khoshoo Tsaidam mezarlığında bulundu. Moğolistan Ulusal Müzesi’nde yer almaktadır.
|
|
Doğum | 684 |
Ölüm | 27 Şubat 731[1] |
Defin | 1 Kasım 731 |
Hanedan | Aşina |
Babası | İlteriş Kağan |
Annesi | İlbilge Hatun |
Meslek | Komutan |
Kül Tigin veya Köl Tigin (Eski Türkçe: 𐰚𐰇𐰠𐱅𐰃𐰏𐰤, Kül Tig(i)n,[2] 闕特勤/阙特勤, Pinyin: quètèqín, Wade-Giles: chüeh-t’e-ch’in), d. 684 – ö. 27 Şubat 731), İkinci Doğu Göktürk Kağanlığı’nı ağabeyi Bilge Kağan ile birlikte yöneten devlet başkanıdır. Kül Tigin, devletin askerî kanadını yönetiyordu.
İlteriş Kağan’ın oğlu, Bilge Kağan’ın kardeşi ve Kutlug Erkin’ın torunudur.[3]
Hayatı
Babası Kutluk Kağan (İlteriş) öldüğünde ağabeyi Bilge 8, Kül Tigin ise 7 yaşındaydı. Ağabeyiyle birlikte amcası Kapağan Kapgan Kağan tarafından büyütüldü. Kapağan Kağan, Türk töresine aykırı hareket ederek ölmeden önce kendi oğlunu veliaht ilan etti ve yeğenlerinin iktidar adaylığını geçersiz kıldı. Ancak Kapağan’ın ölümünden sonra Kül Tigin, daha önce Mete Han’ın yaptığına benzer bir darbeyle yönetimi ele geçirdi, Kapağan Kağan’ın oğlunu destekleyen beyleri idam ettirdi, Kapağan döneminde geri plana itilen Tonyukuk’u ve Alp Eletmiş’i yanına alarak büyük bir temizlik yaptı ve sonunda, tahta ağabeyini oturttu. Bilge Kağan 32 yaşında, Kül Tigin de 31 yaşındaydı. Resmi lider Bilge Kağan olsa da ülkede asıl güç, ordu komutanı Kül Tigin’in elindeydi. Ağabeyi ile birlikte ülkelerindeki isyanları bastıran Kül Tigin’e ilişkin en sağlıklı bilgiler Orhun Yazıtları’nda yer alır.
Kül Tigin, 16 yaşında iken amcası Kapağan Kağan ile birlikte 50 bin kişilik Çin ordusuyla yapılan savaşa katıldı ve kahramanlığı ile dikkat çekti. Kül Tigin, 21 yaşında iken Çinli general Caca ile yapılan savaşta da yer almış ve üç atını kaybetmesine rağmen düşmanla çarpışmaya devam etmişti. Çinli askerlerin attığı 100’den fazla oktan kurtulmayı başararak, bu savaşın kazanılmasında büyük payı olduğu abidelerde yazılıdır. Kitabeler, Kül Tigin’in kahramanlık öyküleriyle doludur. Örneğin erkekler batı seferine çıktığı zaman Türk yurduna baskın yapan Kırgız,Oğuz ve çin kuvvetlerine karşı kadın ve çocukları örgütleyerek zafer kazanmasından bahsedilir. Kül Tigin hem başarılı bir savaşçı, hem de başarılı bir komutandır.Bununla birlikte Tarihte ender görülen bir olay olan iki kardeşin taht kavgasına tutuşmadan devleti birlikte yönetmesinde büyük pay sahibidir.
Kül Tigin, 26 yaşında iken Göktürk Devleti’ne başkaldıran Kırgızlara karşı düzenlenen sefere de katıldı. Sanga Dağı’nın eteklerinde 710 yılında yapılan savaşta, Kül Tigin’in savaşçılığı Çinlilerin de dikkatini çekti ve Çin kaynaklarında onu ‘Yenilmez Savaşçı’ olarak gösterdiler. Orhun Kitabeleri, bu savaşta Kül Tigin’in elinde bir hançerle kaplan gibi atılarak dokuz düşmanı biçtiğini anlatır.
Yuğ töreni
Kül Tigin 27 Şubat 731’de 47 yaşında iken öldü.[1] 1 Kasım 731’de kendisine büyük bir cenaze töreni düzenlendi. Orhun Kitabeleri’nde Kül Tigin Yazıtında yazılanlara göre 47 yaşında iken Koyun yılında on yedinci günde öldü. Kül Tigin kony yılka yiti yigirmike uçdı (Kül Tigin anıtı Kuzey-doğu yüzü),[4] Kuzey Yüzü, ll-13: “Yogçı, sıgıtçı, Kıtany, Tatabı bodun başlayu, Udar Sengün kelti. Tabgaç kaganta İsiyi Likeng kelti. Bir tümen agı altun, kümüş kergeksiz kelürti. Tüpüt kaganta bölön kelti. Kurıya kün batsıkdakı Sogd Berçik-er, Bukarak uluş bodunta Enik Sengün, Ogul Tarkan kelti. On-Ok oglım Türgiş kaganta Makaraç Tamgaçı, Oguz Bilge Tamgaçı kelti. Kırkız kaganta Tarduş lnançu Çor kelti. Bark itgüçi, bediz yaratıgma, bitig taş itgüçi Tabgaç kagan çıkanı Çang Sengün kelti.“
“Yasçı, ağlayıcı olarak Kıtay, Tatabı milletinden başta Udar general geldi. Çin kağanından İsiyi Likeng geldi. On binlik hazine, altın, gümüş fazla fazla getirdi. Tibet kağanından vezir geldi. Batıda gün batısındaki Soğd, İranlı, Buhara ülkesi halkından Enik general, Oğul Tarkan geldi. On Ok oğlum Türgiş kağanından Makaraç mühürdar, Oğuz Bilge mühürdar geldi. Kırgız kağanından Tarduş İnançu Çor geldi. Türbe yapıcı, resim yapan, kitâbe taşı yapıcısı olarak Çin kağanının yeğeni Çang general geldi.”[4]
yazıldığı gibi törene Çin, Kıtan, Tatabı, Tibet, İran, Soğd, Buhara, Türgiş, Kırgız ve diğer devlet boyları da katıldı. 732 yılında Kül Tigin’nin cenaze töreni için Orhon başkentine Türkçe adlı Ogul-Tarhan Buhara elçisi gelmiştir.[5]
Kül Tigin’in Orhun Yazıtları’nda emeği vardır. 732’de ağabeyi Bilge Kağan bir Kül Tigin Bengü taşı diktirmiştir. Kül tigin anıtı Batı yüzünde Bilge Kaganın ona ölümümünden sonra “İnançu Apa Yargan Tarkan” adını vermiştir.
Türk Bilge Hagan ayukıka inim Kül Tiginig küzedü olurttum.İnançu Apa Yargan Tarkan Atıg birtim Anı Ögtürtüm Türk Bilge Kağanı, nezaret etmek üzere, küçük kardeşim Kül Tigini gözeterek oturdum. İnançu Apa Yargan Tarkan adını verdim. Onu övdürdüm. [4]
Bu anıt, Baykal Gölü’nün güneyinde Koşo Çaydam gölü yakınındadır. Mermer üzerinde Göktürk yazısıyla “Kültigin koyun yılında 17. günde uçtu” diye yazar.
Ağabeyi Bilge Kağan 734 yılında ölmüştür. Tonyukuk, Bilge Kağan ve Kül Tigin’in yaptıkları Göktürk Yazıtları’nda(Orhun Kitabeleri) tüm sadeliğiyle yer almaktadır.
- 956 – Theofilaktos, 2 Şubat 933 ile öldüğü 956’ya kadar Rum Ortodoks patriği (d. 917)
- 1425 – I. Vasili, 1389-1425 arasında Moskova Büyük Prensi (d. 1371)
I. Vasili | |||||
---|---|---|---|---|---|
![]() |
|||||
Moskova Büyük Prensi | |||||
Hüküm süresi | 19 Mayıs 1389 – 27 Şubat 1425 | ||||
Önce gelen | Dmitri Donskoy | ||||
Sonra gelen | II. Vasili | ||||
Doğum | 30 Aralık 1371 Moskova, Moskova Büyük Dükalığı |
||||
Ölüm | 27 Şubat 1425 (53 yaşında) Moskova, Moskova Büyük Dükalığı |
||||
Defin | Mikâil Katedrali, Moskova Kremlini | ||||
Eş(ler)i | Sofya (Litvanya)[1] | ||||
Çocuk(lar)ı | Anna Vasiliyevna (Bizans İmparatoriçesi) Yuri Vasiliyeviç İvan Vasiliyeviç Anastasya Vasiliyevna Daniil Vasiliyeviç Vasilisa Vasiliyevna Simeon Vasiliyeviç Maria Vasiliyevna Vasili Vasiliyeviç |
||||
|
|||||
Hanedan | Rurik | ||||
Babası | Dmitri Donskoy | ||||
Annesi | Eudoksiya | ||||
Dini | Doğu Ortodoks |
I. Vasili veya Vasili Dmitriyeviç, (Rusça: Василий Дмитриевич İvan Veliki) (30 Aralık 1371, Moskova – 27 Şubat 1425, Moskova), 1389-1425 arasında Moskova Büyük Prensi.
Ailesi
Vasili, Litvanyalı Sophia ile evlendi. Beşi erkek (bunlardan sadece biri yetişkinliğe kadar hayatta kalmıştır) ve dördü kız olmak üzere bilinen dokuz çocukları olmuştur:[2]
• Moskova’lı Anna (1393 – Ağustos 1417), VIII. İoannis’un karısı, hıyarcıklı vebadan öldü.[3]
• Yuri Vasilievich (30 Mart 1395 – 30 Kasım 1400)
• Ivan Vasilievich (15 Ocak 1397 – 20 Temmuz 1417), Ivan Vladimirovich’in kızıyla evlendikten ve Novgorod’un mirasını aldıktan sadece altı ay sonra Kolomna’dan Moskova’ya giderken veba sonucu öldü
• Anastasia Vasilievna (ö. 1470), Kiev Prensi Vladymir Alexander’ın karısı.
• Daniil Vasilievich (6 Aralık 1400 – Mayıs 1402), vebadan öldü
• Vasilisa Vasilievna.
• Semyon Vasilievich (13 Ocak – 7 Nisan 1405), vebadan öldü.
•Maria Vasilievna
• II. Vasili (10 Mart 1415 – 27 Mart 1462)
Hayatı



İlk yılları
Moskova büyük prensi Dmitri Donskoy ile eşi Prenses Eudoksiya’nın ilk oğlu olarak 1371 yılında Moskova’da doğdu.
1383 yılında henüz 12 yaşındayken babasının Vladimir Büyük Prensi unvanıyla Rus topraklarını yönetmesi hakkında onayını almak üzere Altın Orda Hanı Toktamış’a elçi olarak gitti. Tver prensliğinin de aynı unvanın peşinde olmasına rağmen, Vasili isteğini kabul ettirdi.[4] Ancak Toktamış onu sarayında rehin tutmaya başladı. 1386’da Timur’un Altın Orda seferi sırasındaki karışıklıktan yararlanarak Moskova’ya dönmeyi başardı. Daha sonra bir Moskova birliğiyle birlikte dönerek Timur’a karşı Toktamış’ın yanında saf tutarak barışı sağladı. Toktamış’ın da onay ve izniyle Nijni Novgorod (bugün Gorki) ve Murom prensliklerini ilhak etti.[5]
Hükümdarlık dönemi
1389 yılında babasının yerine hükümdar olduğunda 18 yaşındaydı. Babasının Rus topraklarını birleştirme çabalarını devam ettirdi.
Eşi Sofya’nın babasının yönetimindeki Litvanya Büyük Dükalığı ve Veliki Novgorod ile çatışmalarında üstünlük sağlayamadı.
Timur’un Toktamış’ı yendikten sonra 1395 yılında Rus topraklarına da saldırmasıyla, Vasili de savaşmak için ordusunu geliştirmek zorunda kaldı. Fakat Timur savaşmadan geri çekildi.
Timur’un seferlerinden sonra Vasili Altın Orda devletine haraç vermeyi bırakmıştı. Toktamış’ın yerine Emir olarak geçen Edige Mirza Bahadır, 1408 yılında Moskova’yı kuşattı. Bunun üzerine Vasili yeniden Altın Orda devletine boyun eğdi ve tekrar haraç vermeye başladı.[4]
1411 yılında Vasili, Moskova Knezliği’nin etkinliğini artırmak için kızı Anna’yı Bizans İmparatoru VIII. İoannis ile evlendirdi. Fakat bu evlilik yoluyla kurulan bu ilişki yalnız üç yıl sürebildi. Prenses Anna, o dönem Avrupa’da büyük kayıplara yol açan Kara Veba nedeniyle öldü.[6]
1404 yılında Duyuru Katedrali’nin arkasında Rusya’nın ilk mekanik saat bulunan saat kulesi inşa edildi. Rahip Sırp Lazar’ın icadı olan bu mekanik saat, o dönem teknik bir mucize olarak algılanmıştı.[2][3]


I. Vasili, 1425 yılında Moskova’da öldü.[7]
- 1644 – Zekeriyâzâde Yahyâ, Türk divan şairi ve Şeyhülislam (d. 1553)
- 1667 – Stanisław Potocki, Polonyalı asilzade, kumandan ve askeri lider (d. 1589)
- 1706 – John Evelyn, İngiliz yazar (d. 1620)
- 1712 – I. Bahadır Şah, Babür İmparatorluğu’nun 7. Şahı (d. 1643)
I. Bahadır Şah | |||||
---|---|---|---|---|---|
![]() |
|||||
7. Babür İmparatoru | |||||
Hüküm süresi | 19 Haziran 1707 – 27 Şubat 1712 | ||||
Taç giymesi | 19 Haziran 1707, Delhi | ||||
Önce gelen | I. Alemgir Şah | ||||
Sonra gelen | Cihandar Şah | ||||
Doğum | 14 Ekim 1643 Burhanpur, Babür İmparatorluğu |
||||
Ölüm | 27 Şubat 1712 (68 yaşında) Lahor, Babür İmparatorluğu |
||||
Eş(ler)i | Nizam Bai ve 8 diğer eşi | ||||
Çocuk(lar)ı | 8 oğul, 1 kız, Cihandar Şah Azim-üş-Şan Refi-üş-Şan Hucista Aktar Cihan Şah Bülend Aktar |
||||
|
|||||
Hanedan | Timurlu Hanedanı | ||||
Babası | I. Alemgir Şah | ||||
Dini | İslam |
I. Bahadır Şah veya tam adı Ebû Nasr Kutbüddîn Muhammed Muazzam Şâh Âlem Bahâdır Şâh b. Evrengzîb, (Farsça: بہادر شاه Bahādur Shāh; d. 14 Ekim 1643, Burhanpur – ö. 27 Şubat 1712, Lahor) 19 Haziran 1707 – 27 Şubat 1712 yılları arasında yapmış yedinci Babür İmparatorluğu Şahıdır.

- 1822 – John Borlase Warren, İngiliz Kraliyet Donanması subayı, diplomat ve politikacı (d. 1753)
- 1854 – Robert de Lamennais, Fransız Katolik rahip, felsefeci ve politik düşünür (d. 1782)
- 1887 – Aleksandr Borodin, Rus besteci ve kimyacı (d. 1833)
- 1892 – Louis Vuitton, Fransız bavul ve çanta üreticisi (d. 1821)
- 1914 – Tayyareci Fethi Bey, Türk asker ve ilk Osmanlı pilotlarından (d. 1887)
Fethi Bey | |
---|---|
![]() Yüzbaşı Fethi Bey
|
|
Doğum | 1891 Ayazpaşa, İstanbul Vilayeti |
Ölüm | 27 Şubat 1914 (27 yaşında) Taberiye Gölü yakınları |
Defin yeri | Selahaddin Eyyubi Türbesi |
Bağlılığı | ![]() |
Branşı | ![]() |
Hizmet yılları | 1907-1914 |
Rütbesi | Yüzbaşı |
Fethi Bey (1891, Ayazpaşa – 27 Şubat 1914, Taberiye Gölü yakınları), Türk asker ve ilk Türk pilotlardandır. Bahriye’den, bugünkü adı ile İstanbul Teknik Üniversitesi’nden, arkadaşı Ahmet Fetgeri Aşeni vasıtasıyla Beşiktaş Jimnastik Kulübü’nde 1909 sonrasında yöneticilik yapmıştır.[kaynak belirtilmeli] Beşiktaş Jimnastik Kulübü kurucuları arasındadır.
“Yüzbaşı Fethi Bey; 1891 İstanbul doğumludur. 1901 yılında Bahriye Çarkçı Ameliyat Mektebi İdadisine girmiştir. 1908 yılında ‘çarkçı subayı’ olarak fabrikaya atanır. 1910 yılında Hamidiye Kruvazörü’ nün Adriyatik Limanları’ nı ziyaretinde motor çarkçısı olarak görev yapmıştır. 1911’de Esliha Tamirat Fabrikası’ nda çalışmıştır. 3 Temmuz 1912 tarihinde Bristol Tayyare Mektebi’ ne pilotaj tahsili için gönderilmiştir. Hava sınıfına geçmiş, Garp ve Şark Ordusu’ nda pilot olarak görev yapmıştır. Balkan Harbi’ ndeki muvaffakiyetleri gereği ‘gümüş liyakat madalyası’ ile taltif edilmiştir. 1913 yılında yüzbaşı rütbesine terfi etmiş ve tayyare bölüğünün ikinci takım subayı olmuştur. 1914 yılı başında ise Mısır’a gidecek ekibe ilk sıradan dahil olmuştur.”[1]
8 Şubat 1914 tarihinde silah arkadaşı Sadık Bey ile birlikte ‘Muavenet-i Milliye’ isimli Blériot XI/B uçağıyla İstanbul-Kahire uçuşuna başlamışlardır. Konya, Ulukışla, Adana, Humus ve Şam üzerinden Kahire’ye uzanacak bu hava yolculuğunu tamamlayamayarak; 27 Şubat 1914 tarihinde, Şam’ın Taberiye ilçesi Şimiriye bucağı yakınlarında düşmüş ve Türk havacılık tarihinin ilk kayıpları arasında yer almışlardır. Mezarı, Sadık Bey’inki ile birlikte Şam’daki Selahaddin Eyyubi Türbesi haziresindedir.
Hatırası
Fethi Bey’in hedefine varamadan kazadan ölmesi, o günlerde ülke çapında büyük üzüntüye yol açmıştı. Türk Havacılığının “İlk hava şehidi“[2] olan Tayyareci Fethi Bey’in anısına Ebedi Şef Atatürk tarafından 1934 yılında Muğla’nın Meğri kasabasına Fethiye adı verildi.[3][4] 2004 yılında Tayyareci Fethi Bey’in anıt heykeli Fethiye’de antik tiyatronun hemen karşısında bulunan Şehit Yüzbaşı Tayyareci Fethi Bey Milli Parkında sergilenmeye başlandı, daha sonra bu heykel 2018 yılında yapılan Fethiye Devlet hastanesi karşısında bulunan Şehit Fethi Bey parkındaki yeni yerine taşındı.
Behçet Kemal Çağlar, Tayyareci Fethi Bey için şu dizeleri yazdı:
“Aslan uçtu” diye söylenir methi;
Bu kutsal toprağın çocuğu Fethi..
Kahrolur darbanla elbet her zaman
Olursa bakış yan ve maksat eğri;
Bak; Fethiye oldu sayende Meğri,
Kartalım! gölgende hürdür bu vatan.
- 1914 – Tayyareci Sadık Bey, Türk asker ve ilk Osmanlı pilotlarından (d. ?

Tayyareci Sadık Bey (?, Selanik-27 Şubat 1914, Cehennem Vadisi,[1] Filistin), Osmanlı asker ve havacı (Hava Rasat Yüzbaşısı[1]).
- 1915 – Nikolay Yakovleviç Sonin, Rus matematikçi (d. 1849)
- 1936 – İvan Pavlov, Rus fizyolog ve Nobel Tıp veya Fizyoloji Ödülü sahibi (d. 1849)
- 1939 – Nadejda Krupskaya, Rus devrimci ve Lenin’in eşi (d. 1869)
- 1947 – Cemal Nadir Güler, Türk karikatürist (d. 1902)
- 1959 – Hüseyin Siret Özsever, Türk şair (d. 1872)
- 1959 – Nikolaos Trikupis, Yunan asker (d. 1868)
- 1959 – Patrick O’Connell, İrlandalı futbolcu (d. 1887)
- 1961 – Selahattin Adil, Türk asker ve siyasetçi (d. 1882)
- 1966 – Gino Severini, İtalyan ressam (d. 1883)
- 1968 – Hertha Sponer, Alman fizikçi ve kimyager (d. 1895)
- 1989 – Konrad Lorenz, Avusturyalı etoloji uzmanı (d. 1903)
- 1992 – Samuel Ichiye Hayakawa, Kanada doğumlu Amerikalı akademisyen ve siyasetçi (d. 1906)
- 1993 – Lillian Gish, Amerikalı sinema ve tiyatro oyuncusu (d. 1893)
- 1998 – George H. Hitchings, Amerikalı hekim ve Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü sahibi (d. 1905)
- 1998 – J. T. Walsh, Amerikalı oyuncu (d. 1943)
- 2001 – Jale İnan, Türk arkeolog (d. 1914)
- 2002 – Semahat Geldiay, Türk zoolog (d. 1923)
- 2002 – Spike Milligan, İrlanda asıllı İngiliz komedyen, yazar, müzisyen, şair, oyun yazarı, asker ve aktör (d. 1918)
- 2007 – Bernd von Freytag Loringhoven, II. Dünya Savaşı sırasında Alman ordusunda subaydı ve daha sonra Alman Federal Silahlı Kuvvetleri olan Bundeswehr’e atandı (d. 1914)
- 2008 – Ivan Rebroff, Alman şarkıcı, opera ve sahne sanatçısı (d. 1931)
- 2011 – Necmettin Erbakan, Türk siyasetçi (d. 1926)
- 2011 – Amparo Muñoz, İspanyol aktris (d. 1954)
- 2012 – Armand Penverne, Fransız millî futbolcu (d. 1926)
- 2013 – Van Cliburn, Amerikalı piyanist (d. 1934)
- 2013 – Ramon Dekkers, Hollandalı kickbokscu (d. 1969)
- 2013 – Dale Robertson, Amerikalı oyuncu (d. 1923)
- 2013 – Adolfo Zaldívar, Şilili politikacı (d. 1943)
- 2014 – Aaron Allston, Amerikalı yazar ve oyun programcısı (d. 1960)
- 2014 – Huber Matos, Kübalı devrimci (d. 1918)
- 2015 – Mihaylo Çeçetov, Ukraynalı bürokrat ve siyasetçi (d. 1953)
- 2015 – Boris Nemtsov, Rus muhalif lider politikacı (d. 1959)
- 2015 – Leonard Nimoy, Amerikalı oyuncu, yönetmen, müzisyen ve fotoğrafçı (d. 1931)
- 2015 – Natalia Revuelta Clews, Kübalı sosyaelit (d. 1925)
- 2016 – Augusto Giomo, İtalyan basketbolcudur (d. 1940)
- 2016 – Rajesh Pillai, Hint film yönetmeni (d. 1974)
- 2016 – Farajollah Salahshoor, İranlı film yönetmeni (d. 1952)
- 2018 – Joseph Bagobiri, Nijeryalı Roma Katolik piskopos (d. 1957)
- 2018 – Luciano Benjamín Menéndez, Arjantinli eski general (d. 1927)
- 2018 – Quini, İspanyol millî futbolcu (d. 1949)
- 2019 – Rabindra Prasad Adhikari, Nepalli siyasetçi ve bakan (d. 1969)
- 2019 – France-Albert René, Seyşelli siyasetçi (d. 1935)
- 2020 – R. D. Call, Amerikalı aktör (d. 1950)
- 2020 – Valdir Espinosa, Brezilyalı eski futbolcu (d. 1947)
- 2020 – Hadi Hüsrevşahi, İranlı din görevlisi ve diplomat (d. 1939)
- 2020 – Samvel Karapetyan, Ermeni tarihçi, araştırmacı, yazar ve Orta Çağ mimarisi uzmanı (d. 1961)
- 2020 – Braian Toledo, Arjantinli cirit atıcısı (d. 1993)
- 2020 – Alki Zei, Yunan romancı ve çocuk kitapları yazarı (d. 1925)
- 2021 – Ng Man-tat, Çinli-Hong Konglu oyuncu (d. 1952)
- 2021 – Erica Watson, Amerikalı aktris, senarist ve stand-up komedyen (d. 1973)
- 2022 – Ichiro Abe, Japon judocu ve antrenör (d. 1922)
- 2022 – Veronica Carlson, İngiliz aktris, model ve ressam (d. 1944)
- 2022 – Marietta Giannakou, bir Yunan politikacıydı (d. 1951)
- 2022 – Sonny Ramadhin, Batı Hint Adaları kökenli kriket oyuncusu (d. 1929)
- 2022 – Ramasamy Subramaniam, Malezyalı orta mesafe koşucusu (d. 1939)
- 2022 – Manuçehr Vüsuk, İranlı aktör ve film yapımcısı (d. 1944)
- 2023 – Chester Borrows, İngiliz kökenli Yeni Zelandalı siyasetçi ve bürokrat (d. 1957)
- 2023 – Ricou Browning, Amerikalı film yönetmeni, yapımcı, senarist, sualtı görüntü yönetmeni ve dublör (d. 1930)
- 2023 – Gérard Latortue, Haitili siyasetçi ve diplomat (d. 1934)
- 2023 – Samuel Winston, İngiliz profesyonel futbolcu (d. 1978)
Tatiller ve özel günler
- Trabzon’un Çaykara ilçesinin Rus ve Ermeni işgalinden kurtuluşu (1918)
- Artvin’in Şavşat ilçesinin Gürcü işgalinden kurtuluşu (1921)
- Dünya Ressamlar Günü
wikipedia.org