Tarihte 14 nisanda doğanlar

İbn Rüşd
İbn Rüşd’ün renkli bir tasviri.
Tam adı	Ebū’l-Velīd Muḥammed ibn Aḥmed ibn Muḥammed ibn Rüşd
Doğumu	14 Nisan 1126 Córdoba, Endülüs, Murabıtlar (bugünkü İspanya)
Ölümü	10 Aralık 1198 (72 yaşında) Marakeş, Muvahhidler, bugünkü Fas
Çağı	Orta Çağ felsefesi (İslam’ın Altın Çağı)
Bölgesi	İslam felsefesi
Okulu	İbn Rüşdcülük
İlgi alanları	İslam teolojisi, Felsefe, Matematik, Sağlık, Psikoloji, Astronomi
Önemli fikirleri	Aristotelesçilik
Genişlet Etkilendikleri
Genişlet Etkiledikleri
Diğer ad(lar)ı	Averroës (İbn Rüşd Arapça: ابن رشد)

İbn Rüşd (Arapça:  ابن رشد; Künyesi Ebū’l-Velīd Muḥammed ibn Aḥmed ibn Muḥammed ibn Rüşd ابوالوليد محمد بن احمد بن محمد بن رشد; Latince: Averroes, 14 Nisan 1126, Kurtuba, Endülüs – 10 Aralık 1198, Marakeş, Fas), Endülüslü-Arap felsefeci, hekim, fıkıhçı, matematikçi ve tıpçı. Tercüme ve yorumlamalarıyla Aristo’yu Avrupa’ya yeniden tanıtmıştır. İslam felsefesinde Aristocu akım olan meşşailiğin temsilcilerindendir.

İbn Rüşd, en çok Aristo’nun eserlerinden yaptığı, bugün Batı’da pek çoğu unutulmuş Arapçaya tercümeleri ve yorumlamalarıyla ünlüdür. 1150’den önce Avrupa’da Aristo’nun eserlerinin birkaç tercümesinden başkası yoktu ve bunlar da din adamlarınca beğenilmeyip incelenmiyordu. Batı’da Aristo’nun mirasının yeniden keşfedilmesi, İbn Rüşd’ün eserlerinin 12. yüzyıl başlarında Latinceye tercümesiyle başlamıştır.

İbn-i Rüşd’ün Aristo üzerine çalışmaları otuz yıllık bir dönemi kapsar ve bu dönem içinde erişemediği Politika dışında bütün eserlerine yorumlamalar yazmıştır. Eserlerinin İbranice tercümeleri de İbrani Felsefesi üzerinde kalıcı bir etki bırakmıştır. İbn-i Rüşd’ün düşünceleri, Hristiyan skolastik gelenekten Aristo’nun mantık çalışmalarına değer veren Brabantlı Siger, Thomas Aquinas ve Dacialı Boetius gibi Paris Üniversitesi öğretim görevlileri tarafından özümsenmişti. Thomas Aquinas gibi meşhur skolastik filozoflar, ona ismi yerine “Şârih” (Yorumcu) ve Aristo’ya da “Filozof” diyerek yüksek derecede önem veriyorlardı. İslâm dünyasında bir okul bırakmamış ve ölümü Endülüs’teki serbest düşünce hayatının sonuna işaret etmiştir.

Orta Çağ’ın Avrupalı skolastiklerinin kendisine gösterdikleri saygıdan ötürü Dante, İbn Rüşd’ü İlahi Komedya’da diğer büyük pagan filozoflarla beraber “iltifatın üne borçlu olunduğu” Limbo’da göstermiştir.

Victor Hugo’nun, Quasimodo ile Esmeralda’nın talihsiz öyküsünün anlattığı, Notre Dame’ın Kamburu adlı eserinde, bilimle hukukun kaynaklarına değinildiği bir bölümde, İbn Rüşd referans verilir. Avrupa’da bilinen adıyla Avveroes ismiyle anılır.

James Joyce’un Ulysess adlı eserinde^[7] ve Jorge Luis Borges’un La Busca de Averroes (Averroes’in Arayışı) eserinde de, İbn Rüşd anılır.

Umberto Eco’nun Gülün Adı romanında İbni Rüşd birçok kez anılır ve Aristo’ya getirdiği yorumlar ve çıkarımlar referans olarak gösterilir.

İbn Rüşd’ün siyaset, din, hukuk, tıp ve felsefenin pek çok alanında 150’den fazla eser kaleme aldığı bilinmektedir.^[9] Özellikle Aristo’nun Organon külliyatı üzerine yazdığı pek çok şerh vardır. Bu şerhlerin boyutları küçük, orta ve büyük olmak üzere üç çeşittir. Küçük ve orta şerhler, ekseriya eserin tamamının şerhi olmamakla beraber bazı kapalı ifadelerin sayfalar boyu analiz edildiği çalışmalardır. Biz burada İbn Rüşd’ün eserlerinin çokluğunun yanında birçok dile tercüme edildiğini de göz önünde bulundurarak çalışmaları hakkındaki bilgileri ayrıntısıyla aktaracağız.

İbn Rüşd, Îsâġūcî adıyla Organon’un altı kitaplık külliyatına giriş mahiyetinde bir eser kaleme almıştır. Benzeri bir örneği İbn Sina’nın Şifa Külliyatı’na yazdığı el-Medhal isimli çalışmada görmekteyiz. İbn Rüşd bu eser için iki şerh kaleme almış, bunlardan eż-Żarûrî fi’l-manŧıķ adlı özetin İbrânî harfleriyle Arapça metninin iki nüshası günümüze ulaşmış, ancak İbrânîce ve Latince tercümeleri kaybolmuştur.

Telħîśu medħali furfuryus adını taşıyan ve yukarıdaki eser üzerine yaptığı orta hacimde bir şerh kaleme almıştır.^[12] William de Lune tarafından Averrois, Commentarium medium. Super libri introductionum Porphyrii adıyla Latinceye tercüme edilen bu şerhin bir de İbrânîce tercümesi bulunmaktadır. Her iki tercüme Jacob Mantino tarafından yayımlanmıştır (Venedik, 1560). Herbert A. Davidson, Latince ve İbrânîce çevirilere dayanarak eseri İngilizceye tercüme edip “Corpus Commentariorum Averrois in Aristotelem” serisi içerisinde neşretmiştir

Aristo’nun Kategoriler eserinin çevirisidir. Filozof bu esere iki şerh yazmış, Arapça küçük şerhinin orijinali kaybolmuştur. Palmesli Abraham’ın “Epistola de Primitate Praedicatorum” adıyla yaptığı Latince tercümesi basılmış olup (Venedik 1560) İbrânîce çevirisi kayıptır.

Yukarıdaki Kategoriler çevirisine yazmış olduğu orta şerhtir. Arapça yazma nüshaları da günümüze ulaşmıştır.İbrânî harfleriyle yazılmış olan Arapça orijinalinden sadece bir nüsha mevcuttur. Orta şerhin Arapça metnini Maurice Bouyges neşretmiş (Beyrut, 1932), Gérard Jéhami daha sonra Floransa, Leiden ve Meşhed nüshalarını esas alarak bunu Telħîśu Manŧıķı Arisŧo içinde (Beyrut 1982, s. 1-77) yeniden yayımlamıştır. Bu orta şerh üç defa Latinceye tercüme edilmiştir. Jacob Mantino tarafından Commentum Averrois cordubensis expositione media adıyla yapılan çeviri basılmış (Venedik, 1552, 1562, 1573), anonim olduğu anlaşılan ikinci çeviri Liber praedicamentorum Aristotelis cum commeentariis Averrois (Lyon, 1542), yine anonim olan bir başka çeviri de Padoalı Nicolet tarafından Commentum Auerois super librum predica-mentorum Aristotelis (Venedik, 1483) adıyla yayımlanmıştır. Ayrıca Zacharias Zenari’nin 1560’ta Venedik’te eserin yeni ve farklı bir edisyonunu yaptığı görülmektedir. Eserin Jacob ben Abba-Mari Anatolio tarafından Napoli’de yapılan İbrânîce çevirisinden de günümüze iki nüsha ulaşmıştır. Herbert A. Davidson bu eseri Arapça, İbrânîce ve Latince tercümelerine dayanarak Middle Commentary on Aristotle’s Categoriae adıyla İngilizceye çevirmiş ve “Corpus Commentarium Averrois in Aristotelem” serisi içerisinde yayımlamış (Cambridge, 1969), Levi ben Gerson bu İbrânîce çeviri üzerine bir şerh yazmıştır.

Aristo’nun Yorum Üzerine adlı eserinin Arapça çevirisidir. Balmesli Abraham tarafından Latinceye tercüme edilmiştir. İbn Rüşd, kendisinin Arapça çevirisi üzerine küçük ve orta olmak üzere iki şerh yazmıştır. Arapça küçük şerhin orijinali kaybolmuştur. Fakat bu şerhin Latincesi mevcut olup “Epithome in Libros Perihermenias” başlığı altında yayımlanmıştır (Venedik, 1560).

Yorum Üzerine adlı eserinin orta büyüklükteki şerhidir. Arapça orijinali günümüze ulaşmış ve Gérard Jéhami tarafından neşredilmiştir. Bu şerhin Jacob Mantino’nun yaptığı, hâlen Venedik’te bulunan Latince tercümesi Cominum de Tridino tarafından “Aristotelis Perihermenias Commentum Averrois Cordobensis Expositione Media” adıyla basılmıştır (Venedik, 1560). Eserin ayrıca William de Lune’nun yaptığı bir başka çevirisi daha vardır.

Felsefe üzerine sayısız eseri vardır. Aristo’nun Organon külliyatı üzerine küçük, orta ve büyük olmak üzere pek çok şerhi vardır. Şunları sıralayalım:

• Organon’a Giriş (İsagoci)
• Organon’a Giriş Şerhi (Leiden Üniversitesi Ktp., nr. 2073, 2820; William de Lune tarafından Averrois, Commentarium medium. Super libri introductionum Porphyrii adıyla Latinceye çevrilen bu şerhin bir de İbrânîce tercümesi bulunmaktadır. Her iki tercüme Jacob Mantino tarafından yayımlanmıştır (Venedik, 1560). Herbert A. Davidson, Latince ve İbrânîce çevirilere dayanarak eseri İngilizceye tercüme edip “Corpus Commentariorum Averrois in Aristotelem” serisi içerisinde neşretmiştir.)
• İkinci Analitikler Şerhi
• Diyalektika Şerhi
• Sofistika Şerhi
• Poetika Şerhi
• Retorika Şerhi
• Devlet Şerhi

• Cevâmi, el-Hiss ve el-Mahsûs (Duyum ve Algı Üzerine)
• Cevâmi, fî el-Felsefe (Felsefe Üzerine Değerlendirme)
• Cevâmi Kitâb el-Nefs (Nefis Kitabı Üzerine Değerlendirme)
• Cevâmi Kütûb Aristutâlîs fî el-Tabiîyyât ve el-İlahîyyât
• Cevâmi Mâba’de’t-tabî’a (Metafizik Üzerine Değerlendirme)
• Cevâmi Siyâseti Eflâtun (Platon’un Devlet Kitabı Üzerine Değerlendirme)
• Darûrî fî el-Mantık (Mantık Üzerine Zorunlu Bilgiler)
• Darûrî fî el-Nahv (Nahiv Üzerine Zorunlu Bilgiler)
• Kelâm ‘ala el-Kelimeti ve el-İsm el Muştak (Kelime ve Türetilmiş İsimler Üzerine)
• Kitâb el-Hayevân (Hayvanlar Üzerine)
• Kitâb fî el-Fahsi an Mesâil Vaka’at fî el-‘İlm el-İl’ahi fî Kitâb el-Şifâ lî İbn-Sina (İbn Sînâ’nın Şifâ’sının Metafizik Kısmındaki Problemlerin Açıklanması)
• Makâle fî el-‘Akl (Akıl Üzerine)
• Makâle fî el-Cimri’ el-Semâvî (Göksel Nesnelerin Doğası Üzerine)
• Makâle fî el-Kıyâs (Kıyas Üzerine)
• Makâle fî el-Kıyâs el-Şartî (Şartlı Kıyaslar Üzerine)
• Makâle fî el-Mantık ve el-‘İlm el-Tabî-î (Mantık ve Doğa Felsefesi Üzerine)
• Makâle fî Hareket el-Felek (Feleklerin Hareketi Üzerine)
• Makâle fî İttisâl el-‘Akl el-Mufârık bî el-İnsân (Mufarık Aklın İnsanla İlişkisi Üzerine)
• Mes’ele fî enne Allahe Tebâreke ve Te’ale ya’lemu el-Cüz’iyyât (Yüce Allah’ın Tekilleri Bilmesi Üzerine)
• Mes’ele fî el-Zamân (Zaman Üzerine)
• Mes’ele fî el-Hikme (Felsefe Problemleri)
• Muhtasar el-Mecisti (Almagest’in Özeti)
• Muhtasar Kitâb el-Mustasfâ lî el-Gazâlî (Gazâlî’nin Mustafâ Kitabı Üzerine)
• Risâle el-Âsâr el-‘Adiyye (Olağan Yapıtlar Üzerine)
• Risâle el-Âsâr el-Ulviyye (Yüce Yapıtlar Üzerine)
• Risâle el-Kevn ve el-Fesâd (Oluş ve Bozuluş Üzerine)
• Risâle el-Nefs (Nefis Üzerine)
• Risâle el-Semâ el-Tabî’î (Gökyüzü Üzerine)
• Risâle el-Semâ ve el-‘Âlem (Gökyüzü ve Evren Üzerine)
• Risâle Mâba’de’t-Tabî’a (Metafizik Üzerine)
• Şerh Akîde el-İmâm el-Mebdî (İmam Medbî’nin Kurallarının Yorumu)
• Şerh el-Kebir lî Kitab el-Nefs lî Aristutâlis (Aristoteles’in Nefis Kitabı’nın Büyük Yorumu)
• Şerh Kitâb Aristutâlis fî el-Semâ ve el-‘Âlem (Aristoteles’in Gökyüzü ve Evren Kitabının Yorumu)
• Şerh Kitâb el-Burhân lî Aristutâlis (Aristoteles’in Burhan Kitabı’nın Yorumu)
• Şerh Kitâb el-Kıyâs lî Aristutâlis (Aristoteles’in Kıyas Kitabı’nın Yorumu)
• Şerh Kitâb el-Nefs lî Aristutâlis (Aristoteles’in Nefis Kitabı’nın Yorumu)
• Şerh Kitâb Siyâset lî Eflatun (Platon’un Devlet Kitabı’nın Yorumu)
• Şerh Mâba’di’t-Tabî’a (Metafizik’in Yorumu)
• Şerh Makâle el-İskender fî el-‘Akl (İskender’in Akıl Hakkındaki Makalesi’nin Yorumu)
• Tefsîr Mâba’de’t-Tabî’a (İbn Sînâ’nın Tıp Özeti Kitabının Yorumu)
• Tehâfüt el-Tehâfüt el-Felâsife (Filozofların Tutarsızlığı’nın Yorumu)
• Telhîs İlâhiyyât lî Nikulâvus (Metafizik’in Özeti)
• Telhîs Kitâb Aristoteles fî el-Cedel (Aristoteles’in Cedel Kitabının Özeti)
• Telhîs Kitâb el-‘İbare lî Aristutâlis (İbare Kitabının Özeti)
• Telhîs Kitâb el-Ahlâk lî Aristutâlis (Aristoteles’in Ahlak Kitabının Özeti)
• Telhîs Kitâb el-Âsâr el-Ulviyye (Yüce Yapıtlar Kitabının Özeti)
• Telhîs Kitâb el-Burhân lî Aristutâlis (Aristoteles’in Burhan Kitabı’nın Özeti)
• Telhîs Kitâb el-Hâss ve el-Mahsûs (Duyum ve Algı Kitabının Özeti)
• Telhîs Kitâb el-Hitabe lî Aristutâlis (Aritoteles’in Retorik Kitabı’nın Özeti)
• Telhîs Kitâb el-Kevn ve el-Fesâd lî Aristutâlis (Aristoteles’in Oluş ve Bozuluş Kitabı’nın Özeti)
• Telhîs Kitâb el-Kıyas lî Aristutâlis (Aristoteles’in Kıyas Kitabı’nın Özeti)
• Telhîs Kitâb el-Ma’kûlât lî Aristutâlis (Aristoteles’İn Kategoriler Kitabı’nın Özeti)
• Telhîs Kitâb el-Nefs lî Aristutâlis (Aristoteles’İn Nefis Kitabı’nın Özeti)
• Telhîs Kitâb el-Safsata lî Aristutâlis (Aristoteles’in Safsata Kitabı’nın Özeti)
• Telhîs Kitâb el-Semâ el-Tabiî (Gökyüzü Üzerine Kitabının Özeti)
• Telhîs Kitâb el-Semâ ve el-‘Âlem lî Aristutâlis (Aristoteles’İn Gökyüzü ve Evren Kitabının Özeti)
• Telhîs Kitâb el-Şi’r lî Aristutâlis (Aristoteles’in Şiir Kitabı’nın Özeti)
• Telhîs Kitâb Mâba’de’t-Tabî’a (Metafizik Kitabının Özeti)
• Telhîs Mantıki Aritutâlis (Aristoteles’in Mantık’ının Özeti)

• Bidâyet el-Müctehid ve Nihâyet el-Muktesid (İçtihâdın Başlangıcı ve Ilımlılığın Sonu)
• Fasl el-Makâl fî mâ beyne el-Şerî’a ve el-Hikme min el-İttisâl (Felsefe ve Din İlişkisi Üzerine)
• Keşf’an Menâhic el-Edille ve ‘Akâ’id el-Mille (Milletlerin Akaidleri Hakkındaki Kanıtların Yöntemlerinin Keşfi)
• Kitâb el-‘Usûl el-Fıkh (Fıkıh Üzerine)
• Makâle fî el-‘Ümyu el-İlâhî (el-Damîme) (İlahi Körlük Üzerine)

• Cümletün min el-Edviye el-Müfred (Müfred İlaçlar Hakkında)
• Kavl fî Âlât el-Teneffüs (Solunum Üzerine)
• Kelâm fî İhtisâr el-İlel ve el-A’râd lî Câlînûs (Galenos’un Hastalıklar ve Belirtileri Kitabı Üzerine)
• Kitâb el-Külliyât fî el-Tıb (Tıp Külliyatı)
• Kitâb fî Hıfz el-Sıhha (Sağlığın Korunması Üzerine)
• Makâle fi Asnâf el-Mizâc (Mizaç Türleri Üzerine)
• Makale fî el-Mizâc (Mizaç Üzerine)
• Makâle fi el-Tiryâk (Tiryak Üzerine)
• Makâle fî Hummeyât el-‘Ufûn (Ateşli Hastalıklar Üzerine)
• Mes’eletün fî Nevâib el-Hummâ (Humma Hastalığıyla İlgili Sorunlar)
• Resâil İbn Rüşd el-Tıbbiyye (İbn Rüşd’ün Tıp Makaleleri)
• Şerh Urcûze lî İbn Sinâ (İbn Sînâ’nın Tıp Özeti Kitabının Yorumu)
• Telhîs el-Nisfu el-Sâni min Kitâb Hilet el-Beri lî Câlînûs (Galenos’un Hastalıklardan Korunma Kitabı’nın İkinci Bölümünün Özeti)
• Telhîs Evvelu Kitâb el-Edviye el-Müfrede (Müfred İlaçlar’ın Birinci Kitabının Özeti)
• Telhîs Kitâb el-Hummeyyât lî Câlînûs (Galenos’un Humma Kitabının Özeti)
• Telhîs Kitâb el-İlel ve el-A’râz li Câlînûs (Galenos’un Hastalıklar ve Belirtileri Kitabının Özeti)
• Telhîs Kitâb el-Kuvvâ el-Tabî’iyye lî Câlînûs (Galenos’un Doğal Kuvvetler Kitabının Özeti)
• Telhîs Kitâb el-Mizâc lî Câlînûs (Galenos’un Mizaç Kitabı’nın Özeti)
• Telhîs Kitâb Ustukussât li Câlînûs (Galenos’un İlkeler Kitabı’nın Özeti)

Mahmud Esad Coşan
Coşan, Avustralya’da 1999
Doğum	14 Nisan 1938 Ahmetçe, Ayvacık, Çanakkale, Türkiye
Ölüm	4 Şubat 2001 (62 yaşında) Sidney, Avustralya
Ölüm sebebi	Trafik kazası
Defin yeri	Eyüp Mezarlığı, İstanbul
İkamet	Bulgurlu, Üsküdar, İstanbul
Milliyet	Türk
Etnik köken	Özbek
Vatandaşlık	Türkiye
Eğitim	Vezneciler İlkokulu Vefa Lisesi
Mezun olduğu okul(lar)	İstanbul Üniversitesi Ankara Üniversitesi
Meslek	Din adamı, vaiz, akademisyen
Etkin yıllar	1980-2001
Organizasyon	Nakşibendilik
Memleket	Buhara, Özbekistan
Yerine geldiği	Mehmed Zahid Kotku
Yerine gelen	Muharrem Nureddin Coşan
Kurul üyeliği	İskenderpaşa Cemaati
Din	Sünni İslam (Hanefi)
Evlilik	Hacer Muhterem Coşan (1960-2001)
Çocuk(lar)	Muharrem Nureddin Coşan Aişe Hümeyra Coşan Uyarel. Fatıma Züheyra Coşan Dündar.
Ebeveyn(ler)	Halil Necati Coşan Şadiye Coşan

Mahmud Esad Coşan (14 Nisan 1938; Ahmetçe, Ayvacık, Çanakkale – 4 Şubat 2001, Sidney, Avustralya), Türk akademisyen, yazar, din adamı, vaiz, Nakşibendi şeyhi.

Çanakkale’nin Ayvacık ilçesi Ahmetçe Köyü’nde Halil Necati ve Şadiye Coşan çiftinin çocuğu olarak dünyaya geldi. Soyu anne-baba tarafından Buhara’dan Çanakkale’ye göç etmiş seyyidlere dayanır.^[1] 1942 yılında Halil Necati ailesiyle birlikte İstanbul’a gelip İstanbul Müftülüğü’nde göreve başladı. Mahmut Esat 1950’de Vezneciler İlkokulu’nu, 1956’da Vefa Lisesi’ni bitirdikten sonra girdiği İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Arap-Fars Filolojisi Bölümü’nden 1960’ta mezun oldu. Arap Dili ve Edebiyatı, İran Dili ve Edebiyatı, Orta Çağ Tarihi ile Türk-İslam Sanatı sertifikaları aldı. Aynı yıl Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’nde Klasik Dini Türkçe Metinler Kürsüsü’nde asistan olarak tayin edildi. Asistanlığının ilk yıllarında fakülte yayın kurulunda iki yıl sekreterlik görevinde bulundu. 1965 yılında Hatiboğlu Muhammed ve Eserleri adlı teziyle doktor, 1973 yılında Hacı Bektaş-ı Veli: Makalat adlı çalışmasıyla doçent, Matbaacı İbrahim-i Müteferrika ve Risale-i İslamiyye isimli takdim teziyle 1982’de profesör unvanını aldı. Nisan 1973 yılında Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Türk-İslam Edebiyatı Kürsüsü öğretim üyeliğine atandı ve kürsü başkanlığını üstlendi. 1967-1968 öğretim yılında Ankara’da bir özel yüksek okulda, 1977-1980 yıllarında Sakarya Devlet Mimarlık Mühendislik Akademisi’nde çeşitli dersler okuttu. Yurtdışında misafir öğretim üyeliği görevlerinde bulundu. 1987’de kendi isteğiyle emekliye ayrıldı.

1977’de Nakşibendi tarikatının İskenderpaşa Cemaati lideri Mehmed Zahid Kotku’nun izniyle hadis sohbetlerine başladı. 13 Kasım 1980’de Mehmed Zahid Kotku’nun vefatıyla cemaatin lideri oldu. 1987’de kendi isteğiyle emekliye ayrılan Mahmud Esad Coşan, konferans, sohbet, yayın ve çeşitli kurumsal faaliyetlerle yoğun bir şekilde eğitim çalışmalarını sürdürdü. İslâm, Kadın ve Aile, İlim ve Sanat gibi dergilerin yayınını yaptırdı ve bu dergilerde başmakaleler yazdı. 1993’te Akra FM’i yayına başlattı. 28 Şubat sürecinde Avustralya’ya giden Coşan, 1997’den itibaren ABD ve Avrupa ülkelerinde bulundu.

İskenderpaşa Cemaati’nin şeyhi Mahmud Esad Coşan, Avustralya’da geçirdiği trafik kazası sonucunda 63 yaşında öldü. 4 Şubat 2001 gecesi Türkiye saati ile 04.00’te Sidney yakınlarındaki Dubbo şehrinde meydana gelen kazada, Coşan’ın damadı Ali Yücel Uyarel de öldü.

Ölüm haberinin ulaşmasının ardından cemaat mensupları, Coşan’ın evinin de bulunduğu Bulgurlu, Üsküdar’daki cemaatin merkezine akın etti. Coşan’ın babası Necati Coşan ile ağabeyi Mithat Coşan, cemaatin merkezi olarak kabul edilen Çilehane Camii’nde taziyeleri kabul etti. Sabahın erken saatlerinden itibaren Hacı Mehmet Efendi Sokağı’nda toplanan cemaat mensupları, Çilehane Camii’nin önünde uzun kuyruklar oluşturdu. Kadınlar ise caminin yakınlarında olan Coşan’ın evinde toplandı.

9 Şubat 2001 günü Fatih Camii’nde kılınan cenaze namazının ardından Coşan’ın naaşı Eyüp Mezarlığı’na defnedildi.

• Hacı Bektaş-ı Veli: Makalat, İstanbul, 1982.
• Hatiboğlu Muhammed ve Eserleri, İstanbul, 2013.
• Akademik Makaleler, İstanbul, 2008.
• Tarihi ve Tasavvufi Şahsiyetler, İstanbul, 2008.
• İstanbul’un Fethi ve Fatih, İstanbul, 2009.
• Dilimiz ve Kültürümüz, İstanbul, 2009.
• Matbaacı İbrahim-i Müteferrika ve Risale-i İslamiyye, İstanbul, 2010.
• 21. Yüzyılda Asıl Mesele, Server Yayınları, 2018.
• 21. Yüzyılda Kulluk Sanatı, Server Yayınları, 2018.
• Fatiha Suresi Tefsiri, Server Yayınları, 2018.
• Sünnet Olmadan Ümmet Olmaz, Server Yayınları, 2017.
• Tarihi ve Tasavvufi Şahsiyetler, Server Yayınları, 2011.
• İslam, Server Yayınları, 2017.