19 Şubat tarihinde yaşanan olaylar

Halkevleri
Slogan	Halkın hakları var
Kuruluş	19 Şubat 1932 (92 yıl önce)
Tür	STK
Yasal statü	Dernek
Amaç	İnsan hakları mücadelesi
Merkez	Konur Sokak No:8/9 Kızılay
Konum	Ankara, Türkiye
Koordinatlar	39°55′K 32°51′D
Hizmet bölgesi	Türkiye
Genel Başkan	Nebiye Merttürk
Genel Sekreter	Mustafa Eberliköse
Genel Örgütlenme Sekreteri	Kutay Meriç
Kadın Sekreteri	Şeyma Özberk
Ana organ	Genel Yönetim kurulu
Resmî site	halkevleri.org.tr

Halkevleri veya Halkevleri Derneği, Türkiye genelinde barınma, sağlık, eğitim, çevre, kadın ve engelli haklarının savunulması ve genişletilmesi için faaliyet gösteren ve “Kamu Yararına Çalışan Dernek” statüsünde olan bir sivil toplum kuruluşudur.

Mustafa Kemal Atatürk’ün ülkedeki sorunları yerinde gözlemlemek üzere çıktığı yurt gezisi Halkevlerinin temellerini oluşturmuştur. Çekoslovakya, Macaristan, Rusya ve İtalya gibi ülkelerde başarılı örnekleri bulunan halk eğitimi kurumları incelenmiş, Türkiye’nin ihtiyaçlarına ve yapısına uygun olarak Halkevlerinin kurulmasına karar verilmiştir. Benzer bir amaçla kurulan Türk Ocakları 10 Nisan 1931’de toplanan olağanüstü kongre ile CHP’ye katılma kararı almış, 1931’de yapılan CHP’nin üçüncü büyük kongresinde Halkevlerinin açılması kararlaştırılmıştır.^[3] Cumhuriyet döneminde ülkenin sosyal ve kültürel kalkınmasında, Cumhuriyet’in getirdiği değerlerin geniş halk kitlelerine ulaşması için 19 Şubat 1932 günü başta Ankara olmak üzere 14 il merkezinde Halkevleri açılmış, zaman içerisinde bu sayı büyük bir artış göstermiştir. 14 Mayıs 1950 tarihinde gerçekleşen seçim ertesinde, iktidara gelen Demokrat Partinin girişimi ile Türkiye Büyük Millet Meclisinde 8 Ağustos 1951 tarihinde kabul edilen ve 11 Ağustos 1951 tarihinde Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 5830 sayılı kanun ile Türkiye genelindeki bütün Halkevleri kapatılarak malları hazineye devredilmiştir.

27 Mayıs 1960’ta gerçekleşen askerî darbe sonrasında Halkevleri 21 Nisan 1963 tarihinde bir dernek statüsünde, bağımsız bir demokratik kitle örgütü olarak tekrar kurulmuştur. Bu dönemde bini aşan sayısı ile Halkevleri toplumsal muhalefetin önemli merkezlerinden biri haline gelmiştir. Ancak, 12 Eylül 1980 tarihinde gerçekleşen askerî darbe ile Halkevleri yeniden kapatılmış, bir kez daha bütün varlıklarına el konulmuştur. Yedi yıllık yargılanma sürecinin ardından, Halkevleri ve üyeleri beraat etmiş, 1987 yılında toplam 24 şubede tekrar faaliyete geçmiştir.

16 Haziran 2012 tarihinde gerçekleştirilen Halkevleri 22. Olağan Genel Kurulunda Avukat Oya Ersoy Genel Başkanlığa seçilmiş ve 2018 yılına kadar bu görevi üstlenmiştir. 28 Ocak 2018 tarihinde yapılan Olağanüstü Genel Kurul’da Oya Ersoy aday olmamıştır. Yeni dönemde Eş Başkanlıklara Dilşat Aktaş ve Nuri Günay, Genel Sekreterliğe Özge Ozan seçilmiştir.

Halkevleri 2015 seçimlerinde, barajı geçip AKP’yi geriletmesi için, HDP’ye gereken desteği vereceğini ilan etmiştir.^[7] 24 Haziran 2018’de yapılan genel seçimlerde ise Halkevleri eski Genel Başkanı Oya Ersoy, HDP’den İstanbul milletvekili adayı olarak milletvekili seçilmiştir.

13 Eylül 2020’de Ankara’da delege toplantısı yapılıp yeni Genel Başkan olarak Nebiye Merttürk seçilmiştir.

Genel Merkezi Ankara’dadır ve Türkiye’nin 25 şehrinde toplamda 73 Halkevi ve 1 Halkodası bulunmaktadır.

Halkevleri, Cumhuriyet ideolojisinin ve özellikle 1930’lu yıllardaki ekonomik ve toplumsal koşulların bir ürünü olarak ortaya çıkmıştır. İkinci Meşrutiyet döneminde uygulanan Türk Ocakları modelinin deneyimi ve birikiminin bu yeni yapılanmada önemli bir payı bulunmaktadır. Cumhuriyet’in ilanı ile birlikte Türk Ocaklarının Cumhuriyet Halk Partisi ile bütünleşmesi durumu ortaya çıkmışsa da Ocakların devrimlere ilgisiz kaldığı öne sürülerek bu yapılar kapatılmıştır. Halkevleri, Türk Ocaklarının kapatılmasından yaklaşık 10 ay sonra kurulmuştur.

1931 yılında gerçekleştirilen Cumhuriyet Halk Partisi üçüncü kurultayında altı okun tüzüğe alınması ve partinin siyasal ana niteliklerinin belirlenmesinin ardından, Halkevleri, partinin halkçılık ilkesinin uygulanması ve halkla bütünleşmenin kuruluşları olarak tasarlandı. Dr. Reşit Galip Halkevlerini kurma görevini üstlendi ve 1932 yılı başında Halkevlerinin kuruluşuyla ilgili hazırlıklar tamamlandı. 19 Şubat 1932 günü başta Ankara olmak üzere 14 il merkezinde Halkevleri açıldı.

Bu dönemde Halkevleri, bir siyasal kurum olarak düşünülmemekle beraber, Cumhuriyet Halk Partisi genel merkezine bitişik bir kurum olarak tasarlanmıştır. Parti, Halkevlerinin kuruluşunu ve amacını şu sözlerle açıklamıştır:

Cumhuriyet Halk Partisinin Halkevleri ile takip ettiği gaye, milleti şuurlu, birbirini anlayan, birbirini seven, ideale bağlı bir halk kütlesi halinde teşkilatlandırmaktır.

Halkevlerinin temel amacı Cumhuriyet’in getirdiği değerlerin laik ve çağdaş bir toplum kurulması ve örgütlenmesi için halka anlatılması ve benimsetilmesi olarak görülmüştür. Açılışını takiben, yüzbinlerce kişi Halkevleri okuyucusu olmuş ve oradaki toplantılara katılmıştır. 1950 yılına gelindiğinde, Türkiye genelinde 478 tane Halkevi, 4322 tane Halkodası bulunmaktaydı. Demokrat Partinin iktidara gelmesi ve 14 Mayıs 1950 tarihinde gerçekleşen seçim ertesinde, TBMM’de 8 Ağustos 1951 tarihinde kabul edilen ve 11 Ağustos 1951 tarihinde Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 5830 sayılı kanun ile Türkiye genelindeki bütün Halkevleri kapatılarak malları hazineye devredilmiştir.

27 Mayıs 1960’ta gerçekleşen askerî darbe sonrasında Halkevleri, Türk Kültür Derneği adıyla, bir dernek statüsünde faaliyete geçirilmiş, derneğin adı 21 Nisan 1963’teki Olağanüstü Tüzük Kurultayı’nda Halkevlerine dönüştürülmüştür.

Bu dönemde Halkevleri, devlet desteği olmaksızın aydınlar ve emekçiler tarafından bağımsız demokratik bir kitle örgütü olarak Türkiye’nin genelinde yeniden kurulmuştur. 1960’lı yılların sonundan itibaren gelişmeye başlayan işçi ve öğrenci hareketleri ile birlikte, Halkevleri toplumsal muhalefetin örgütlendiği, halkla bütünleşilen önemli merkezler haline gelmiştir. Kent merkezlerinden, mahallelere taşınan Halkevi şubeleri emekçi halkın özgücünden beslenen ve toplumun derinliklerine kök salan merkezlere dönüşmüştür. Bütün döneme damgasını vuran bağımsızlık, demokrasi ve özgürlük mücadelesinde, Halkevleri devrimci hareketlerin, emekçi yığınların ve halk kitlelerinin ortak bir zeminde hareket etmesini sağlayan bir kuruluş olmuştur. Özellikle 1970’lerin ortasından itibaren, Türkiye solu tarihinin en kitlesel örgütü olmayı başaran Devrimci Yol, Halkevleri şubelerinde çalışmalar yürütmüştür.

1977 yılındaki kurultaya giderken Halkevlerinin şube sayısı %113 artarak 529’a ulaşmıştır. Halkevleri, 1963-1980 arası sayıları bini bulan Halkevi şubesi ve 333 Halkodasına sahipti.

Halkevlerinin, bu ikinci dönemi 12 Eylül 1980 tarihinde gerçekleştirilen askeri darbeyle son bulmuş, yurt düzeyinde Halkevleri kapatılmış ve Genel Başkanı Ahmet Yıldız tutuklanmıştır. Halkevleri ve üyeleri hakkında çeşitli davalar açılmıştır.

Ankara Sıkıyönetim Komutanlığı 2 numaralı Askeri Mahkemesinde görülen Halkevleri davası sonucunda mahkeme, 11 Nisan 1984 tarihinde tüm sanıkların beraatine karar vermiştir. Askerî Yargıtay ise, mahkemenin vermiş olduğu 1984/480 esas, 1984/445 numaralı kararın 17 Ekim 1984 tarihinde onaylamıştır. Bunun üzerine Halkevleri Yönetim Kurulu, Ankara Sulh Hukuk Yargıçlığına başvurarak, Halkevlerinin yeniden açılmasını talep etmiş ve bu talep 23 Haziran 1987 tarihinde kabul edilmiştir. 31 Ekim 1988 tarihinde Ankara’da toplanan 10. Kurultay ile Halkevlerinin üçüncü dönemi, ikincisinin bir devamı olarak başlamıştır.

Halkevleri 1987 yılında İstanbul’da 18, Ankara’da 6 şube olmak üzere toplam 24 şube ile çalışmalarına başlamış ve 1987-1990 dönemi Halkevleri için 12 Eylül darbesinin izlerini silme, hazineye devredilerek alıkonan malvarlıklarının geri alma mücadelesi ile geçmiştir. Fakat bu tam anlamıyla başarılı olamamıştır.

1990’larda Halkevleri, ülkenin içinde bulunduğu yükselen kirli savaş ortamında ve kontrgerilla gerçeğinin ortaya gerilmesi sürecinde kendisini demokrasi cephesinin bir bileşeni olarak konumlandırmıştır. Bu dönemde, ilk olarak Turgut Özal hükûmetleri, sonrasın da koalisyon hükûmetleri döneminde uygulanan neoliberal dönüşüme karşı “Parasız Eğitim, Parasız Sağlık” kampanyalarını başlatarak, “halkın hak mücadelesinin yükseltilmesi” ve dayanışma ilişkilerinin geliştirilmesi için çalışmalar yürütmüştür. Halkevleri, bu dönemde kendisi “Halkın Muhalefet Evleri” olarak tanımlamış, “neoliberalizm tarafından gasp edilen ve piyasalaştırılan halkın temel haklarını savunmaya ve genişletmeye yönelik” siyasi faaliyetler yürütmüştür.

Halkevleri, 2000’lerin ortasında itibaren Halkın Hakları Mücadelesi olarak adlandırılan mücadele çizgisini eğitim, sağlık, barınma, ulaşım, doğanın gasp edilmesine karşı ve bu hakların kamusal bir biçimde sağlanmasını talep etmek için geliştirmiştir. Bu dönemde, ulaşım zamlarına ve ulaşım hakkı gasplarına, Doğu Karadeniz’de ve Türkiye’nin diğer bölgelerinde kurulan HES’lere ve doğanın rant için talanına, yoksul mahallerde yaşanan barınma sorunlarına ve barınma hakkı ihlallerine, kadın cinayetlerine, hükûmetin kadın politikalarına ve giderek artan iş güvenliği sorunlarına ve işçi cinayetlerine karşı mücadele etmiştir.

Halkevleri’nin 2006 ve sonrasındaki önemli faaliyetlerinden birisi İşçi Filmleri Festivali olmuştur. Her yıl Mayıs ayı başında başlayan festival, başta sendika.org ve Sine-Sen olmak üzere değişik kurumlarla birlikte organize edilmekte, yıl içinde değişik illerde ve farklı kurumların katılımıyla gerçekleştirilmektedir.

Günümüzde katılıma açık demokratik iç işleyişiyle, yerellerde yaygınlaşmaya açık örgütlenme yapısıyla, alternatif bir yaşam, eğitim ve kültür kurabilmesine olanak veren çalışma tarzıyla, Halkevleri bu sorunların çözümü için Türkiye’nin 25 şehrinde 73 Halkevi ve 1 Halkodası ile faaliyet göstermektedir.

Halkevleri, sağlığın özelleştirilmesine karşı herkese eşit, parasız ve nitelikli kamusal sağlık hizmeti sağlanmasını savunmaktadır ve bunun için mücadele etmektedir. Bu amaç ile, sağlık meslek örgütleri ve sağlık çalışanları ile birlikte mahallelerde eğitim ve bilgilendirme toplantıları sürdürmektedir. Sağlık emekçilerinin güvenceli çalışma hakkı ve halkın sağlık hakkı mücadelesinin ortak bir mücadele olduğun düşüncesiyle çeşitli organlar oluşturmuştur. 11 Mart 2012 tarihinde, Türkiye’nin çeşitli bölgelerinde sağlık hakkı mücadelesi verenler, Türkiye Büyük Sağlık Hakkı Meclisini kurmuşlardır.

Ulaşımın tamamen parasız hale getirilmesi, herkesin işe ve okula gidiş saatlerinde ulaşım hizmetlerinden parasız yararlanması ve nitelikli toplu ulaşım hizmetinin verilmesi, Halkevlerinin temel hedefleri arasındadır. Ulaşım hakkı mücadelesinde, çeşitli illerde Halkevleri üyeleri ulaşım zamlarını protesto etmek için turnikelerden atlama, para ödemeden otobüslere binme gibi çeşitli fiili eylemler gerçekleştirmişlerdir.

Kentsel rant hedefli, TOKİ gibi kurumsal saldırı biçimleriyle ilerletilen kentsel dönüşüm süreçlerine, emekçilerin evlerinin başlarına yıkılmasına, kentin dışlarına sürülmelerine, kentlerdeki kamusal, kültürel alanların tasfiye edilmesine karşı Halkevleri halkın insanca, sağlıklı bir yaşam sürebileceği kentler ve barınma hakkını savunmaktadır. Neoliberal belediyecilik anlayışı ile mücadele etmek üzere, Halkevleri Barınma Hakkı Büroları kurmuş, rant için yapılan kentsel dönüşüm projelerine karşı mücadele çizgisi geliştirmiştir.

Halkevleri, eşitsizliğe, gericiliğe ve ikinci cins sayılmaya karşı kadınların eşitliği ve özgürlüğünü savunmaktadır. Erkek egemen düzene, şiddete ve kadın cinayetlerine karşı mücadele etmekte ve kadınların sosyal güvence, sığınma evi, kreş, çalışma hakkı, eğitim ve sağlık hakları için faaliyet göstermektedir. Halkevleri üyerleri, Türkiye’de giderek artan kadın cinayetlerine, taciz olaylarına karşı eylemler gerçekleştirmekte, çeşitli kadın örgütleri ile birlikte bu konuda çalışmalar yürütmektedir.

Halkevleri, doğal varlıkların; su, hava, toprak, ormanlar, havzalar, meralar ve biyo çeşitliliğin metalaştırılmasına ve yok edilmesine; HES’ler, termik santraller, siyanürlü madencilik, endüstriyel atık ve kirlilik sonucunda halkın yaşamının sürdürülemez hale getirilmesine; kentleri doğasızlaştıran ve doğayı tahrip eden kent politikalarına, yaşamı tehdit eden nükleer santral projelerine, çevresel hizmetlerin özelleştirilmesine ve doğanın üzerindeki tüm korumaları kaldıran saldırılara karşı mücadele ettiğini belirtmektedir. Türkiye’nin çeşitli bölgelerinde bu doğrultuda Halkevleri çeşitli eylemler düzenlemektedir.

Eğitimin ticarileştirilmesi ve gericileştirilmesine karşı halkın eğitim ve bilime ulaşabilmesi için çeşitli çalışmalar Halkevleri tarafından yürütülmektedir. Okuma-yazma çalışmaları, çocuklara ve gençlere yönelik eğitime destek çalışmaları, herkesin yeteneklerini geliştirme hakkının bir parçası olarak oluşturulan sanat atölyeleri, kütüphaneleri, eğitim-bilim gezileri çeşitli gündemlerle akademisyen ve uzmanların katılımı ile yapılan halk eğitim toplantıları ile Halkevleri, ezberci ve baskıcı olmayan bir eğitimi yoksul mahallelerde uygular. Bu doğrultuda Türkiye’nin birçok ilinde yaz aylarında Öğrenci Kolektifleri ile birlikte “Okumuş İnsan Halkının Yanındadır” kampanyasını düzenlemektedir ve yoksul mahallelerde Halkevleri Yaz Okullarını açmaktadır. Sınavsız, yarışsız eğitim isterler.

Halkevleri, tüm güvencesiz çalıştırılma biçimlerinin yasaklanması için faaliyetler yürütmekte, çalışanlar ve emekçi halkın insanca yaşama hakkını savunmaktadır. Çalışanların ve işçilerin güvenceli, sendikalı ve insanca yaşanabilir bir ücretle iş hakkına sahip olması için mücadele etmektedir. Bu amaçla, 4 Şubat 2010 tarihinde başlayan ve 1980 askerî darbesinde sonra gerçekleştirilen en büyük işçi eylemi olan TEKEL işçi eylemine Halkevleri üyeleri büyük bir destek vermiştir. 13 Mayıs 2014 tarihinde gerçekleşen ve 301 işçinin yaşamını yitirmesine sebep olan Soma Faciası’nın ardından, Manisa’nın Soma ilçesinde Halkevleri tarafından Soma Madenci Evi açılmıştır.

Türkiye genelinde toplamda 73 tane Halkevi ve 1 adet Halkodası bulunmaktadır. Bu şubelerin listesi şu şekildedir:

#	Şehir	Halkevi	Adres
1	Adana	Adana Halkevi	Reşatbey mh. Özelsancak işhanı No:2 No:72-73 Adana/Seyhan
2		Beyazevler Halkevi	Bayzevler Mahallesi 80026 Sokak No 11/1 Çukurova
3	Ankara	Batıkent Halkevi	Kent Koop Mahallesi Hukukçular Sitesi 6/A (Batıkent Metro Yanı) Yenimahalle/Ankara
4		Dikmen Halkevi	Sokullu Mehmet Paşa Caddesi No:105/B Çankaya
5		Ege Halkevi	Cengizhan Mahallesi 858. Sokak No: 8/A Mamak/Ankara
6		İlker Halkevi	Mürsel Uluç Mahallesi 976. Sokak 4/12 İlker
7		Keçiören Halkevi	İsmail Cambaz Sk. No: 7-A İncirli Keçiören
8		Mamak Halkevi	Abidin Aktaş Sokak No:16/C Tuzluçayır Mamak
9		Mutlu Halkevi	General Zeki Doğan Mah. 538.Cd No:12 Mutlu
10		Saimekadın Halkevi	Hürel Mahallesi 4. Cadde No:3/22 Saimekadın, Mamak
11		Seyran Umut Halkevi	Umut Mahallesi Harman Sokak 28/A Çankaya/Ankara
12		Şahintepe Halkevi	Şahintepe Mah. Hocalı Cad. No 61/A Mamak/Ankara
13		Sincan Halkevi	Atatürk Mahallesi Lale Caddesi No 17/4 Sincan/Ankara
14	Antalya	Antalya Halkevi	Kışla mah. 26 sok Yağcıoğlu işhanı No:4/9
15		Kepez Halkevi	Esentepe Mahallesi 5435 Sokak No 151 (Çarşamba pazaryeri) Kepez/Antalya
16	Artvin	Artvin Halkevi	Çarşı Mah. Hürriyet Cad. Soysal Apartmanı No:1 ARTVİN
17		Hopa Halkevi	Hüsnü Ciner Cd. Hopa Vergi Dairesi karşısı No: 5 Hopa
18		Kemalpaşa Halkevi	Uğur Mumcu Caddesi Belediye işhanı zemin kat Kemalpaşa
19		Borçka Halkevi	PTT Caddesi Dalkılıç Apt. Kat 4 Borçka
20	Bartın	Bartın Halkevi	Gölbucağı Mahallesi Asma 114. Cadde No 8 Bartın
21	Bolu	Bolu Halkevi	Büyük Cami Mahallesi Parti Sokak No:7 Bolu
22	Bursa	Bursa Halkevi	Nalbantoğlu Mh. Akbıyık Cd. Sabah Apt. No:9 Osmangazi
23		Esenevler Halkevi	Erikli Caddesi Erbaplar Sokak No 6 Yıldırım/Bursa
24		Nilüfer Halkevi	Konak Mah. Seçkin Sk No 23/1 Nilüfer Dernekler Yerleşkesi. Nilüfer/Bursa
25		Yıldırım Halkevi	Ortabağlar Mah. Prof.Tezok Caddesi (Eğitim Kavşağı) Yıldırım/Bursa
26	Çanakkale	Çanakkale Halkevi	Fevzipaşa mahallesi Fatih sk. No:3 Çanakkale
27	Edirne	Edirne Halkevi	Sabuni Mahallesi Tahmis Çarşısı Oral İş Merkezi No 2/6
28	Eskişehir	Eskişehir Halkevi	İstiklal Mah. Santral Sk. İstek Apt. No. 11/7 Eskişehir
29		Gültepe Halkevi	Gültepe Mah. Erdiren Sk. No:46 Eskişehir
30	Giresun	Giresun Halkevi	Sultan Selim Mah. Şair Can Sk. (Otel Kittur Yanı) No: 8/1 Giresun
31	Hatay	Hatay Halkevi	Kışla Saray Mh. Fevzi Çakmak Cad. Milenyum Apt. Zemin Kat No:8 Antakya
32		Samandağ Halkevi	Atatürk Mah.Hastane Cad.Malik Eczanesi Üstü Kat:1 Samandağ/Antakya
33	İstanbul	Avcılar Halkevi	Marmara Cd. Ozan Bağcılar İş Hanı Kat:3 Avcılar
34		Bahçelievler Halkevi	Cumhuriyet Mh. Mehmetçik Sk. No: 15 Bahçelievler/ İstanbul
35		Bakırköy Halkevi	Kartaltepe Mahallesi Teyyareci Hayrettin Sokak No 14/5 Bakırköy
36		Beşiktaş Halkevi	Sinanpaşa Mahallesi Ortabahçe Caddesi Elif İşhanı No 11 Beşiktaş
37		Beykoz Halkevi	Paşabahçe Mahallesi Şehitlik Caddesi Emek İşhanı No 22/B Beykoz
38		Beylikdüzü Halkevi	Buyuksehir Mh. Plaza İş Merkezi Kat:5 No:88 (Balıkçı Kenan’ın üstü)
39		Esenyurt Halkevi	Saadetdere Mah. 5. Sk No 71/A Esenyurt
40		Gazi Halkevi	Gazi Mahallesi 1421 Sk. No 39 Sultangazi
41		Gaziosmanpaşa Halkevi	Merkez Mahallesi Ali Galip Bey Caddesi Öztürk (Yönetim) İşhanı Kat 1 No 3 Gaziosmanpaşa
42		Gültepe Halkevi	Talatpaşa Cd. No:329 Kat:2 Gültepe
43		İkitelli Halkevi	Atatürk Mah. 4. Sk. No.65/A İkitelli – Küçükçekmece
44		İstanbul Halkevi	İstiklal Caddesi Orhan Adli Apaydın Sokak No: 10 Beyoğlu / İstanbul
45		Kadıköy Halkevi	Kırtasiyeci sk. Ankara işhanı No:25 Kat:4 D:37 Kadıköy/İstanbul
46		Kartal Halkevi	Yukarı Mahalle Doğan Sokak No. 21 Daire 3 Kartal
47		Okmeydanı Halkevi	Mahmut Şevket Paşa Mahallesi Harman Arkası Sokak No:1 Şişli, Okmeydanı
48		Sarıgazi Halkevi	İnönü Mah. İnönü Cad. İstek Sk. No. 33 Sarıgazi/Sancaktepe
49		Sarıyer Halkevi	Büyükdere Mah. Çayırbaşı Cad. No:333/3 Sarıyer
50		Sefaköy Halkevi	Sefaköy Halkalı Cad. Nazlı İşhanı No:112 Daire:71-75 Küçükçekmece
51		Tarabyaüstü Halkevi	Kireçburnu Mh. Arabayolu Cd. Gür Sk. No:3/1
52		Ümraniye Halkevi	Ihlamurkuyu Mevki Tepeüstü Mahallesi Hürmet Sk No:29
53	İzmir	Buca Halkevi	Barış Mah. 366/3 Sk. No:12 Şirinyer/Buca
54		Çiğli Halkevi	8420/1 Sk. No. 9/A Güzeltepe Çiğli
55		Gültepe Halkevi	Çınartepe Mah. Dicle Cad. 2648 Sk. No:22 Gültepe
56		Konak Halkevi	Akdeniz Mahallesi 1340 sk. No. 14 Konak/İzmir
57		Menderes Halkevi	Kemalpaşa Mahallesi 6. Sokak No 27/A Menderes
58	Kocaeli	Çenedağ Halkevi	Fatih Sultan Mah. Öğretmenler Cad. no:146/A Derince/İzmit
59		Körfez Halkevi	Günay Mahallesi Org. Eşref Bitlis Caddesi Vakıfbank Yanı Kat:1 No:48 Körfez/ İzmit
60		İzmit Halkevi	Demiryolu Cd. Belediye İşhanı A/ Blok Kat 6 Saraybahçe, Kocaeli/ İzmit
61	Konya	Ilgın Halkevi	Nevzat İspir Caddesi Modern Çarşı No:113-116 Ilgın/ Konya
62		Konya Halkevi	Sahibiata Mh. Fevziçakmak Sk. Özler Apt. No: 2/202 Meram
63	Manisa	Soma Madenci Evi	Kurtuluş Mahallesi Hürriyet Bulvarı No: 36 Soma/Manisa
64	Mersin	Mersin Halkevi	Çankaya Mah.4716.Sokak Güneş Çarşısı 30/25 Merkez
65		Tarsus Halkevi	Şehit Mustafa Mahallesi Baltalı İş Hanı Kat 3 Tarsus/Mersin
66	Niğde	Niğde Halkevi	Yukarı Kayabaşı Mah. Posthane sok. No:4/3 Niğde
67		Ulukışla Halkevi	Kemalpaşa Mah İnönü Caddesi Toros kıraathanesi üstü
68	Rize	Pazar Halkevi	Yeni belediye iş hanı kat\2 no\96 Pazar Rize
69	Samsun	Samsun Halkevi	Hürriyet Mah. Süleymaniye Cad. Üçyol Apartmanı No. 43/14 İlkadım/Samsun
70		Vezirköprü Halkevi	Köprülü Mehmet Paşa Mahallesi Park İçi No:15 Vezirköprü/ Samsun
71	Sinop	Gerze Halkevi	Demokrasi parkı belediye dükkanları Sinop\Gerze
72	Sivas	Sivas Halkevi	Sularbaşı Mah. imam Hatip Sk. Sancaktar İşhanı Kat 5
73	Trabzon	Trabzon Halkevi	Kemerkaya Mahallesi Gazipaşa Caddesi Küçük Sokak No 19/4 Ortahisar/Trabzon
74	Zonguldak	Kilimli Halkevi	Cumhuriyet Meydanı no.5 Kilimli/Zonguldak
1	Ankara	Mamak Dostlar Halkodası	Dostlar Mah. Eski sinema

Anayasa kitapçığı krizi
Tarih	19 Şubat 2001 (23 yıl önce)
Saat	Sabah 09.45
Mekân	Çankaya Köşkü

Anayasa kitapçığı krizi, Anayasa fırlatma krizi ya da Kara Çarşamba, 19 Şubat 2001 Pazartesi tarihli Millî Güvenlik Kurulu toplantısında Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer‘in Başbakan Bülent Ecevit‘e Türkiye Cumhuriyeti anayasa kitapçığını fırlatması ile başlayan siyasi kriz. Kısa süre içinde ülke piyasalarını etkiledi ve 2001 Türkiye ekonomik krizinin nedenlerinden biri hâline geldi.^[1]

Cumhuriyet tarihinin ekonomik ve siyasi boyutuyla “en derin krizlerinden biri ” olarak yorumlanır ve bu yönüyle “Kara Çarşamba” olarak da bilinir.^[2] Aynı gün İstanbul Borsası yüzde 14, ertesi gün yüzde 18 değer kaybetti. Gecelik faizler yüzde 760’a, Hazine borçlanma faizi yüzde 144’e kadar yükseldi.^[2] 680.000 lira seviyesinde olan Amerikan doları bir hafta içinde 1.000.000 lirayı geçmişti.^[3] Kriz sonunda çok sayıda iş yeri kapandı, işsizlik kayda değer oranda yükseldi.^[3] 2001 yılı sonunda kamunun faiz harcamaları toplam vergi gelirlerinin yüzde 92,3’üne ulaştı.^[4]

9. Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel‘in görev süresi bitmek üzereyken Başbakan Bülent Ecevit tarafından ülkede sağlanan siyasi istikrarın devam etmesi amacıyla Demirel’in bir dönem daha seçilmesini sağlayacak anayasa değişikliği teklifi getirildi. TBMM’de hiçbir siyasi partinin anayasa değişikliğini onaylayacak çoğunluğu bulunmadığından bu ancak partiler arası uzlaşı ile mümkündü. DSP, MHP, ANAP ve DYP‘den 406 milletvekilinin imzasıyla TBMM Anayasa Komisyonu’na getirilen önergeye ilk itiraz “Nasıl olur da ülkenin istikrarı tek bir kişiye bağlanabilir” sözüyle Fazilet Partisi Genel Başkanı Recai Kutan‘dan geldi. TBMM genel kurulunda 29 Mart ve 3 Nisan’da yapılan oylamalarda anayasa değişikliği için gereken 330 oy sayısına ulaşılamadığından cumhurbaşkanı seçimi ile ilgili değişiklik yapılamadı ve Süleyman Demirel’in yeniden cumhurbaşkanı adayı olması mümkün olmadı.

Cumhurbaşkanı adayının belirlenememesinin sürecinde başbakan yardımcıları MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli ile ANAP Genel Başkanı Mesut Yılmaz arasında sert bir tartışma dahi yaşandı. Nihayetinde bu soruna Bülent Ecevit tarafından o güne kadar kamuoyunda kimsenin önermediği ve siyasi bir kişiliği olmayan Anayasa Mahkemesi başkanlığı görevini yürüten Ahmet Necdet Sezer önerildi. Ecevit, hukuk uzmanlığıyla Sezer’in cumhurbaşkanlığı görevini başarı ile yürüteceğine inandığını açıkladı: “Herhâlde hiç kimsenin Ahmet Necdet Sezer’in laik, demokratik hukuk devletine bağlılığından kuşkusu olamaz. Ahmet Necdet Sezer bu konuda her türlü sınavı başarıyla vermiştir.”^[5]

25 Nisan’da Meclis‘teki tüm partilerin ortak önergesiyle Ahmet Necdet Sezer aday gösterildi.^[5] 27 Nisan’daki ilk 2 tur oylamada gerekli çoğunluk sağlanamadığından 5 Mayıs günü yapılan üçüncü tur oylamada 330 oyla Ahmet Necdet Sezer Türkiye Cumhuriyeti’nin 10. cumhurbaşkanı seçildi. Sezer, 16 Mayıs 2000’de cumhurbaşkanlığı görevini devraldı.

Küresel ölçekte 1997 Asya mali krizi ve 1998 Rusya ekonomik krizinden dünya piyasaları çıkış eğilimindeydi.^[6] Ancak Türkiye’nin 1990’lı yıllardaki yüksek enflasyon, işsizlik vb. kronik ekonomik sorunları hâlen devam ediyordu. Ülkede en yüksek ekonomik faaliyetlerin yapıldığı Marmara Bölgesi’nde gerçekleşen 1999 Gölcük depremi ile Türkiye ekonomisi yıkıcı bir etki yaşadı. 1999’da sektörlere göre imalat, enerji, inşaat ve ticaret alanlarında daralma yaşandı ve ekonomi yıllık bazda yüzde 3,4 oranında küçüldü.^[7] Enflasyon, bütçe açığı ve işsizlik oranı çok yüksekti.^[6] Enflasyonun yüksek olması nedeniyle Türk lirasına güven düşüktü ve dövize olan güven nedeniyle bankalardaki mevduatın yarısından fazlası döviz mevduatından oluşuyordu.^{[Not 1]}

1990’lı yıllar Türkiye’de kısa süreli hükûmet değişikliklerinin yaşandığı bir dönem olmuştu. 6 koalisyon hükûmetinin kurulduğu 1990’lı yıllarda 1999 Türkiye genel seçimleri sonrasında Bülent Ecevit tarafından DSP‘nin meclis çoğunluğu olmadığından bir azınlık hükûmeti denemesi sonrasında DSP–MHP–ANAP koalisyonu ile 28 Mayıs 1999’da 57. Türkiye Hükûmeti kuruldu. Başbakan Bülent Ecevit, başbakan yardımcıları Devlet Bahçeli ile Mesut Yılmaz‘dı.

Bülent Ecevit başbakanlığındaki 56. Türkiye Hükûmeti döneminde Haziran 1999’da kabul edilen kanun ile Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu (BDDK) ve Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu (TMSF) kuruldu. Bu kurulların amacı 90’lı yıllarda kamuoyuna sıkça yansıyan bankacılık alanında yaşanan yolsuzlukları önlemek ve gerektiği takdirde bu bankaların faaliyetlerini durdurmaktı. Her iki kurum 2000 yılının Haziran ayında resmen görevine başladı.^[8]

Ahmet Necdet Sezer, Cumhurbaşkanlığına bağlı Devlet Denetleme Kuruluna (DDK) talimat vererek kamu bankaları ve fona devredilen bankalar hakkında denetleme başlattı.^[9][10][11] Ancak bu durum Sezer, Zekeriya Temizel‘in başkanı olduğu BDDK denetleme başlattı olarak medyaya yansıyınca Ecevit tarafından “Şimdi ilginç bir durum ortaya çıkmış oluyor; denetimin denetimi yapılmak isteniyor. Bu ilk defa karşılaşılmış bir durum olduğu için şimdilik bir değerlendirme yapamayacağım ama durumu dikkatle izleyeceğiz.” açıklaması yapıldı.^[12]

BDDK başkanı Zekeriya Temizel, DSP kökenli ve daha önce aynı partiden maliye bakanlığı görevini üstlenmiş birisiydi. Halkbank‘tan sorumlu devlet bakanı Hüsamettin Özkan, VakıfBank‘tan sorumlu devlet bakanı ANAP‘lı Yüksel Yalova‘ydı.^[12] Sezer, anayasal yetkisini kullanarak bankalar hakkında mali bir denetleme başlatmış olsa da kurumlardan sorumlu olanların siyasi kişilikleri nedeniyle bu denetleme siyasi bir boyut kazandı.

Millî Güvenlik Kurulu, aylık olağan toplantısını gerçekleştirmek üzere Çankaya Köşkü‘nde sabah saat 9.30’da toplandı ancak Bülent Ecevit 15 dakika gecikmeli katıldığı için toplantı 09.45’te başladı.^[13] Ahmet Necdet Sezer başkanlığındaki toplantıda kurul üyeleri yerlerini aldıktan sonra toplantı salonu kapısı henüz kapanmamışken Ahmet Necdet Sezer, sağ tarafında oturan Bülent Ecevit’e dönerek daha sonra toplantıya katılanlar tarafından “çok sinirli ve yüksek bir ses tonuyla” olduğu ifade edilen ve krize neden olan sözlerini söyledi.^[14] Sezer, hükûmeti yolsuzluklara karşı pasif kaldığı, denetleme kurullarının yeterince çalıştırılmadığı ve Anayasa’ya aykırı uygulamalarda bulunmakla suçladı.^[13]

Bunun üzerine Ecevit’le birlikte yardımcıları Hüsamettin Özkan ve Mesut Yılmaz ile İçişleri Bakanı Sadettin Tantan ve Millî Savunma Bakanı Sabahattin Çakmakoğlu salonu terk etti. Toplantı salonunda yalnızca asker ve bürokrat üyelerin kalması ve siyasi üyelerin toplantıyı terk etmesi nedeniyle toplantının bu hâliyle gerçekleşemeyeceği gerekçesiyle MGK toplantısı saat 10.30’da Ahmet Necdet Sezer tarafından sonlandırıldı.

Toplantı çıkışında Bülent Ecevit Çankaya Köşkü’nde basın açıklaması yapmak istese de başbakan yardımcısı Mesut Yılmaz Başbakanlık Konutu’nda açıklama yapmanın daha doğru olduğunu söyleyerek buna karşı çıktı ve Çankaya Köşkü’nde bir basın açıklaması yapılmadı. Başbakanlık Konutu’na geçildikten sonra Bülent Ecevit, saat 11.03’te Devlet Bahçeli ve Mesut Yılmaz ile birlikte televizyon kanalları tarafından naklen yayınlanan bir basın açıklaması yaptı:

Bugün son derece üzücü bir olay oldu. Millî Güvenlik Kurulu Toplantısı’nın açılışında, gündeme geçilmeden önce, kamu görevlilerinin önünde Sayın Cumhurbaşkanı söz alarak son derece de terbiye dışı bir üslupla bana ağır ithamlarda bulundu. Devlet geleneklerimizde yeri olmayan eşi görülmedik bir davranışta bulundu. Ya kendisine aynı üslup içinde cevap verecektim veya terk etmek zorunda kalacaktım. Onun için toplantıdan çıkmayı tercih ettim.

–Bülent Ecevit’in saat 11.03’te Başbakanlık binasında yaptığı basın açıklaması.

2001 yıl sonu verileri^[6]

Gösterge	Değer
Büyüme %	6,0
USD/TL kuru	1,23
Enflasyon yıl sonu (Tüfe) %	68,5
İşsizlik %	7,8
Bütçe açığı / GSYH %	-11,9
Kamu kesimi borç yükü %	76,1
Cari denge / GSYH %	1,9

19 Şubat günü Ecevit’in basın açıklaması sonrasında günün ilk seansını 9.746 puan ile kapatan İstanbul Borsası, öğleden sonraki ikinci seansta 697 puan düşerek günü yüzde 14,62 değer kaybıyla 8 bin 683 puanla kapattı.^[2] 19 Şubat’ta bono bileşik faizleri yüzde 85’e, gecelik faizler yüzde 760’a; 20 Şubat’ta Hazine borçlanma faizi yüzde 144’e kadar yükseldi.^[2] Borsa İstanbul’da gecelik faizler ise yüzde 3000’e kadar yükseldi.^[2]

Piyasada oluşan panik üzerine Ecevit tarafından “Hükûmet görevinin başındadır”, “Cumhurbaşkanı uygulanmakta olan ekonomik programı desteklemektedir.” açıklaması yapılmasına rağmen 19 Şubat’ta beş saatte toplam 5 milyar 77 milyon Amerikan doları satışı yapıldı ve 15 gün içinde ise toplam 7 milyar dolar yurt dışına çıktı.^[2]

Ekonomideki bu gelişmeler üzerine Başbakanlıkta Bülent Ecevit başkanlığında “ekonomik zirve” toplantısı yapıldı. Toplantıya başbakan yardımcıları Devlet Bahçeli, Mesut Yılmaz ve Hüsamettin Özkan ile Devlet Bakanları Tunca Toskay ve Recep Önal, Maliye Bakanı Sümer Oral katıldı.^[17] Toplantı sonrasında Ecevit tarafından yapılan açıklamada ekonomide hâlihazırda sorunların bulunduğu, MGK toplantısında yaşanan olayın ekonomik patlamaya neden olduğu ifade edildi. Yaklaşık 13 saat süren toplantı sonrasında Türkiye’de 22 Şubat günü “dalgalı kur politikası”na geçildi. Bu karar ekonomik çevreler tarafından “örtülü devalüasyon” olarak yorumlandı.^[17] Daha önce Türkiye’de sabit kur politikası uygulanıyor ve döviz kuru devlet tarafından kontrol altında tutuluyordu.

1 Mart 2001’de Merkez Bankası başkanı Gazi Erçel istifa etmek durumunda kaldı. Hazine Müsteşarı Selçuk Demiralp‘in yerine Faik Öztrak, BDDK Başkanı Zekeriya Temizel‘in yerine Engin Akçakoca getirildi. Krizin en önemli sonuçlarından birisi Ekonomiden Sorumlu Devlet Bakanı Recep Önal‘in yerine Kemal Derviş‘in getirilmesiydi. Kemal Derviş, Bülent Ecevit’in daveti üzerine Dünya Bankası‘ndaki görevinden ayrılarak 1 Mart’ta Türkiye’ye geldi ve ekonomiden sorumlu devlet bakanlığı görevine getirildi, 13 Mart’ta TBMM’de yemin ederek görevine başladı.^[18]

Anayasa kitapçığı krizi sonrasında gelişen 2001 Türkiye ekonomik krizinin toplumsal, ekonomik ve siyasi sonuçları oldu. Yaşanan ekonomik kriz ve siyasi istikrarsızlık halkın 18 Nisan 1999 genel seçimlerindeki siyasi desteğini tamamen değiştirdi. 1999 Türkiye genel seçimlerinde DSP %22,18, MHP %17,98 ve ANAP 13,22 oranında oy almıştı. 3 Kasım 2002 Türkiye genel seçimlerinde MHP %8,35, ANAP %5,12 ve DSP %1,22 oy alarak yüzde 10’luk seçim barajının altında kaldı ve TBMM‘nin dışında kaldılar.

Kriz, yolsuzluk iddialarına yol açtı. Merkez Bankası Başkanı Gazi Erçel hakkında Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından dava açıldı ve “görevini kötüye kullandığı” kararı verildi. Dalgalı kura geçileceğini ve dolar kurunun yükseleceğini önceden bilen Gazi Erçel’in Merkez Bankası yetkilerini kullanarak çalışma saatleri dışında olmasına rağmen “Halk Bankası’nda bulunan kişisel hesabındaki 57 milyar 879 milyon 761 bin 941 lira mevduatını 19 Şubat 2001 tarihinde 83 bin 952 dolara çevirmek suretiyle” görevini kötüye kullandığı ifade edilerek Türk Ceza Kanunu’nda (TCK) “görevi kötüye kullanma” suçunu düzenleyen 240. maddesi gereğince hapis cezası verildi.^[19]

5 Kasım 2017 tarihinde Sözcü gazetesinde yayımlanan bir habere göre, Ankara’da katıldığı bir tiyatro ödül töreninde konuşan Ahmet Necdet Sezer’e dayandırılan haberde; Sezer, 19 Şubat 2001’de yaşanan bu krizin sebebinin aslında anayasa kitapçığı olmadığını, Fazilet Partisi kapatılma davası devam ederken Ecevit’in iki kez kendisine gelerek Fazilet Partisi’nin kapatılmaması gerektiğini söylediğini ve bunun için kendisinden Anayasa Mahkemesi’ne telkinde bulunmasını istediğini söyledi:^[20][21]

…O olayda da herkes bizim aramızdaki gerginliğin ve ekonomik krizin başlangıcının, Anayasa kitapçığı olayından kaynaklandığını zanneder. Ancak gerginlik, Fazilet Partisi’nin kapatılması davası nedeniyle başladı. Ecevit 2 kez bana gelip Fazilet’in kapatılmamasını, bunun için arkadaşlarım olan Anayasa Mahkemesi üyelerine telkinde bulunmamı istedi. Hukukun üstünlüğüne inanan ve yıllarca AYM’de görev yapan bir kişiye söylediği bu sözlere kırıldım ve reddettim. Bir süre sonra yeniden gelip aynı istekte bulundu. Yine reddettim ve o görüşmede aramızdaki gerginlik arttı. Bu durum sürerken, 19 Şubat’taki Anayasa kitapçığı olayı yaşandı. Gerginliğin asıl nedeni, Ecevit’in FP konusundaki isteğiydi. MGK’da yaşananlar da, bu gerginlikten kaynaklandı…

–Ahmet Necdet Sezer’in Kasım 2017’de yaptığı açıklama

Türkiye’de koalisyon hükûmetleri

Azınlık hükûmeti

56. Türkiye Hükûmeti

Esnek kur sistemi

Türkiye’de devalüasyon