Herhangi bir metni seçin ve dinlemek için simgeye tıklayın!
ByGSpeech
Resograf

8 Martta doğanlar

8 Mart 2025 Tarih 2 Görünümler

Doğumlar

  • 1714 – Carl Philipp Emanuel Bach, Alman besteci (ö. 1788)
  • 1748 – V. William, Oranj prensi (ö. 1806)
  • 1761 – Jan Potocki, Polonyalı asilzade, etnolog, dilbilimci, gezgin ve Aydınlanma dönemi yazarı (ö. 1815)
  • 1813 – Japetus Steenstrup, Danimarkalı bilim insanı, zoolog (ö. 1897)
  • 1822 – Ignacy Łukasiewicz, Polonyalı eczacı ve petrol sanayici (ö. 1882)
  • 1839 – Josephine Cochrane, Amerikalı mucit (ö. 1913)
  • 1865 – Frederic Goudy, Amerikalı grafik tasarımcısı ve eğitmen (ö. 1947)
  • 1877 – Šatrijos Ragana, Litvan hümanist yazar, eğitimci (ö. 1930)
  • 1879 – Otto Hahn, Alman kimyacı ve Nobel Kimya Ödülü sahibi (ö. 1968)
  • 1883 – Franco Alfano, İtalyan müzisyen (ö. 1954)
  • 1884 – Georg Lindemann, Alman süvari subayı (ö. 1963)
  • 1879 – Otto Hahn, Alman kimyagerdir (ö. 1968)
  • 1886 – Edward Calvin Kendall, Amerikalı kimyager (ö. 1972)
  • 1887 – Patrick O’Connell, İrlandalı futbolcu (ö. 1959)
  • 1888 – Gustav Krukenberg, Alman SS komutanı (ö. 1980)
  • 1892 – Mississippi John Hurt, Amerikalı blues şarkıcısı ve gitarist (ö. 1966)
  • 1894 – Wäinö Aaltonen, Fin heykeltıraş (ö. 1966)
  • 1895 – Juana de Ibarbourou, Uruguaylı şair (Güney Amerika’nın en ünlü şairlerinden) (ö. 1979)
  • 1897 – Herbert Otto Gille, Nazi Almanyası’nın generali (ö. 1966)
  • 1898 – Theophilus Dönges, Güney Afrikalı siyasetçi (ö. 1968)
  • 1899 – Eric Linklater, İskoç yazar (ö. 1974)
  • 1907 – Konstantin Karamanlis, Yunan politikacı (ö. 1998)
  • 1910 – Claire Trevor, Amerikalı aktris (ö. 2000)
  • 1911 – Hüseyin Hilmi Işık, Türk yazar (ö. 2001)
Hüseyin Hilmi Işık
Doğum 8/21 Mart 1911[1][2]
Eyüpsultan, İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm 26 Ekim 2001 (90 yaşında)
İstanbul, Türkiye
Defin yeri Eyüpsultan Mezarlığı, İstanbul
Din İslam (Sünni)
Evlilik
Nefise Siret Işık
(e. 1940; ö. 2001)
Kariyeri
Etkiledikleri Işıkçılar Cemaati

Enver Ören Ağabeyin vefatının üzerinden 11 sene geçti! Gönül insanıydı ihlasıyla çok sevildi - İhlas Holding A.Ş.

Hüseyin Hilmi Işık (d. 8/21 Mart 1911[1][2] – ö. 26 Ekim 2001), Türk din adamı. İslam dini hakkında yazdığı kitaplarla tanınmıştır. Ölümünden sonra fikir ve görüşleri doğrultusunda “Işıkçılar Cemaati” oluşmuştur.

Hayatı

8 Mart 1327 Rumî ve 21 Mart 1911 tarihinde (H. 1329) İstanbul, Eyüp Sultan’da doğdu. Babası Saîd Efendi ve dedesi İbrâhîm Pehlivân, Plevne’nin Lofça kasabası, Tepova köyünden, annesi Âişe Hanım ve annesinin babası Hüseyin Ağa da, Lofça kasabasındandılar. Babası Said Efendi, Doksanüç Harbi denilen 1877 Osmanlı-Rus Harbi’nde muhâcir olarak İstanbul’a gelip, Eyüp Vezirtekke’ye yerleşti.[1]

Dini eğitimi

“Seâdet-i Ebediyye” kitabının gördüğü alaka ve devamlı gelen suâller sebebi ile, kitabının her baskısına yeni ilâveler yaparak 1248 sayfalık bir eser meydana getirdi. Eserin İngilizceye tercümesi yapılmış ve “Endless Bliss” ismi verilerek Hakîkat Kitabevi tarafından beş cilt olarak bastırılmıştır.[3]

Ölümü

Arapça, Farsça, Fransızca ve Almanca bilen Hüseyin Hilmi Işık, 26 Ekim 2001 tarihinde öldü. Cenazesi Eyüpsultan Mezarlığı’ndaki Kâşgârî Dergâhı yanında defnedildi.[4]

Hüseyin Hilmi Işık’ın eşi Nefise Siret Işık 28 Şubat 2009 tarihinde öldü ve eşi Hüseyin Hilmi Işık’ın yanına defnedildi.[5][6] Hüseyin Hilmi Işık’ın biri erkek, diğeri kız iki evladı vardı. İhlas Holding’in kurucusu Enver Ören’in kayınpederidir.

Eserleri

  • Cevâb Veremedi (Diyâ-ül Kulûb) (Harputlu İshak Efendi)[7]
  • Dinde Reformcular[8]
  • Ehl-i Sünnet Yolu
  • Eshâb-ı Kirâm (Ahmed Fârûk)[9]
  • Fâideli Bilgiler (Ahmed Cevdet Paşa)[10]
  • Hak Sözün Vesîkaları
  • Herkese Lâzım Olan Îmân (Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî)[11]
  • İngiliz Casûsunun İ’tirâfları (ve İngilizlerin İslâm Düşmanlığı)[12]
  • İslâm Ahlâkı
  • Kıyâmet ve Âhıret (İmâm-ı Gazâlî)[13]
  • Kıymetsiz Yazılar (Kıymeti bulunamıyan yazılar) (İmâm-ı Rabbânî Ahmed Fârûkî Serhendi ve Muhammed Ma’sûm)[14]
  • Mektûbât Tercemesi (İmâm-ı Rabbânî Ahmed-i Fârûkî Serhendi)[15]
  • Menâkıb-ı Çihâr Yâr-i Güzîn (Dört Halîfenin Üstünlükleri) (Seyyid Eyyûb bin Sıddîk)[16]
  • Mısır’lı Bir Din Adamının Din Düşmanlığı
  • Namâz Kitâbı
  • Şevâhid-ün Nübüvve (Peygamberlik Müjdeleri) (Mevlânâ Abdürrahmân Câmî)[17]
  • Tam İlmihâl Se’âdet-i Ebediyye
  • Yüzkarası

Eleştiriler

Kendisi de Hüseyin Hilmi Işık gibi Abdülhakim Arvasi’nin sohbetlerinde bulunan[18] Necip Fazıl Kısakürek’in bir yazısında Hüseyin Hilmi Işık’tan “şeyh müsveddesi” şeklinde bahsettiği ve Işık’ın icazetinin sahte olduğundan bahsettiği görülür: “teşrih ve teşhir yazısını kaleme aldık ve merkum şeyh müsveddesinin Büyük Velî’ye nispetinden icazetine, ilminden eserlerinin kendisine aidiyetine kadar her tarafının sahte olduğunu, Abdülhakîm Arvâsi Hazretlerinin Seyyid kanını taşıyan yakınlarının şehadetiyle ve ayrıca kendi vesikalarımızla ve yine bir laboratuvar katiyetiyle ispat ettik ve artık susmaya karar verdik.“[19]

Gazeteci Ergun Göze, cemaat tarafından Hüseyin Hilmi Işık’ın birçok bilginin yanında “safsata ile dolu” ilmihalinin sabahçı kahvelerinde, köy kahvelerinde satıldığını yazmıştır.

Işıkçılar Cemaati

Işıkçılık ile karıştırılmamalıdır.

Işıkçılar Cemaati veya Işıkçı Cemaati, Kaşgarî Dergâhı’nın müridi Hüseyin Hilmi Işık’ın yolunda giden bir cemaattir.

Prensipleri Işık’ın Tam İlmihâl Seâdet-i Ebediyye adlı kitabındadır. Burada kendi dînin kemâle erdiğini, artık İslâm’ın temel kitaplarında bildirilenlerinin dışında yorum yapmanın İslâm’da reform anlamına geldiğini öne sürerek reddeder. Çünkü Sahabelerin ve ilk zaman âlimlerinin “kitapları her asrın modasına, gidişine göre değiştirmeye kalkışmak, her zaman için yeni bir din yapmak demek olur.”

Hüseyin Hilmi Işık

1970’li yıllardan sonra Işık, onun gibi askerî eğitim görüp Kuleli Askerî Lisesi’ni okuyan ve sualtı biyoloji mühendisliğini bitiren damadı Enver Ören’i destekleyerek cemaat içindeki etkinliğini artırdı.

Cemaati diğer cemaatlerden ayıran önemli bir özelliği, kurucusu Işık ve damadı Ören’in geleneksel dinî eğitim alan kurumlardan gelmemelerinden kaynaklanmaktadır. Ordu liselerinde okuyan, üniversite eğitimi alan entelektüel kişiler olarak ön plâna çıkarak devletle olan politik ilişkilerinde uyumlu oldular.

Faaliyetleri

Ören, 1970 yılında bir grup arkadaşıyla Hakikat isimli bir gazete çıkartır. Daha sonra Işık’la beraber Türkiye Gazetesi’ni yayınlamaya başlar. Yayın organlarına ağırlık vererek daha sonra radyo ve televizyona yönelir ve TGRT kanalını kurar. Yayınların amacı, gelişen sol harekete karşı ‘devleti savunmak’ olup ‘anarşiye karşı devletin yanında’ yer almak olarak görür. Cemaatinin politik çizgisi, ‘Türk-İslâm’ çizgisidir.

Politik çizgisi

Politika ile olan ilişkilerde Hüseyin Hilmi Işık ile Enver Ören arasında belirli farklılıklar vardır. Işık, siyasetle ilgilenmekle birlikte dînî bir cemaat olarak kendini tanımlamaya özen gösterdi. Çalışmalarıyla dini bir hareket olarak Kemalist rejimin uygulamaya çalıştığı Batı’nın pozitivist yönelimlerine karşı dini sınırlar içinde kalarak cephe alıp toplumun dinsel değerlerini yükseltmeyi amaçladı. Ören, 1970’lerden sonra bu çizgiyi yavaşça değiştirdi ve politikada kendine önemli roller buldu, devlet-siyaset-din ilişkisini yeniden tanımladı. Işıkçılar Cemaati, baştan beri Türk-İslâm çizgisinde olduğundan bu adaptasyon kolay oldu. Ordu ile 12 Eylül sonrasında dahî herhangi bir problem yaşamadı. Komünizme karşı mücadele politikası onların buluşma noktası oldu. Diğer devletle doğrudan çatışmalı olan İslâmcı hareketlerle hep mesafeliydi. Özellikle sağcı hükûmetlerle olan ilişkilerinde tam bir denge sağlayarak doğrudan bir grubun tarafı olmamaya özen gösterdiğinden avantajlar sağladı.

Işıkçılar Cemaati, ticârî ilişkilerde küresel kapitalizme uyum sağladı. Mensupları Anadolu Kaplanları’yla ticari ilişkiler kurarak finans kuruluşlarıyla “İslâmcı” sermayenin en önemli tekel gruplarından biri haline geldiler.

Eleştiriler

Kendisi de Hüseyin Hilmi Işık gibi Abdülhakîm Arvâsî’nin sohbetlerinde bulunan[1] Necip Fazıl Kısakürek’in Hüseyin Hilmi Işık ve Işıkçılarla ilgili birtakım iddiaları bulunmaktadır. Bunlardan biri Hüseyin Hilmi Işık’ın Arvâsî’ye nispetinden icâzetine, ilminden eserlerinin kendine aidiyetine kadar her tarafının sahte olduğu şeklindeki iddiasıdır. Kısakürek bu iddiasına Arvâsî’nin yakınlarının şahit olduğunu da belirtmiştir.[2] Bundan başka Kısakürek’in Işıkçılar Cemaati’ne ait Hakîkat Gazetesi ile Demirelcilik yaptıklarına dair polemiğe girdiği de görülmektedir.[3]

Gazeteci Sabahattin Önkibar; Aydınlık Gazetesi’nin 12 Eylül 2012 tarihli nüshasında yayınlanan yazısında Enver Ören’i ilk defa Demirel taraftarı olarak tanıdığını, kendisi Işıkçılar Cemaatinin yayın organlarından Türkiye Gazetesi ve TGRT’de çalıştığı dönemde ise Enver Ören’in bu sefer Özal’ı tuttuğuna, daha sonraysa Çiller destekçisi olduğuna şahitliğini ifade eder. Önkibar aynı yazıda 1994 İstanbul belediye başkan adaylarını konuk edeceği o dönem TGRT’de yayınlanan “Alternatif” adlı programında Recep Tayyip Erdoğan’ın da yer alacağını Enver Ören’in öğrenip bu hususta kendisine “Sabahattin, sen beni cehenneme mi göndereceksin? Maazallah senin programınla bir kişi Tayyip’e kanar ve ona oy verirse bunun cezası hepimiz için cehennemdir.” dediğini iddia etmiştir.[4]

Konuyla ilgili yayınlar

  • “Ebedî Seâdet Yolunda Bir Ömür Hüseyn Hilmi Işık“, Ekrem Buğra Ekinci, 2018, İhlas Vakfı Yayınları
  • 1918 – Poon Lim, Amerikalı denizci
  • 1922 – Ralph H. Baer, Alman-Amerikalı bir mucit, oyun geliştiricisi ve mühendisiydi (ö. 2014)
  • 1922 – Cyd Charisse, Amerikalı dansçı ve aktris (ö. 2008)
  • 1924 – Anthony Caro, İngiliz soyut heykeltıraş (ö. 2013)
  • 1924 – Edward Greer, Amerikalı üst düzey rütbeli asker (ö. 2025)
  • 1925 – Warren Bennis, Amerikalı bilim insanı (ö. 2014)
  • 1926 – Peter Graves, Amerikalı aktör (Görevimiz Tehlike) (ö. 2010)
  • 1926 – Francisco Rabal (Paco Rabal), İspanyol aktör (ö. 2001)
  • 1927 – Ramon Revilla Sr., Filipinli aktör ve siyasetçi (ö. 2020)
  • 1930 – Douglas Hurd, İngiliz muhafazakâr siyasetçi, eski bakan
  • 1931 – Gerald Potterton, İngiliz-Kanadalı yönetmen, yapımcı, yazar ve animatör (ö. 2022)
  • 1937 – Juvénal Habyarimana, Ruandalı asker ve siyasetçi (ö. 1994)
  • 1939 – Jim Bouton, Amerikalı eski profesyonel beyzbol oyuncusu, oyuncu ve yazar (ö. 2019)
  • 1940 – Richard Williamson, İngiliz gelenekçi Katolik piskopos (ö. 2025)
  • 1941 – Norman Stone, İskoç tarihçi (ö. 2019)
  • 1942 – Ann Packer, İngiliz koşucu ve uzun atlamacıdır
  • 1943 – Lynn Redgrave, İngiliz aktris (ö. 2010)
  • 1944 – Pepe Romero, İspanyol gitarist
  • 1944 – Lee Joo-sil, Güney Koreli aktris (ö. 2025)
  • 1944 – Kim Won-ung, Güney Koreli siyasetçi (ö. 2022)
  • 1949 – Teófilo Cubillas, eski Perulu futbolcu
  • 1956 – David Malpass, Amerikalı bir ekonomi analisti
  • 1957 – Ali Rıza Alaboyun, Türk siyasetçi
  • 1957 – Clive Burr, İngiliz davulcusuydu (ö. 2013)
  • 1957 – Cynthia Rothrock, Amerikalı sinema oyuncusu
  • 1958 – Gary Numan, İngiliz müzisyen
  • 1959 – Özhan Eren, Türk müzisyen ve yönetmen
  • 1964 – Atilla Kaya, Türk taverna müziği sanatçısı (ö. 2008)
Atilla Kaya
Genel bilgiler
Doğum 8 Mart 1964
İstanbul, Türkiye
Ölüm 13 Şubat 2008 (43 yaşında)
İstanbul, Türkiye
Tarzlar Arabesk  · Türk halk müziği  · Taverna müziği
Meslekler Ses sanatçısı
Çalgılar Piyano, Keman, Org
Etkin yıllar 1983-2008
Müzik şirketi Esen  · Disco  · Cem  · Barış  · Kanbay
Resmî site atillakaya.net

Atilla Kaya (8 Mart 1964, İstanbul – 13 Şubat 2008, İstanbul), Türk arabesk ve taverna müziği sanatçısıdır.

Hayatı

8 Mart 1964’te İstanbulda doğdu. Aslen Hataylı[1] olan sanatçı müzik yaşamına 13 yaşlarında keman çalarak ve İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuarında, Türk Sanat Müziği söyleyerek başladı. 1983 yılında piyanist şantör olarak İbrahim Tatlıses’in sahip olduğu Midnight’da sahne aldı. O yıllarda ünlü menajer Hasan Bora’nın kendisini keşfetmesiyle, 1984 yılında 20 yaşında iken Komşu Kızı isimli ilk albümünü piyasaya çıkardı. Asıl çıkışını 1988 yılında çıkardığı Tavernada Virtiöz 89 albümü ile yakaladı. Albümü 1,5 milyonun üzerinde satış yaptı. Adını Yollara Yazdım adlı parçası hit oldu.

Hastalığı ve ölümü

Genç yaşta yakaladığı şöhreti hızla kaybeden sanatçı alkol bağımlılığı nedeniyle yakalandığı siroz hastalığından kurtulamadı. Bacağındaki platinin enfeksiyon kapması sonucu ameliyat altına alındı, karaciğer yetmezliği yüzünden ameliyattan çıkamayıp 13 Şubat 2008’de 43 yaşında İstanbul’da öldü. Cenazesi Büyükçekmece Mimar Sinan Mezarlığına’na defnedildi.

Diskografi

Yıl Yapım Yapımcı Not(lar)
1984 Komşu Kızı Esen Müzik
1985 Yılın Şarkılarıyla
1986 Seni Sevmeyen Ölsün Disco Plak
1987 Falcı Esen Müzik
Sev Dostum
Gülsene Güzel Disco Plak
1988 Tavernada Virtiöz 89
1989 Liselim Barış Müzik
Süper Konser Çimen Plak Konser albümü
1990 Tavernada Düğün 90 / Halk Konseri Aziz ve Jet Plak Konser albümü
Beni Yolcu Et Barış Müzik
1991 Süper ’91 / Birkaç Gün Sabret Cem Plak
Güle Güle Yabancı / Seven İnsan Unutmaz Arna Müzik
1992 Aşk Uğruna Cem Plak
92′ Konseri Cinan Plak Konser albümü
Tavernada Virtiöz 2/92 Disco Plak
1993 Okul Yılları Barış Müzik
1995 Gücüm Yetmiyor / El Salla Kanbay Müzik
1996 Virtüöz 2
  • 1967 – Aslı Erdoğan, Türk fizikçi ve yazar
  • 1971 – Canan Hoşgör, Türk oyuncu
  • 1973 – Anneke van Giersbergen, Hollandalı şarkıcı
  • 1974 – Gökçe Fırat, Türk gazeteci ve yazar
  • 1976 – Freddie Prinze Jr, Amerikalı oyuncu
  • 1977 – Johann Vogel, İsviçreli futbolcu
  • 1978 – Ece Vahapoğlu, Türk gazeteci, yazar ve sunucu
  • 1979 – Bülent Polat, Türk tiyatro, dizi ve sinema oyuncusu
  • 1980 – Harun Ovalıoğlu, Türk futbolcu
  • 1983 – Seda Demir, Türk dizi ve sinema oyuncusu
  • 1983 – André Santos, Brezilyalı futbolcu
  • 1983 – Güray Zünbül, Türk yelkenci
  • 1988 – Juan Carlos García, Honduraslı millî futbolcu (ö. 2018)
  • 1990 – Asier Illarramendi, İspanyol futbolcu
  • 1990 – Petra Kvitová, profesyonel Çek tenis oyuncusu
  • 1991 – Alan Pulido, Meksikalı millî futbolcu
  • 1991 – Mika, Portekizli futbolcu
  • 1995 – Marko Gudurić, Sırp basketbolcu
  • 1996-Feride Hilal Akın, Türk Şarkıcı
  • 1997 – Tijana Bošković, Sırp voleybolcu

 

wikipedia.org

Etiketler

Ayrıca Kontrol Edin

13 martta ölenler

Ölümler 1352 – Ashikaga Tadayoshi, Japon yönetici ve asker (d. 1306) 1447 – Şahruh, Timur İmparatorluğu üçüncü hükümdarı (d. 1377) Şahruh Mirza شاهرخ …

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir


Tüm Hakları Saklıdır.
Osmanlı Gazetesi 2025
tr tr
Seç ve dinle