27 Ocak tarihinde ölenler

• 98 – Nerva, Roma imparatoru (d. 30)

  Nerva
  İmparator Nerva’nın büstü
  12. Roma imparatoru
  Hüküm süresi	18 Eylül 96 – 27 Ocak 98
  Önce gelen	Domitian
  Sonra gelen	Trajan
  Doğum	8 Kasım 30 Narni ?
  Ölüm	27 Ocak 98 Roma (Sallust bahçeleri ?)
  Tam adı Marcus Cocceius Nerva
  Hanedan	Nervan-Antoninler Hanedanı

  Roma hanedanları
  Genişlet Julius-Claudius
  Genişlet Dört İmparator Yılı
  Genişlet Flavius
  Daralt Nerva-Antoninus Nerva 96-98 Trajan 98-117 Hadrianus 117-138 Antoninus Pius 138-161 Lucius Verus 161-169 Marcus Aurelius 161-180 Commodus 177-192

  Marcus Cocceius Nerva (d. 8 Kasım 30 (ya da 35)^[1] – ö. 27 Ocak 98). 96 – 98 arası Roma imparatoru. Halefini aile bağlarına göre değil, kapasitesi ve potansiyeline göre seçen (evlatlık edinerek) ilk Roma imparatorudur. Bu uygulama Beş İyi İmparator’u diğerlerinden ayıran bir çizgi olmuştur. Kısa hükümdarlık süresince Nerva, devletin iç işleriyle ilgilenmiş ve artan mali yükü hafifletmeye çalışmıştır. Domitianus dönemindeki müsriflik Nerva döneminde yerini tutumluluğa bırakmıştır. Kariyeri boyunca ihtiyatlı davranan Nerva, sağduyulu ve dengeleme ustası olmasıyla ün kazanmıştır. Başa geçmesiyle bambaşka bir halef krizi ortaya çıkmıştır. Selefleriyle doğrudan kan-bağı bulunmayan Nerva, tahta geçtiğinde oldukça yaşlıydı ve çocuğu bulunmamaktaydı. Askeri kökenden gelmeyen Nerva için orduyu kontrol altında tutmakta oldukça zordu. Preator Muhafızları’nın ayaklanması ise imparatorun karizmasını olumsuz yönde etkilemişti. Ölümünden önce Traianus’u halefi olarak seçmiştir.

  Hayatı

  Erken Yaşamı

  Marcus Cocceius Nerva, MS. 18 Kasım 30 ya da 35 yılında Umbria bölgesine bağlı küçük bir kasaba olan Narnia’da M.C. Nerva ile Sergia Plautilla’nın oğulları olarak dünyaya gelmiştir.^[2][3] Seçkin bir Roma ailesinden geldiği bilinmektedir. Büyük-büyükbabası, Nerva doğduğu sıralarda imparatorluk çevresinin bir üyesidir aynı zamanda MÖ 36 yılı consullüğü de yapmıştır. Büyük teyzesinin imparator Tiberius’un (MS 14-37) torunu olduğu bilinmektedir.^[4] Babası ise tanınmış bir avukattır. Nerva’nın yöneticilik vasıflarıyla bilinen bir aileden gelmesine karşın yönetim ile ilgili bilgilerinin oldukça kısıtlı olduğu söylenebilir. İlerleyen zamanlarda kendisine büyük sorunlar yaratacak ordu hakkında ise hiçbir deneyimi bulunmadığı görülmektedir. Hiç evlenmediği için tahtı bırakacağı bir varisi de yoktur. Hem Iulius-Claudius hem de Flavius Hanedanlıkları zamanlarında çeşitli imparatorlar altında bir dizi resmî görevlerde bulunmuştur.

  M. Cocceius Nerva’nın kökeni res publica (cumhuriyet) döneminin son yıllarına dayanmaktadır. Ailenin en büyüğü C. Cocceius Balbus MÖ 39 yılı consulü, kendisiyle aynı adı taşıyan büyükbabası M. Cocceius Nerva ise aile Marcus Antonius saflarındayken 36 yılının consulü olmuştur. Nerva’nın Gaius, Marcus ve Lucius Cocceius adlarında üç kardeşi bulunmaktadır. Cocceius ailesi Marcus Antonius ile Octavianus (Augustus) arasındaki mücadelede (MÖ 36-31) önce Antonius tarafında yer almış, Antonius’un gücünün zayıflamasıyla tarafsız kalmayı seçmiş ve Actium Savaşı (MÖ 2 Eylül 31) sonrasında ise Octavianus’un yanında yer almıştır. Cocceii ailesi ortalama MÖ 60-40 arası yılların sürekli kötüleşen krizlerinde büyümüş, iç savaşlar görmüş ve diktatörlüğe tanıklık etmişlerdir. Bu çalkantılı süreçte hayatta kalarak da kendilerini güçlendirmişlerdir. Aile üyelerinden bazıları da consullük yaparak ailenin ününü arttırmıştır. Büyükbaba Marcus’un aynı isme sahip oğlu ya da torunu MS 22/21 yılı consulü seçilerek imparatorluk çevresine daha da yakınlaşmıştır. Ayrıca Tiberius’un saltanatında Sergia Plautilla ile evlenmiş ve iki köklü aile birbirine bağlanmıştır. Bunun sonucunu ise ikinci defa MS. 40 yılı consulü seçilerek almıştır. İki ailenin birleşmesi neticesindeki bağlantılarla aile kökleri doğrudan Tiberius’un torunu Iubellius Blandus ve Iulia’ya bağlanmıştır.^[5] Her iki ailede de consullük yapmış kişiler bulunmaktaydı, her ikisinin de babası Tiberius döneminde sırasıyla curatores aquarum görevlerinde bulunmuşlardı.^[6] Daha da önemlisi tanınmış bir avukat olan Nerva’nın babası, Tiberius’un dinlenmek için Capri Adası’na çekildiğinde ona eşlik eden yakın arkadaşıydı.^[7] Sergia Plautilla’nın kocası Marcus, Caligula döneminin sonlarına doğru consullük yaptığı sırada MS 35’de müstakbel imparator Nerva ve kız kardeşi Cocceia doğmuştur. Cocceia, Claudius döneminde MS 52 yılı consulü olan L. Salvius Otho Titianus ile evlenmiştir.^[8] Cocceii ailesi imparatorluk çevresiyle her zaman yakın ilişkilerde olmuştur. Ancak Nero döneminde imparatorluk çevresiyle yakın olmak oldukça tehlikeli bir durumdu. Nerva MS 65 yılında Nero’ya düzenlenen Piso Komplosu’nun açığa çıkarılması konusunda etkin bir rol oynamıştı. Nero tarafından zafer alayı düzenlemesine izin verilmiş ve halk tarafından bir triumphator gibi selamlanmıştı^{[9][10][11][12]} Ancak imparatora yardım etmesine rağmen ailesi için tehlike devam etmiştir.^{[not 1]} Kız kardeşi Cocceia’nın L. Salvius Otho Titianus ile olan evliliği aileyi tehlikeli bir şekilde Nero’ya yakınlaştırmıştı, çünkü Titianus’un kardeşi M. Salvius Otho, imparatorun kurbanlarından biriydi ve sonradan imparatorun ikinci karısı olan Poppaea ile evlenmişti. Cocceia’nın kayınbiraderi M. Salvius Otho, Poppaea tarafından aldatılmış, Nero ise onu Lusitania valisi olarak sürgüne göndermiştir. Yıllarca onurlu bir şekilde sürgününü yaşadıktan sonra Hispania Citerior eyaletinin valisi Galba’nın isyanına katılmıştır. Nero’nun devrilmesinden sonra Galba (8 Haziran 68 – 15 Ocak 69) başa geçmiş, aynı yıl Preatorlar tarafından öldürülünce Otho (15 Ocak 69 – 16 Nisan 69) imparatorluğunu ilan etmiştir. Otho bir imparator olarak başa geçişinden itibaren Roma’da kendini kabul ettirememiştir. Uzun süren Roma’daki yokluğu onu başkentte tamamen temas dışı bırakmıştı ve Nero tarafından eski karısından uzaklaştırmak için gönderildiği Lusitania valiliği dışında herhangi bir görevde bulunmamıştı. Nerva bu sıralarda Pretor rütbesindeydi ve sevilmeyen imparatorlardan Tiberius, Nero ve Otho ile bağlantıları iç savaş durumundaki Roma’da güvenliğini tehdit etmekteydi. Cocceii ailesinin seneler boyu ustalıkla yürüttüğü politik manevra kabiliyetini miras alan Nerva, Otho ile mesafesini korumayı başararak güvenliğini bir şekilde sağlamıştır. Otho’yu yenen Vitellius (17 Nisan 69 – 22 Aralık 69) yönetiminden de sağ çıkmış ve Vespasianus döneminde MS 71 yılı consullüğü ile onurlandırılmıştır.^[13] Bu onurlandırma oldukça dikkat çekicidir ve iç savaş sırasında Nerva’nın Vespasianus adına Roma’da aktif bir şekilde çalıştığı düşünülebilir.^{[not 2][14][15][16][17][18][19]} Nero’un despotluğundan, Salvius Otho’nun kötü şöhretinden ve iç savaştaki kaotik durumdan kaçınmayı başaran Nerva’nın politik kariyerinde hızlı bir yükseliş görülmektedir. Sadece Vespasianus altında consullük yapmakla kalmamıştır. MS. 89 yılında Germania’da Antonius Saturninus’un tehlikeli isyanının ezilmesinden sonraki yıl Domitianus ile ikinci consullüğünü de paylaşmıştır.^[20] Bu onurlandırmaları almasındaki nedenler bilinememektedir. Roma’nın zirvesinde sürdürülen politika, tek bir yanlış adımın ölüm anlamına geldiği tehlikeli bir iştir. Nerva bu tehlikeli politik durumda dikkatli adımlar atmış ve muhtemelen kriz anlarında ortaya çıkan en sadık danışmanlardan birisi olmuştur. Cocceii ailesinin Tiberius’dan Nero’ya kadar aile bağlantıları ve siyasi tutumları nedeniyle her zaman imparatorluk çevresiyle yakın olduğu daha önce belirtilmişti. Nerva’nın da Flavius hanesine bağlılığı sayesinde İmparator Domitianus onu amicus (dost) ve güvenilir bir danışman olarak görmüştür.^{[not 3][21][22]} İmparator Nero’ya düzenlenen suikastın açığa çıkmasına yardım eden ve dostu Domitianus’un öldürülmesiyle bağlantısı olduğu düşünülen Nerva’nın imparator olarak tahta çıkması muhtemelen birçok senato üyesinin dikkatini çekmiştir. Kendisine güvenen, düzenli olarak danışan, sadakati ve tavsiyesi için ödüllendiren Domitianus’a ihaneti konusu günümüzde dahi hâlâ tartışılan bir konudur. Ek olarak askeri kökenden gelmeyen Nerva’nın, özünde askeri olan Roma gibi bir imparatorluğun hükümdarı olması ise olabilecek en problemli durumlardan birisidir.

  İmparatorluğu

  96’da Domitian suikastını takip eden terör içerisinde Nerva, 18 Eylül 96’da imparator seçildi. Fasti Ostienses (Ostian Takvimi), kayıtlarına göre “Ekimin ilk gününden 14 gün önce; Domitian öldürüldü. Aynı gün Marcus Cocceius Nerva imparator ilan edildi.” Cassius Dio’ya göre Domitian’a karşı suikastçılara yakınlaştı çünkü o çok yaşlıydı ve çocuğu yoktu, bu bir çift güvenli el demekti. Bu aynı zamanda Domitian tehdidine karşı onun hayatını koruyacaktı.

  

  Nerva İmparator olduktan sonra, yeni bir tavır belirledi: vatana ihanetten hapse atılanları serbest bıraktı, ileriye dönük vatana ihanet soruşturmalarını yasakladı, genel af ilan ederek Domitian’ın sürgüne gönderdiklerini affetti, el konulmuş mülklerini tamir ettirdi ve kanunlarıyla Roma Senatosunu kuşattı. Bunu belki de popüler kalabilmek için yaptı (aynı zamanda canlı), ama bu ona tam olarak yardımcı olmayacaktı. Domitian’ın ordu içinde hala önemli ölçüde desteği vardı ve Ekim 97’de Praetorian muhafızlarlar Palatine Hill’deki imparatorluk sarayını kuşattılar ve Nerva’yı esir aldılar. Nerva taleplerini ve Domitian’ın ölümünde parmağı olduğunu kabul etmeye, ayrıca rakip praetorianlara bir teşekkür konuşması yaptığını kabul etmeye zorlandı. Petronius ve Parthenius, Domitian’ın ölümünden sorumlu tutuldular ve öldürüldüler. Nerva bu saldırıdan zarar görmemişti ancak tamir etmeye çalıştığı otoritesi zarar görmüştü. Doğal yollardan çocuğu yoktu, ancak hem halkın hem de askerlerin destekleyeceği birisini evlat edinme fikrini hayata geçirdi ve German sınırındaki orduların komutanı Trajan’ı evlat edindi. Nerva’ya karşı yapılan isyanın sorumlusu Praetorian muhafızlarların Prefect’i Casperius Aelianus Trajan tarafından idam edildi.

  

  Epitome de Caesaribus‘un kaydettiğine göre Nerva, ateş ve üşümeye bağlı olarak kısa bir süre sonra öldü; Jerome öldüğü yer olarak Roma’da Sallust Bahçeleri’ni gösterir. Ölümünden kısa bir süre sonra tanrılaştırıldı ve külleri Augustus Mozolesi’ne yerleştirildi. Cenaze töreninin olduğu gün Güneş Tutulması vardı.

  Küçük bir İmparatorluk Forumu’nun yapımından sorumluydu ve küçük forum Augustus Forumu’nun hemen bitişiğinde duruyordu. Via dei Fori Imperiali (Modern Roma’da bir yol) üzerinden geçtiği için biraz hasar görmüştür. 1999 başlayan Arkeolojik kazılar günümüzde hala devam etmektedir.

  Heykelleri

  • Misenum’da sergilenen, orijinali Domitiana ait olan sonradan Nervanın başını yerleştirildiği bronz bir heykel vardır.
  • İngiltere’de Gloucester şehrinin Southgate caddesinde Nerva’nın ayakları açık olarak at üzerinde bir heykeli vardır.^[24]
  • İtalya,Narni’de Cocceio Nerva caddesinde bir Nerva heykeli vardır.
• 308 – Azize Nino, Gürcistan’da Hristiyanlığı yayan azize (d. 296)

Nino
Azize Nino ikonası
Doğum	y. 280 Kapadokya
Ölüm	y. 332 Bodbe, Kaheti (Günümüzde Gürcistan)
Kutsayanlar	Doğu Ortodoks Kilisesi, Oryantal Ortodoksluk, Katolik Kilisesi
Türbe	Bodbe Manastırı
Yortu	14 Ocak (Katolik), 14 Ocak (27) (Doğu Ortodoks)
Simge	Grapevine haçı
Koruyucu aziz	Gürcistan

Azize Nino (Gürcüce: წმინდა ნინო, “ts’minda nino”, 296, Kapadokya – 27 Ocak 338 veya 340, Bodbe, Kaheti, Gürcistan),Gürcistan’da 323 yılından itibaren Hristiyanlığı yayan azize.

Hem “Gürcistan’ın aydınlatıcısı” hem de Havariler’e eş kabul edilir. Yılda iki kez (1 Haziran ve 27 Ocak) Azize Nino Günü kutlanır. Gürcü Ortodoks Kilisesi’nin azizelerinden biridir. Katolik Kilisesi ve Ortodoks Kilisesi 14 Ocakta onu kutlanır.

• 457 – Marcianus, 450-457 arasında Doğu Roma İmparatoru (Bizans) (d. 396)

Marcianus Markiyan
Marcianus’un zaferlerini ünleyen bir solidos sikkesi
Bizans İmparatoru
Hüküm süresi	450 – 457
Önce gelen	II. Theodosius, Pulcheria
Sonra gelen	I. Leo
Doğum	396 Trakya veya İlirya
Ölüm	Ocak 457 Konstantinopolis
Defin	Havariyyun Kilisesi
Eş(ler)i	Pulcheria
Çocuk(lar)ı	Marcia Euphemia
Tam adı Flavius Marcianus
Hanedan	Theodosius Hanedanı

Marcianus veya Markiyan (Lat: Flavius Marcianus, d. 396 – ö. 457), 450-457 arasında Doğu Roma İmparatoru (Bizans). İmparator I. Theodosius’la (ö. 395) başlayan hanedanın son hükümdarıdır. Marcianus’un imparatorluk döneminde Doğu Roma İmparatorluğu Marcianus’un ülkesini dış tehditlerden koruması ve malî ve ekonomik reformlar uygulaması nedeniyle bir altın çağı olarak değerlendirmektedir. Buna karşılık Marcianus’un Doğu’yu yalıtma politikası ile, Batı Roma İmparatorluğu’nu barbar hücumlarına karşı desteksiz bırakmıştır. Attila’nin Galya ve İtalya seferi ve Vandallar tarafından 455 yılında Roma’nın talan edilmesi Marcianus saltanat döneminde gerçekleşmiştir ve onun döneminde Batı Roma İmparatorluğu’nun yıkılmasına yol açan kargaşayla çarpıcı bir karşıtlık oluşturmuştur.

İmparatorluğa yükseliş

Marcianus ya Trakya ya da İlirya’da doğmuştur. Hayatının ilk çağlarını ismi bilinmeyen bir asker olarak yaşamıştır. Sonra 19 yıl Roma’nın gerçek idarecileri olan barbar generaller Ardaburius ve Aspar altında hizmet görmüş ve bu sırada Persler ve Vandallar ile olan savaşlara iştirak etmiştir. 431de Marcianus Hippo Regius civarında olan bir savaşta Vandallara esir düşmüş ve (428-477 döneminde) Vandal Kralı olan Genserik huzuruna çıkarılmıştır. Vandallar aleyhinde hayatının sonuna kadar hiç silah kullanmayacağına yemin ederek esaretten kurtulmayı başarmıştır.

Marcianus, II. Theodosius’un nüfuzlu komutanı Aspar’ın hizmetindeyken daha yüksek mevkilere getirilmiş; İmparatorluk Muhafızları komutanı; tribun ve senatör olmuştur. (408-450 arasında imparator olan) II. Theodosius’un ölümünden sonra, Aspar tarafından eski imparator II. Theodosius’un kız kardeşi Pulcheria ile bir bakıma sembolik olarak evlenmesi düzenlenerek, 25 Ağustos 450 günü Hunlar tarafından büyük tahribata maruz kalmış ve küçük düşürülmüş imparatorluğun tahtına çıkarılmıştır.

İmparatorluk dönemi

Marcianus İmparator olduktan hemen sonra (434-453 de hüküm süren) Hun Kralı Attila’ya, onun Roma topraklarına hücum etmesini önlemek üzere, II. Theodosios’un devamlı verdiği yıllık tazminat vermekten vazgeçtiğini ilan etmiştir. Attila Doğu Roma İmparatorluğu başkenti olan Konstantinopolis’i hiçbir zaman ele geçiremeyeceğini bildiği için hücumlarını Batı Roma İmparatorluğu’na çevirmiş ve Marcianus’un idaresinde bulunan arazilere hiç hücum etmeden 451’de Roma Galya eyaletine ve 452’de İtalya’ya hücumlar ve seferler düzenlemiştir.

Marcianus iç siyaset olarak devletin malî yapısına reformlar uygulamış; israfçı harcamaları kontrol etmeye çalışmıştır. Barbar kavimlerin istilalarına uğramış Doğu Roma eyaletlerine yeni Romalı ahali göçleri tertip etmiş ve tahrip edilmiş Roma yerleşkelerinin yenilenmesine yardım etmiştir.

Askerî alanda Doğu Roma eyaletlerine olan hücumları önlemeye çalışmıştır. Suriye’ye ve (452)de Mısıra olan hücumları geri püskürtmüş ve Ermenistan sınırları yakındaki isyanları bastırmıştır.

Hükümdarlık dönemindeki bir önemli olayda, Kadıköy (Kalkedon)’da 451’de topladığı IV. Ekumenik Konsil’dir. Bu konsil Hristiyanlığın İsa’nın tanrısal ve insansal olmak üzere iki tabiati olduğu biçimindeki öğretisini onayladı, Monofizit görüşü reddetti.

Genellikle Marcianus’un Batı Roma İmparatorluğu’nun işlerine hiç karışmamış ve bu imparatorluğa olan hücumlara karşı hiç destek sağlamamıştır. Attila’nin Galya ve İtalya seferlerinde hiçbir yardımda bulunmamış ve Genserik’in idaresindeki Vandal’ların İtalya’yı yıkıp yakmasına, hatta 455 yılında Roma’yı talan etmesine karşı göz yummuştur.

Marcianus 453’te Attila’nin ölmesinden hemen önce onunla çatışma haline geçmiştir. Fakat Hun Kıralı birdenbire beklemedik şekilde ölünce bu çatışma ortaya çıkmamıştır. Son yıllarda yapılan araştırmalara göre, Atila’nin bu beklemedik ölümüne neden, Marcianus’un ona gönderdiği elçinin entrikaları ile ortaya çıkmıştır. Efsaneye göre Atilla’nin ölüm gecesi Marcianus bir rüyada Atila’nin yayının kırıldığını görmüş; bunun Atila’nin öldüğüne yormuş ve birkaç gün sonra ölüm haberini almıştır.

Marcianus 457de bir uzun dinsel hac seyahati sırasında ortaya çıkan bir yaranın kangren olması dolayısıyla ölmüştür. Marcianus’un ölümünden sonra Doğu Roma tahtına I. Leo geçmiştir.

Kısa süren hükümdarlık dönemi ve bu dönemde Batı’yı elden çıkarırcasına ihmal etmesine rağmen, Marcianus ilk Bizans imparatorlarının en iyileri arasında anılmaktadır. Doğu Ortodoks Hristiyan Kilisesi onu ve karısı olan Pulcheria’yı aziz olarak kabul etmektedir ve onların azizlik günleri 17 Şubat’ta kutlanmaktadır.

• 672 – Vitalianus, 657’den 672’deki ölümüne kadar Katolik Kilisesi için papalık yapmıştır.

Papa Aziz Vitalianus
Papalık başlangıcı	30 Temmuz 657
Papalık bitişi	27 Ocak 672
Önce gelen	I. Eugenius
Sonra gelen	II. Adeodatus
Doğum	Segni, Doğu Roma İmparatorluğu
Ölüm	27 Ocak 672 RomaRome[1]
Oruç günü	27 Ocak (Roma’da Katoliklik)
Onurlandırıldığı yer	Katolik Kilisesi

Vitalianus (ö. 27 Ocak 672) 657’den 672’deki ölümüne kadar Katolik Kilisesi için papalık yapmıştır.

Katolik Kilisesi unvanları
Önce gelen: I. Eugenius	Papa 657–672	Sonra gelen: II. Adeodatus

• 1635 – Nef’i, Türk şair (d. 1572)
• 1731 – Bartolomeo Cristofori, İtalyan müzik aleti yapımcısı (d. 1655)
• 1814 – Johann Gottlieb Fichte, Alman filozof (d. 1762)
• 1851 – John James Audubon, Amerikalı ressam (d. 1785)
• 1901 – Giuseppe Verdi, İtalyan besteci (d. 1813)
• 1913 – Ebüzziya Tevfik Bey, Türk gazeteci, yazar, yayıncı ve hattat (d. 1849)
• 1922 – Nellie Bly, Amerikalı gazeteci (d. 1864)
• 1922 – Giovanni Verga, İtalyan yazar (d. 1840)
• 1930 – Leonardo de Mango, İtalyan ressam (d. 1843)
• 1933 – Charles Ernest Overton, Britanyalı biyofizikçi ve farmakolog (d. 1865)
• 1939 – Salih Münir Paşa, Türk diplomat ve eski Paris Büyükelçisi (d. 1859)

Salih Münir Paşa
Hariciye Nazırı
Görev süresi 1911-1912
Kişisel bilgiler
Doğum	1859 İstanbul
Ölüm	1939 İstanbul
Vatandaşlığı	Osmanlı İmparatorluğu

Salih Münir Paşa (1859-1939) Osmanlı Devleti’nin son döneminde hizmet vermiş bir devlet adamıdır.

Osmanlı devlet adamı, şair ve besteci Mahmud Celaleddin Paşa’nın oğludur. Genç yaşında devlet hizmetine girmiş, kısa sürede yükselmiştir. Babasının 1891’de Ticaret ve Nâfıa Nâzırı olmasından sonra onun yerine Hüdavendigâr (Bursa) valiliğine getirilmiş ve 1897 yılına kadar bu görevde kalmıştır. Ticaret ve Hariciye mektupçuluklarında bulunduktan sonra Paris elçiliğine atanmış, ek olarak Brüksel ve Bern elçiliklerini yürütme görevi de kendisine verilmiştir. Jön Türk Devrimi ardından II. Abdülhamid’e yakın oluşu dolayısıyla görevden uzaklaştırılmış ve ölümüne kadar kendisine bir devlet hizmeti verilmemiştir.

• 1940 – Isaac Babel, Sovyet-Rus yazar (d. 1894)
• 1949 – Boris Vladimiroviç Asafiev, Rus müzikolog ve besteci (d. 1884)
• 1967 – Luigi Tenco, İtalyan müzisyen (d. 1938)
• 1972 – Şefik İnan, Türk siyasetçi (d. 1913)
• 1974 – Georgios Grivas, Kıbrıslı asker ve Rum tedhiş örgütü EOKA’nın lideri (d. 1898)
• 1974 – Leo Geyr von Schweppenburg, Alman asker (d. 1886)
• 1974 – Rudolf Dassler, Puma’nın kurucusu (d. 1898)
• 1983 – Louis de Funès, Fransız sinema oyuncusu (d. 1914)
• 2008 – Suharto, Endonezya Devlet Başkanı (d. 1921)
• 2009 – John Updike, Amerikalı romancı (d. 1932)
• 2010 – Howard Zinn, Amerikalı tarihçi (d. 1922)
• 2010 – Jerome David Salinger, Amerikalı romancı (d. 1919)
• 2011 – Öner Ünalan, Türk yazar, çevirmen ve araştırmacı (d. 1935)
• 2014 – Pete Seeger, Amerikalı insan hakları savunucusu ve şarkıcı (d. 1919
• 2015 – Charles Townes, Amerikalı fizikçi ve Nobel Fizik Ödülü sahibi (d. 1915)
• 2016 – Augusto Giomo, İtalyan basketbolcudur (d. 1940)
• 2017 – Wim Anderiesen Jr., Hollandalı eski futbolcudur (d. 1931)
• 2017 – Valeriy Bolotov, Ukraynalı ayrılıkçı ve Rusya yanlısı asker ve siyasetçi (d. 1970)
• 2017 – Henry-Louis de La Grange, Fransız müzikolog, yazar, eleştirmen ve tarihçi (d. 1924)
• 2017 – Robert Ellis Miller, Amerikalı bir film yönetmenidir (d. 1927)
• 2017 – Brunhilde Pomsel, Alman radyocu ve haber muhabiri (d. 1911)
• 2017 – Emmanuelle Riva, Fransız oyuncu (d. 1927)
• 2017 – Gisella Sofio, İtalyan oyuncu (d. 1931)
• 2018 – Robert McCormick Adams Jr., Amerikalı antropolog ve arkeolog (d. 1926)
• 2018 – Royal Galipeau, Kanadalı iş insanı ve siyasetçidir (d. 1947)
• 2018 – Ingvar Kamprad, İsveçli iş insanı ve IKEA’nın kurucusu (d. 1926)
• 2018 – Mort Walker, Amerikalı çizgi roman sanatçısıdır (d. 1923)
• 2019 – Henry Chapier, Fransız gazeteci, film eleştirmeni, televizyoncu ve film yönetmeni (d. 1933)
• 2019 – Yvonne Clark, Amerikalı makine mühendisi ve akademisyendir (d. 1929)
• 2019 – Nina Fyodorova, Rus kayaklı koşucu (d. 1947)
• 2019 – Peter Magowan, Amerikalı iş insanı (d. 1942)
• 2019 – Eve Oja, Eston matematikçi ve akademisyendir (d. 1948)
• 2019 – Erica Yohn, Amerikalı oyuncu (d. 1928)
• 2020 – Lina Ben Mhenni, Tunuslu kadın aktivist, blog yazarı, eğitimci ve dilbilimci (d. 1983)
• 2021 – Gert Blomé, İsveçli buz hokeyi oyuncusu (d.1934)
• 2021 – Goddess Bunny, Amerikalı transseksüel gösteri sanatçısı, drag queen, oyuncu ve model (d. 1960)
• 2021 – Cloris Leachman, Amerikalı aktris, komedyen ve En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Akademi Ödülü sahibi (d. 1926)
• 2021 – Mihrdad Minavend, İranlı futbolcu ve teknik direktör (d. 1975)
• 2021 – Efraín Ruales, Ekvadorlu aktör, televizyon sunucusu, model ve müzisyen (d. 1984)
• 2021 – Carmen Vázquez, Porto Rikolu LGBT hakları aktivisti ve yazar (d. 1949)
• 2022 – Muhammed Ali Ferruhyan, İranlı serbest stil güreşi (d. 1935)
• 2022 – Pavlo Kuznietsov, Ukraynalı siyasetçi (d. 1950)
• 2022 – Karl Spiehs, Avusturyalı film yapımcısı (d. 1931

wikipedia