25 Martta doğanlar

II. Andronikos Paleologos Ανδρόνικος Β’ Παλαιολόγος
II. Andronikos’un Serez’de bir manastır duvarındaki fresko resmi
Bizans imparatoru
Hüküm süresi	1282–1328 1260–1282 VIII. Mihail ile ortak imparator 1294–1320 IX. Mihail’le birlikte
Taç giymesi	1282
Önce gelen	VIII. Mihail
Sonra gelen	III. Andronikos
Doğum	25 Mart 1259 Konstantinopolis
Ölüm	13 Şubat 1332 Konstantinopolis
Defin	Lips Manastırı
Eş(ler)i	Macaristanlı Anna Montferratlı İrini (evlenmeden önceki ismi Yolanda)
Çocuk(lar)ı	IX. Mihail Konstantin Paleologos İoannis Paleologos (y. 1286-1308) Montferrat Markizi I. Teodor, (1291-1338) Demetrios Paleologos Simonis Palaiologina Eirene Maria
Hanedan	Paleologos Hanedanı
Babası	VIII. Mihail
Annesi	Theodora Palaiologina

II. Andronikos Paleologos (Yunanca: Ανδρόνικος Β’ Παλαιολόγος; 25 Mart 1259, Konstantinopolis – 13 Şubat 1332, Konstantinopolis), 1282–1328 arasında hüküm sürmüş Bizans imparatoru. II. Andronikos, VIII. Mihail ve Theodora Palaiologina’in en büyük yaşayan oğludur ve III. İoannis’in büyük yeğenidir. 1261’de Konstantinopolis Latinlerden tekrar geri alındıktan sonra Bizans İmparatoru olan babası VIII. Mihail’in taç giyme töreninde ortak imparator olarak ilan edilmiş; 1272’de taç giyme töreni yapılmış ve ancak 1282’de babasının ölümü üzerine tek imparator olabilmiştir.

Babasının ölümünden hemen sonra II. Andronikos’un ilk iç işleri icraatı olarak (babası hayatta iken desteklemeye zorlandığı) Bizans halkı tarafından nefretle karşılanan Doğu Ortodoks Kilisesi’nin ve Patrikliğinin Katolik Papalık’a tâbî olarak birleştirilmesi için yapılmış olan anlaşmayı tanımayı reddetmiştir. Bu anlaşmanın Ortodoks Kilisesi mensupları arasında çıkartmış olduğu ikilikler sorununun çözümü, ancak 1310’da başarılabilmiştir.

II. Andronikos hükümdarlığı boyunca çok zor ekonomik ve mâlî sorunlarla uğraşmıştır. İmparatorluk dönemi içinde Bizans altını olan İperpiron o kadar değer kaybetmiştir ki devlet hazinesi için (sikke sayısına göre) topladığı vergi geliri yedide birine inmiştir. II. Andronikos bu enflasyona karşı tedbir olarak vergi indirimlerini azaltarak vergi hasılatını artırmaya ve devlet harcamalarını kısmaya çalışmıştır. Bu ekonomik tedbirlere uyarak 1285 yılında 80 gemiden oluşan Bizans donanmasını kızağa çektirip gemileri tahrip ettirerek güya devlet giderlerini azaltmıştır. Ancak bu Bizans devletinin çökmesinin önemli bir göstergesi, hatta nedeni olmuştur.

Sonradan donanma gerektiği zamanlar Bizans çok kere kendine rakip olan Ceneviz Cumhuriyeti ve Venedik Cumhuriyeti’ne, özellikle bu ülkelerin gemilerinin kullanması gerektiği için bağlılığı artmıştır. Haziran 1285’te II. Andronikos, Venedik ile bir ticarî anlaşma imzalamış ve Venedik’e Konstantinopolis’te özel imtiyazlara haiz bir iş mahalli sağlamıştır. Bu anlaşma ile de Venedik’in Negroponte (Eğriboz Adası) üzerindeki egemenliğini kabul etmek zorunda kalmıştır. 1291’de bir savaş için II. Andronikos, 50-60 Ceneviz gemisini Bizans hazinesini çökerten masraflarla kiralamak zorunda kalmıştır. 22 Temmuz 1296’da Konstantinopolis’teki Venedik koloni halkı Galata’da bulunan Cenevizlilere hücum etmişlerdir. Bunun üzerine II. Andronikos Kontantinopolis’te bulunan bütün Venediklileri tutuklatmıştır. Bu ise Venedik ve Bizans arasında silahlı çatışmaların başlamasına yol açmıştır. Bu beklenmedik çatışma, Eylül 1302 tarihinde imzalanan (ve 1310 yılında yenilenen) yeni bir Venedik-Bizans anlaşması ile sona ermiştir. Ancak Bizans’ın Venediklilere büyük bir tazminat ödemesi gerekmiştir. 1320 yılında II. Andronikos bu bağımlılığa bir çare olarak 20 tane yeni kadırga inşa ettirerek Bizans donanmasını yenilemeyi planlamış, ama bu plan gerçekleşmemiştir.

II. Andronikos özellikle Bizans’ın batısında ortaya çıkan siyasal sorunları diplomasi ile çözmeye çalışmış ve bir bakıma başarı kazanmıştır. Birinci karısı öldükten sonra Selanik’te krallığa hak iddia eden Montferrat ailesinin bir mensubu olan Montferrat Markizi VII. William’in kızı Montferratlı İrini (evlenmeden önceki ismi Yolanda) ile bir evlenme yapmış ve bu hak gütmeyi ortadan kaldırmıştır. Oğlu olan ve kendisine ortak imparator olan IX. Mihail’u Konstantinopolis’ten atılmış olan Latin İmparatorluğu’na hak iddia eden Courteney’li Katerin’le evlendirmeye çalışmıştır. Makedonya bölgesinde Sırp Krallığı ile olan anlaşmazlıkları önlemek amacı ile 1298’de 5 yaşındaki küçük kızı Simonis ile Sırp Kralı Stefan Milutin arasında bir evlenme akti yapmıştır.

II.Andronikos bu şekilde nispeten uygun bir çözüm bulmasına rağmen İmparatorlugun siyasal sorunları bitmemiştir. Anadolu’da Bizans sınırlarında çok büyük sorunlar ortaya çıkmıştır. 1300’den önce ortak imparator IX. Mihail Anadolu sınırları sorunlarını çözmek için Anadolu’ya gönderilmiş fakat bu başarısızla sonuçlanmıştır. Bunun üzerine Anadolu’daki Türk düşmanlarla uğraşmak için Bizans devleti Roger de Flor idaresi altında bulunan ve İspanyol Aragon ve Katalan asıllı paralı askerlerden oluşan Katalan Paralı Asker Birliği adlı bir askerî birlik kiralamıştır. Bu birlik, Anadolu’ya yaptığı seferde bazı başarılar kazanmasına rağmen bunlar süreli olmamıştır. Birliğin komutanı ile IX. Mihail arası açılmış ve 1305’te komutanı Roger de Flor öldürülünce kalan Birlik askerleri Avrupa’ya geçip Trakya, Makedonya ve Teselya bölgelerini yakıp yıkıp talan etmişler ve Atina Düklüğü ve Tebai Düklüğü arazilerini ellerine geçirmişlerdir. Anadolu’da yeni kurulan Osmanlı devleti ise Osman Bey ve oğlu Orhan Bey idaresi altında ülkelerini genişletmeye başlamışlardır; 1326’da Bursa fethedilip başkent yapılmış ve II. Andronikos saltanatının sonunda ise bütün Bitinya Osmanlılar eline geçmiş bulunmaktaydı.

Bizans’in bu güç sorunlarından faydalanmak isteyen Bulgar Kralı Todor Svetoslav y.1305-1307’de IX. Mihail idaresindeki Bizans ordusunu yenerek kuzey-doğu Trakya bölgesini eline geçirmiştir. Bu çatışmalar yeni bir diplomatik evlilik ile, Bulgar Hanı ile IX. Mihail’in kızı Teodora’nın evlenmesi ile, son bulmuştur.

Bu sefer IX. Mihail’in oğlu olan III. Andronikos’un beğenilmeyen hayatı yüzünden imparatorluk ailesi birbirine girerek iç sorunlar ortaya çıkmıştır. 12 Ekim 1320’de oğlu ve ortak imparator IX. Mihail’in genç oğlu Manuel’in kaza ile ağabeyi olan III. Andronikos’un hizmetkarları tarafından katledilmesine gösterdiği üzüntü ve yas sonucu ölmüştür. Bunun üzerine İmparator II. Andronikos torununu vâris olarak tanımadığını ilan etmiştir. Bu durum aralıklı olarak şiddet kazanan ve 1328’e kadar süren bir iç savaşa neden olmuştur. İç savaştan faydalanan Bulgar Çarı III. Mihail Asen orduları ile II. Andronikos’u yakalamak için Bizans topraklarına girmiştir. 1328’de III. Andronikos askerî başarı kazanarak bir fatih gibi Konstantinopolis’e girmiştir. 23 Mayıs 1328’de II. Andronikos tahtından torunu olan III. Andronikos lehinde zorla feragat ettirilmiştir. Tahttan ayrıldıktan sonra bir manastıra keşiş olarak kapatılmış, 13 Şubat 1332’de o manastırda ölmüştür.

1274’te II. Andronikos’un ilk karısı, Macaristan Kralı V. István ile Kumanlı Elizabeth’in kızı olan Macaristanlı Anna’dır. Bu evlilikten iki oğlu olmuştur:

• Sonradan imparator olan IX. Mihail
• Despot rütbesi verilen Konstantinos Paleologos.

Anna 1281 yılında ölmüştür.

1284 yılında ikinci evliğini Monferrat Markizi VII. William‘in kızı Montferratlı İrini (evlenmeden önceki ismi Yolanda) ile yapmış ve aşağıda verilen çocukları olmuştur:

• İoannis Paleologos (y. 1286-1308): despot;
• Montferrat Markizi I. Teodor (1291-1338)
• Demetrios Paleologos (ol. 1343): Despot. İrini Paleologina’un babası.
• Simonis Paleologina (1294-y. 1336): Sırp Kralı Stefan Milutin evlenmiştir.
• Eirene: II. İoannis Dukas, Teselya despotu ile evlenmiştir.
• Maria: Altın Orda Hanı Toktay ile evlenmiştir.

• 20 Kasım 2019 tarihinden itibaren ATV ekranlarında yayınlanmaya başlanan Kuruluş Osman dizisinde kendisini Ümit Belen canlandırmaktadır.

III. Andronikos Paleologos Ανδρόνικος Γ’ Παλαιολόγος
III. Andronikos Paleologos’un 14. yüzyıl’a ait bir minyatürü
Bizans imparatoru
Hüküm süresi	1321’den itibaren rakip imparator olduktan sonra 1328-1341
Taç giymesi	1328
Önce gelen	II. Andronikos
Sonra gelen	V. İoannis
Doğum	25 Mart 1296 Konstantinopolis, Bizans İmparatorluğu
Ölüm	15 Haziran 1341 Konstantinopolis, Bizans İmparatorluğu
Eş(ler)i	Brunswick’li İrini (Adelheid) Savoyalı Anna
Çocuk(lar)ı	İrene (1327-1356) V. İoannis (1332-1391) Mihail Paleologos Teodor Marie Asporça Hatun
Hanedan	Paleologos Hanedanı
Babası	IX. Mihail
Annesi	Rita (evlendikten sonraki ismi Maria)

III. Andronikos Paleologos (Yunanca: Ανδρόνικος Γ’ Παλαιολόγος (25 Mart 1296, Konstantinopolis – 15 Haziran 1341, Konstantinopolis), Bizans imparatoru. 1321’den itibaren rakip imparator olduktan sonra 1328-1341. III. Andronikos, IX. Mihail ile Kilikya Ermeni Krallığı Kralı II. Levon ve Kraliçe Keran (Kir Anna) çiftinin kızı Rita (evlendikten sonraki ismi Maria) oğludur.

Bizans İmparatorluğu’nun gerileme sürecinin son döneminde imparatorluğu güçlendirmeye ve eski Bizans topraklarını geri almaya çalışmıştır. III. Andronikos 1341de Konstantinopolis’te 44 yaşında iken ölmüş ve yerine oğlu olan V. İoannis Bizans İmparatoru olmuştur.

İmparator II. Andronikos’un torunuydu. Gençliğinde bir kaza sonucu kardeşi Manuil’i öldürünce, babası kederden ölmüş, kardeşinin ölümüne sebep olduğu suçlamasıyla dedesi tarafında tahta çıkma hakkı elinden alınınca dedesine karşı isyan edip iç savaş çıkartmıştır (1320). III. Andronikos, güçlü Bizans soylularının da desteğini alarak dedesini tahttan feragat etmeye zorlamıştır (1328). Başka çaresi kalmayan yaşlı imparator tahttan çekilip 1332’de kapatıldığı manastırda ölmüştür.

III. Andronikos, İmparator olunca içişleri politikaları ile idarede danışmanı Megas Domestikos (“Bizans ordusu komutanı”) İoannis Kantakuzinos’in öğütlerine harfi harfine uymuştur.

1329’da III. Andronikos geniş kapsamlı yargı sistemi reformları yapmaya girişmiştir. Universal Romalı Hakimler olarak adlandırdığı iki tane laik ve iki tane dinî yüksek hakim atamış ve bu hakimleri rüşvet almadan iş yapmayan devlet memurlarına karşı kanunları uygulamak için büyük yetkilerle donatmıştır. Ne yazık ki bu hakimlerin birkaçı da rüşvet işlerine karışmış ve 1337’de azil edilerek sürgüne gönderilmişlerdir. Bu şekilde büyük yetkilerle hakim ataması kurumsal olarak Bizans İmparatorluğu’nun 1453’te sona ermesine kadar yürürlükte kalmıştır. Hatta Osmanlı Kazasasker uygulamasının da bu kurumun bir devamı olduğunu iddia edenler bulunmaktadır.

Dinsel alanda III. Andronikos dini birlik için politikalar uygulamıştır; ama bu 1333-1339 arasında Ortodoks Kilisesi içinde bir ayrılığın (Hesiçaste ayrılığı) ortaya çıkmasına engel olamamıştır. Kilise birliğini sağlamak için 10 Haziran 1341’de Konstantinopolis’te bir konsey toplamış ama bu konseyde ayrılıkçılar üstün gelmişlerdir.

III. Andronikos dedesinin malî reformlar adı altında tahrip ettiği Bizans donanmasını yeniden kurmaya çalışmıştır. 1332’de Bizans donanması 10 gemiden oluşmaktaydı.

III. Andronikos dönemi dış ilişkilerinde en önemli olan olaylar batıda Sırplara ve Bulgarlara karşı ve doğuda Osmanlı Türklerine karşı çatışmalarla eski Bizans topraklarını tekrar ele geçirme politikası sonucu ortaya çıkmıştır.

1328’de Bulgarlar Trakya’da ordularına toplayarak Adrianopol üzerine yürüyüşe geçmişlerdir. Fakat yeniden organize edilmiş Bizans orduları karşısında Bulgar Çarı Mihail Şişman savaştan kaçınmıştır ve 1330da Bizans ve Bulgarlar arasında yeni bir barış anlaşması imzalanmıştır. Bundan sonra III. Andronikos hüküm döneminde Bulgarlar Bizans topraklarına askeri hücum etmemişlerdir.

1329’da Sakız Adası’nda bağımsız olarak hüküm süren Martino Zaccharia’ya karşı Leo Kalotenos adlı bir kişinin liderliği altında bir halk isyanı çıkmış ve isyancılar adanın idaresini ele almayı başarmışlardır. III. Andronikos bir Bizans filosunu adaya göndermiş; Zaccharia Konstantinopolis’e esir olarak getirilmiş; Kalotenos’a valilik unvanı verilip Sakız Adası’nın Bizans İmparatorluğu’na bağlılığı kabul edilmiştir.

1333’te III. Andronikos, İoannis Kantakuzenos’un eski bir silah arkadaşının olan, Syrgiannes Paleologos‘un Selanik’e vali olarak tayin edilme işlemini bu kişinin sadakatinden şüphe ettiği için durdurmuştur. Fakat bu kişi Bizans devletinin elinden kaçmaya imkân bulmuş ve Sırp Kıralı Stefan Dušan’a sığınıp onun Bizans topraklarını ele geçirme politika uygulaması için danışmanı olmayı başarmıştır. Selanik’teki durumunu güçlendirmek isteyen III. Andronikos bir asil subay olan Sphrantzes Paleologos’un Syrgiannes Paleologos ile bağlantı kurmasını sağlamış ve ve bu kişi Syrgiannes Paleologos’u yakalayıp öldürtmüştür. Bunun üzerine Ağustos 1334’te bir Bizans-Sırp barış anlaşması imzalanmış ve Bizans İmparatorluğu Sırpların son yıllarda ellerine geçirdikleri bütün eski Bizans arazileri bu anlaşma ile Bizans İmparatorluğu’na yeniden bağlanmıştır.

Makedonya’da Teselya’da bağımsız hareket eden Gabrielopulos adlı bir despot/valinin ölümü üzerine vârisleri arasında çıkan anlaşmazlıktan faydalanan III. Andronikos çabuk davranıp edip bu bölgenin daha yakın bağlarla İmparatorluğa bağlanmasını sağlamıştır.

Bu bölge bağımsız despotluk olup Orsini ailesinin hükümranlığı altında bulunmaktaydı. Fakat 1337’de aile içinde kimin hükümdar olacağına dair çıkan anlaşmazlık ve karışıklık içinde III. Andronikos Epir’i İmparatorluğa doğrudan bağlamaya imkân bulmuştur. Bu çaba içinde 1323’te Epir Despotu II. Ioannes Orsini ile evlenmiş olan kuzeni Anne Palaiologus’tan yardım almıştır. İmparator hiçbir ödün vermeden Epir’in doğrudan doğruya bağlanmasını sağlamış ve bu da Epir halkı tarafından hiç itiraz veya hoşnutsuzluk olmadan kabul edilmiştir. Ancak despotluk vârisi olan II. Nikeforos Orsini İtalya’ya kaçmayı başarmış ve Tarantoda Konstantinopolis’te Latin İmparatoriçesi olduğu iddiasında bulunan Valois’lı Katerine sığınmıştır. 1339’da tekrar Epir’e geçerek isyan için asker toplamaya çalışmıştır. 1340’ta III.Andronikos ve II. Nikeforos bir barış metni imzalayıp Nikeforos’a eski Epir/Latin ilişkisi nedeniyle özel bir unvan olarak Panhypersebastos adı verilmiş ve Marie Kantakuzen ile evlendirilmiştir.

III. Andronikos’un eski Bizans topraklarını geri alma dış politikası Ege Denizi’ni bir savunma alanı kabul eden Rodos Şövalyeleri, Kıbrıs Krallığı venedikliler ve Cenevizlileri karşısında bulmuştur.

1327’de Venedikliler Ege’nin savunması için bir Hristiyan Devletler Ligi kurulmasını ve bunun Bizans İmparatorluğu’nu da kapsamasını önermişlerdir. Ancak bu ligi organize etmeyi üzerine alan Papa XXII. Ioannes Bizans İmparatorluğu’nu bu ittifak dışında bırakmak kararı almıştır. 1334’te Türklere karşı olan Hristiyan Devletler Liginin Avignon’da resmen kuruluşu ilan edilmiştir. Bu lige prensip olarak Bizans’ın da katılması ama ligin idaresi ve politikasının Katolik Latinler elinde olması önerilmekteydi. Bizans’in iştirak etmesine karar vermek Papa XXII. Ioannes ve haleflerine verilmişti ve Papa ise bunu sağlamak için Doğu Ortodoks Hristiyan Kilisesinin Papalığa bağlanmasını şart koşmaktaydı. VIII. Mihail döneminde yapıldığı gibi Bizans halkının devlet baskısına ve eziyetine maruz kalmasını arzu etmeyen III. Andronikos bu şartı kabul etmemiştir. Böylece Katolik Latinler ve Ortodoks Bizanslılar arasındaki ayrılıklar bu Hristiyan ittifakının sonuçsuz kalmasına yol açmıştır. Bunun bir sonucu da Ege kıyılarında genellikle Türkler tarafından yapılan korsanlık olayları artmasıdır.

1335’te Zaccharia eskiden bağımsız olarak idare ettiği Sakız Adası’nı tekrar eline geçirmek için harekete geçmiş ve ayni hedefle onu Cenevizli Foça idarecisi Cattaneo da Sakız Adası’nı eline geçirme girişimi takip etmiştir. Buna karşılık olarak III. Andronikos Türk Saruhan beyliği ve Umur Bey’den destek sağlayarak bir deniz seferi yapmış ve 1336’da Midilli ve Foça’yi Bizans İmparatorluğu’na katmıştır.

III. Andronikos Osmanlı devletine karşı mücadelesinde başarısız kalmıştır ve Bizans topraklarının Osmanlı devletinin eline geçmesini önleyememiştir. Osmanlılar 1326’da Bursa’yı ele geçirip başkent yaptıktan sonra Bizans’a ait olan Marmara bölgesinde askerî harekâta geçmişler ve Mayıs 1329’da İstanbul Boğazı kıyılarında 8.000 kişilik bir ordu ile görünmüşlerdir. Türklerin Kocaeli yarımadasındaki kaleleri alarak İstanbul yakınlarına gelmeleri Bizanslıları telaşa düşürdü. Bizans İmparatoru III. Andronikos ülkesi için ciddi bir tehlike teşkil eden Osmanoğulları’nı durdurmak, kaleleri geri almak ve İznik’i kurtarmak amacıyla 1329 yılında kalabalık ordusuyla 2 gün yürüdükten sonra 3. gün sabahı düşmanla temasa geldi. Darıca ile Eskihisar arasında bulunan Pelakonon önlerinde Orhan Gazi’nin komuta ettiği Osmanlı ordusu ile giriştiği meydan muharebesinde yenilgiye uğradı. Bozulmuş olan Bizans askerleri hayatlarını kurtarmak için dörde ayrılarak bir kısmı Filokrini, bir kısmı Nikitiato (Çayırova mevkiinde), bir kısmı Dakibyza (Gebze) ve diğer kısmı da Riçio (Darıca) kalelerine sığınmak zorunda kaldılar. İmparator yaralı bir halde İstanbul’a getirildi.

III. Andronikos ve İoannis Kantekuzenos’un 2.000 paralı asker ile takviyeli Bizans ordusu ile ilk defa olarak 11 Haziran 1326’da Maltepe (Palekanon) Savaşı’na girişmişlerdir. Bu savaşta Bizans ordusu Osmanlı ordusuna yenilmiştir. Böylece III. Andronikos’un Bizans Anadolu topraklarını geri alma planları suya düşmüştür ve Bizanslılar bir daha böyle planlara girişmemişlerdir. Kocaeli ve özellikle eski Doğu Roma ve Bizans başkentleri olan İzmit (Nikomedia) ve İznik (Nikaia) Bizans tarafından savunulamaz duruma gelmiş ve Osmanlı orduları tarafından, İznik 1331de ve İzmit 1337de Bizans’in elinden çıkmıştır.

Bunun üzerine III. Andronikos 1333’te Osmanlı hükümdarı Orhan Bey’e bir barış anlaşması teklif etmiş ve yıllık 12.000 Bizans altını haraç karşılığında Bitinyada Bizans elinde kalmış olan arazilere Osmanlı’ları hücum etmemesini teklif etmiştir.

III. Andronikos birinci evliğini 1318de Brunsvik-Luneburg Dükü, I.Henri’nin kızı olan İrini Brunswick’li İrini (Adelheid) ile yapmış; ve bu evlilikten 1321’de doğduktan sonra hemen ölen ve isim konulmayan bir erkek çocuğu olmuştur. Adelheid 1321’de ölmüştür.

III. Andronikos ikinci evliğini 1326’da Savoya Kontu V. Amadeus ve ikinci karısı Branbantlı Maria’nın kızı Savoyalı Anna ile yapmıştır. İsimleri bilinen çocukları şunlardır:

• Maria (Eirene ismini almıştır) Palaiologina (1327 – 1356 sonrası), Bulgaristan İmparatoru IV. Mihail Asen ile evlenmiştir. Kocası, İvan Aleksandr ile Eflaklı Teodora’nın en büyük oğludur. Bulgar-Osmanlı savaşları savaşları sırasında babasından önce ölümüne kadar babası ile ortak imparatordu.
• V. İoannis (18 Haziran 1332 – 16 Şubat 1391).
• Mihail Paleologos, despot (1337 – 1370 öncesi). 1351/1352 yılında IV. Stefan Uroš’un sarayına girmiştir.
• Eirene (Maria ismini almıştır) (ö. 6 Ağustos 1384), Midilli adası yöneticisi I. Francesco Gattilusio ile evlenmiştir.

Nikeforos Gregoras’a göre, III. Andronikos’un evlilik dışı İrini isimli bir kızı daha vardır. İrini Paleologina, Trabzon İmparatoru Basileios ile evlenmiştir ve 1340-1341 yılları arasında Trabzon İmparatoriçesi olarak hüküm sürmüştür.^[1]

Mihail-Dimitri Sturdza’ya göre ise III. Andronikos’un bir başka evlilik dışı kızı daha olup Bayalun adı ile İslamiyeti kabul edip Altın Ordu Hanı Özbek Han’ın eşlerinden biri olmuştur.

Joachim Murat
François Gérard tarafından portresi
Napoli kralı
Hüküm süresi	1 Ağustos 1808 – 19 Mayıs 1815
Önce gelen	I. Joseph
Sonra gelen	Napoli kralı IV. Ferdinand
Berg büyük dükü
Hüküm süresi	15 Mart 1806 – 1 Ağustos 1808
Sonra gelen	I. Louis
İspanya naibi
Hüküm süresi	4 Mayıs 1808 – 20 Temmuz 1808
Doğum	25 Mart 1767 Lot, Fransa
Ölüm	13 Ekim 1815 (48 yaşında) Calabria, Sicilyateyn Krallığı
Defin	Père Lachaise Mezarlığı
Eş(ler)i	Caroline Bonaparte
Çocuk(lar)ı	Prens Achille Murat Prenses Letizia Murat Prens Napoleon Lucien Charles Murat Prenses Louise Julie Caroline Murat
Tam adı Joachim-Napoléon Murat
Hanedan	Murat
Babası	Pierre Murat-Jordy
Annesi	Jeanne Loubières
Dini	Roma Katoliği
İmza

Joachim-Napoléon Murat (Müra diye okunur), (İtalyanca: Gioacchino Napoleone Murat; 25 Mart 1767 – 13 Ekim 1815), Fransız mareşal, Berg büyük dükü ve Napoli kralı (1808-1815).

Murat, Napolyon dönemini yansıtan sosyal değişimin büyük bir örneğidir. Bir hancının oğlu iken Napoli kralı olmuştur. Bir süre baba işini yaptı. Sonra, sıradan bir asker olarak orduya yazıldı (Şubat 1787). Monarşinin düşüşüyle devrim ordusuna girdi ve hızla yükseldi. 1795’te Paris’te Napolyon’u destekledi. İtalya ve Mısır seferlerinde onu takip etti. Napolyon’un kız kardeşi Caroline Bonaparte ile evlendi (iki kız iki erkek çocuğu oldu). 1800 yılında vekil olarak seçildi. Fransa meclisi onu, Birinci Tümen Kumandanı ve Paris Valisi olarak atadı. 1804’te İmparatorluk Mareşali ve iki yıl sonra grandük oldu. 1808’de Napoli kralı ilan edildi. Asker ve süvari kumandanı olarak, bütün savaşlarda Napolyon’un yanında yer aldı.

1790 yılında Murat, Ulusal Muhafızlar’a katıldı. 1792’de Meşrutiyet Muhafızları’na katıldı, ancak aynı yıl buradan ayrıldı. Ayrılık sebebi, sürekli ordu içinde kavga etmek gibi çeşitli nedenlere bağlandı.

Cumhuriyet yanlısı olan Murat, 1791 yılında kardeşine yazdığı mektupta devrimci meselelerle meşgul olduğunu ve bir vatansever olmaktan vazgeçmektense ölmeyi tercih edeceğini belirtmiştir. Meşrutiyet Muhafızları’ndan ayrıldıktan sonra, Meşrutiyet Meclisi Gözetim Komitesi’ne Muhafızlar’ın vatana ihanetten suçlu olduğunu rapor etti. Azmi sayesinde Cumhuriyetçilerin desteğini kazandı. Murat eskiden görev yaptığı alaya yeniden katılarak Nisan ayında onbaşılığa, Mayıs ayında da çavuşluğa terfi etti. 19 Kasım 1792’de Murat 25 yaşındayken asteğmenliğe terfi edildi. Ailesi, Murat’ın rahip olmasını istese de Murat bu askeri başarılarıyla bir taraftan ailesine de başaralı olduğunu kanıtlamak istiyordu. Murat bir dönem, iki bakanın onu soylu bir aile olan Murat d’Auvergne ailesine mensup olup aristokrat olmakla suçlanmıştı; bu suçlama sonraki birkaç yıl boyunca peşini bırakmadı.

1795 sonbaharında, Kral XVI. Louis’in giyotin ile idamından iki yıl sonra, kralcılar ve karşı devrimciler arasında silahlı bir ayaklanma çıktı. 3 Ekim’de Paris’te bulunan General Napolyon Bonapart, Fransız Ulusal Konvansiyonu’nun savunma güçlerinin komutanı olarak atandı. Murat gönüllü olarak öne çıktı ve Napolyon onu hükümet güçlerinin kontrolü dışındaki bir banliyöden savaş topu kullanabilecek gönüllü askerler toplamakla görevlendirdi.

Murat, Camp des Sablons‘un savaş toplarını alarak, isyancıları atlattı ve Paris’in merkezine savaş toplarını başarıyla getirdi. 5 Ekim’de bu topların kullanılması Bonapart’ın Ulusal Kongre üyelerinin hayatını kurtarmasını sağladı. Napolyon’un daha sonraki raporlarında Murat’tan bahsedilmedi, ancak Napolyon onu unutmadı, çünkü Murat zamanla mareşal, Berg büyük dükü ve Napoli kralı oldu.

Napolyon 18 Mayıs 1804’te Murat’ı İmparatorluk Mareşali yaptı. Deniz savaşları hakkında yeterli bilgisi olmamasına rağmen 1805 yılında İmparatorluk prensi ve İmparatorluk amirali oldu. 1805-1807 yılları arasında aralarında Ulm, Austerlitz, Jena ve Ruslara karşı süvari hücumunu yönettiği Eylau’da dahil çeşitli muharebelerde savaştı.

Prusya’dan ele geçirilen bazı topraklarla Berg Büyük Dükalığı’nı kurdu, 15 Mart 1806’da Berg büyük dükü ve Cleves dükü olarak atandı. Napoli kralı seçildiği 1 Ağustos 1808’e kadar bu unvanı korudu. Murat ayrıca Yarımada Savaşı’nı başlatan Dos de Mayo Ayaklanması patlak verdiğinde Madrid’deki Fransız Ordusunun başındaydı.

Murat, Smolensk, Borodino ve 1812 Rus seferinde Grande Armée’nin süvari komutanı olarak yer aldı.

1808’de Murat, Napolyon tarafından Napoli kralı ilan edildi.

Yeni görevi, Murat’ın, mareşalliğe devam etmesine engel olmadı. Rusya seferi’ne ve Leipzig Savaşı’na katıldı. Bu bozgun sonrası, Avusturya ile ayrı bir barış yaparak tahtını korumaya çalıştı. Yüz Gün olarak bilinen süreçte yeniden iktidara geçen Napolyon’un yanında yer aldı. 1815’te Avusturya İmparatorluğu ile yapılan Tolentino savaşında yenildi. 20 Mayıs 1815’te yapılan antlaşma düşüşünün onaylanması oldu. Napolyon’un ikinci düşüşü sonrası, Murat, nüfuzunu yükseltmek için Korsika’dan Napoli’ye kaçtı. Yakalandı, yargılandı ve bizzat istediği kanuna göre ölümle cezalandırıldı. 13 Ekim 1815 tarihinde Castello di Pizzo, Calabria’da kurşuna dizilip idam edildi.

Sunjong
Kore İmparatoru
Kore İmparatoru
Hüküm süresi	20 Temmuz 1907-29 Ağustos 1910
Önce gelen	Gojong
Sonra gelen	Yi Un (taht talibi)
Doğum	25 Mart 1874 Changdeok Sarayı, Hanseong, Joseon Krallığı
Ölüm	24 Nisan 1926 Changdeok Sarayı, Keijo, Japon İmparatorluğu
Eş(ler)i	İmparatoriçe Sunjeong
Hanedan	Joseon
Babası	Gojong
Annesi	İmparatoriçe Myeongseong

Sunjong (Korece: 순종, 純宗) veya İmparator Yunghui (융희제, 隆熙帝 Yunghuije; 25 Mart 1874-24 Nisan 1926),^[1] Kore’nin ikinci ve son imparatoru ve son Joseon hükümdarıdır. Saltanatı 20 Temmuz 1907’den 29 Ağustos 1910 tarihine kadar sürmüştür.

Sunjong, 1907’de babası Gojong’un Japonya’nın baskısıyla tahttan çekilmesinin ardından tahta çıktı. Hükümdarlığı üç yıl sürmüş olup Japonya’nın kademeli silahlı müdahalesi ile sınırlıydı. 22 Ağustos 1910 tarihinde de Kore Japon-Kore İlhak Antlaşması gereği resmen Japon İmparatorluğu’na ilhak edilmesiyle tahttan indirildi ve böylece 519 yıllık Joseon Hanedanı sona erdi. Sunjong daha sonra geri kalan yaşamını eşi İmparatoriçe Sunjeong ile birlikte Changdeok Sarayı’nda geçirdi.