20 Şubatta doğanlar

Wagram Prensi, Neuchâtel Büyük Prensi Louis-Alexandre Berthier
Doğum	20 Kasım 1753 Versay, Fransa
Ölüm	1 Haziran 1815 (61 yaşında) Bamberg, Bavyera
Bağlılığı	Fransa Krallığı  Birinci Fransa İmparatorluğu
Branşı	Fransız Kara Kuvvetleri
Hizmet yılları	1764–1815
Rütbesi	İmparatorluk Mareşali
Komutası	Grande Armée
Çatışma/savaşları	Amerikan Bağımsızlık Savaşı Fransız Devrim Savaşları Napolyon Savaşları
İmza

Louis-Alexandre Berthier (20 Kasım 1753 – 1 Haziran 1815) Fransız mareşal. Birinci Wagram prensi, Neuchâtel’in Egemen prensi ve I. Napolyon’un 26 mareşalinden biridir.

Louis-Alexandre, 20 Kasım 1753’te Versay’da doğdu. Fransa Krallığı ordusunda yarbay olan Jean-Baptiste Berthier’in oğludur. Beş kardeşin en büyüğüydü, üç erkek kardeşi de Fransız Ordusunda görev yaptı.

Berthier, çocukken istihkam subayı olan babasından askerlik sanatını öğrendi. On yedi yaşındayken orduya girdi, Prens Lambesc Allemand-Dragoon Alayı’nda görev aldı. Berthier 1780’de General Rochambeau ile birlikte Kuzey Amerika’ya gitti, dönüşünde albay rütbesine terfi edildi daha sonra çeşitli görevlerde bulundu. Prusya’da askeri bir misyonda görevde aldı. Fransız Devrimi sırasında Versailles Ulusal Muhafızları’nın komutanı olarak XVI Louis’in teyzelerini halkın şiddetinden korudu,1791’de kaçmalarına yardım etti.

Berthier 1792’de Mareşal Nicolas Luckner’ın kurmay başkanı oldu, General Dumouriez ile Kellermann’ın Argonne seferinde önemli rol oynadı.1793-1795 Vendéan Savaşı’nda görev yaptı, ertesi yıl Bonapart’ın yakın zamanda komuta etmek için atandığı İtalya Ordusu’na hem tümgeneral hem de kurmay başkan olarak atandı.Rivoli Muharebesi’nde önemli rol oynadı, General Joubert’i Avusturyalı general Jozsef Alvinczi’nin saldırısından kurtardı.

Berthier, 1796 seferi boyunca Napolyon’a eşlik etti, Campo Formio Antlaşması’ndan sonra ordunun sorumluluğunu aldı. 1798’de İtalya’ya girdiğinde hâlâ bu görevdeydi, Vatikan’ı işgal etti, Roma Cumhuriyeti’ni örgütledi, Papa 6. Pius’u esir aldı. Berthier, Papa Pius’un zorlu bir yolculuktan sonra öldüğü Valence’e taşınmasını yönetti.Papanın ölümü Vatikan’ın siyasi gücünü önemli ölçüde zayıflattı.

Daha sonra Berthier, Napolyon’un Mısır Seferi’ne katıldı. 18 Brumaire Darbesinde Napolyon’a yardım etti, ardından Savaş Bakanı oldu. Marengo Muharebesi sırasında ihtiyat birliklerinin komutanı olmasına rağmen orduya eşlik edip çarpışmaya katıldı, kolundan vurulup yaralandı.

Seferin sonunda diplomatik işlerde çalıştı. Ağustos 1800’de İspanya’da görev aldı, Lousiana’nın satın alımında rol oynadı.

Napolyon, Prusya Kralı III. Friedrich Wilhelm’i tahttan indirdiğinde, Berthier Neuchâtel eyaletinin hükümdarlığına atandı. Bu görevi 1814’e kadar sürdürdü.

Napolyon imparatorluğunu ilan ettiğinde, Berthier İmparatorluk Mareşali oldu. Austerlitz, Jena ve Friedland Muharebeleri’ne katıldı. 1806’da Valangin Dükü ile Neuchâtel Büyük Prensi unvanlarını kazandı, 1807’de İmparatorluk Emniyet Müdürü oldu.

1808’de Yarımada Savaşı’nda görev yaptı. 1809’da Beşinci Koalisyon Savaşı sırasında Avusturya bölgesinde görev aldı ardından kendisine Wagram Prensi unvanı verildi.

1812’de Rusya’da Napolyon’la birlikteydi. Napolyon’un Moskova’ya ilerlemesine karşı birkaç kişiden biri oldu. 1813’te Almanya’da, 1814’te Fransa’da, Fransız İmparatorluğu’nun çöküşüne kadar Grande Armée’de görev aldı.

Napolyon’un Rusya Seferi’ndeki yenilgisinden sonra tahttan çekilmesinin ardından Berthier emekli oldu. Doğancılık ile heykeltıraşlık ile uğraştı. 1814’te XVIII Louis ile barıştı, Louis’in Paris’e girişinde ona eşlik etti. Napolyon Elba’daki sürgünü sırasında Berthier’e planları hakkında bilgi verdi. Berthier geleceği konusunda şaşkındı, Napolyon’a bağlı kalmak da istemiyordu. Bu durum hem Napolyon’un hem de XVIII. Louis’in şüphelerini çekti.

Berthier, Napolyon Elba’dan Fransa’ya döndüğünde Bamberg’deki evine çekildi. 1 Haziran 1815’te pencereden düşerek öldü. Bazı rivayetlere göre, gizli bir cemiyetin üyeleri tarafından yapılan suikasta kurban gitti ya da Rus askerlerinin Fransa’yı işgal etmek üzere ilerlediğini görünce kendini camdan atarak intihar etti.

Berthier’in ölümü Napolyon’u derinden etkiledi, onun için şu sözleri söyledi:

” Berthier orada olsaydı (Waterloo Savaşı), bu talihsizlikle karşılaşmazdım.”

Berthier bir kurmaydı ancak iyi bir saha kumandanı değildi, yine de birlikleri düzenleme becerisi ile Napolyon’un talimatlarını ayrıntılı bir biçimde anlayıp uygulayabilmesiyle ünlüydü.

General Paul Thiébault 1796’da onun hakkında şunları söyledi:

“Onu tüm ayrıntılı çalışmalardan kurtarabilecek, onu anında anlayabilecek, neye ihtiyacı olacağını önceden görebilecek bir adam isteyen General Bonapart’a Berthier’den daha uygun kimse bulunamazdı.

Hulusi Behçet
Doğum	20 Şubat 1889 İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm	8 Mart 1948 (59 yaşında) İstanbul, Türkiye
Defin yeri	Zincirlikuyu Mezarlığı, İstanbul
Milliyet	Türk
Meslek	Tıp doktoru
Tanınma nedeni	Behçet hastalığını tarif eden ilk bilim insanı

Hulusi Behçet (20 Şubat 1889 – 8 Mart 1948, İstanbul), Türk dermatoloji uzmanı ve bilim insanıdır.

1937 yılında, bir kan damarı enflamasyonu (vaskülit) hastalığı olan ve bugün kendi adıyla anılan Behçet hastalığını tarif eden ilk bilim insanı olmuştur.

Zor bir çocukluk geçiren Behçet çok genç yaşta annesini kaybetmiş ve büyükannesi tarafından büyütülmüştür. Babasının Şam’daki işleri sebebiyle ilk öğrenimini o dönemler Osmanlı İmparatorluğu’nda bulunan Şam’da tamamlamıştır. Fransızca, Almanca ve Latince öğrenmiştir. Tıp öğrenimini Darülfünun Tıp Fakültesinde almıştır. 1910 yılındaki mezuniyetinden sonra dört yıl boyunca dermatoloji ve cinsel yolla bulaşan hastalıklar alanında ihtisas yapmıştır.

I. Dünya Savaşı (1914-1918) sırasında Edirne’deki askerî hastanede dermatoloji ve zührevi hastalıklar uzmanı olarak çalışmıştır. Savaştan sonra (1918-1919 arası) tıbbi bilgisini geliştirmek amacı ile önce Budapeşte’ye sonra da Berlin’e gitmiştir. Birçok ünlü meslektaşı ile tanışma fırsatı bulmuştur.

Türkiye’ye döndükten sonra serbest çalışmaya başlamış; önce Hasköy Cinsel Hastalıkları Hastanesi’nde (Haliç) başhekim olmuş, sonra Vakıf Gureba Hastanesi’ne geçmiştir. O dönemde İstanbul Tıp Fakültesi’nin bir parçası olan hastanede profesörlük de yapmıştır.

1933’te eski Dar-ül Funun’dan İstanbul Üniversitesi yeni kurulmuştu. Bu reform döneminde İstanbul Üniversitesi’nde dermatoloji o zamanki adıyla Deri Hastalıkları ve Frengi Kliniğini kurmuş ve profesör seçilmiştir. Hulusi Behçet, Türk akademisinde profesör unvanını alan ilk kişidir. Mesleğinin ilk yıllarından beri dermatoloji konusunda üretken bir bilim insanı olarak, birçok ulusal ve uluslararası kongreye özgün makalelerle katılmış ve birçok bilimsel dergide makalesi yayınlanmıştır.

Ünlü Alman patolog Prof. Philipp Schwartz onun için, “Behçet dünya çapında ünlü bir bilim insanı ama Türkiye’de değil,” demiş ve eklemiştir: “O her zaman yurt dışında buluşlarını tanıtıyor; bunun için onu Türkiye’de bulamıyorsunuz.”

Behçet, yeni kuşakların eğitimine yardımcı olmak için çok sayıda makaleyi Türkçeye çevirdi ve Kore gibi çok uzak ülkelerle ilişki kurmak için uluslararası derlemelerde özgün olgu sunuları yayınladı.

1922’den itibaren frengi üzerinde çalışmalar yaptı ve frenginin tanısı, tedavisi, kalıtımsal özellikleri, serolojisi ve toplumsal yönleri üzerine birçok uluslararası makale yayınladı. Leishmaniasis (Oriental sore) 1923’ten itibaren Dr. Behçet’in üzerinde çalıştığı bir diğer hastalıktı. Hakkında pek çok makale yayınladı ve diathermi ile tedavisinde başarılı oldu. Bir leishmania olgusunda, kabuk kaldırıldığında görünen “çivi belirtisini” ilk defa tanımladı. Yayınlanmış yapıtlarının bir kısmı parazitoz ile ilgiliydi. 1923 yılında Türkiye’deki “gale cereal – uyuz?” etkenlerini tanımladı.

Aynı zamanda Türk tıbbının gelişiminde yayıncılıkta da öncüydü ve 1924’te Türkiye’deki “Turkish Archives of Dermatology and Syphilology” isimli ilk dermato-veneroloji dergisinin sorumlusuydu.

Türkiye Cumhuriyeti’nin de kuruluş yılı olan 1923’te hastalarından birinin kız kardeşi ve ünlü bir diplomat olup bir dönem Paris büyükelçiliği yapan (soyadı kanunu ile Davaz soyadını alan) Suat Bey’in kızı Refika Hanım ile evlenmiştir. Hulusi Behçet’in Güler adında bir kızı olmuştur.

• Behçet H. Frengi Dersleri. İstanbul, Akşam Matbaası, 324 sh, 1936.
• Behçet H. Klinikte ve Pratikte Frengi Teşhisi ve Benzeri Deri Hastalıkları. 450 sh. (ayrıca 130 sh. Resim), İstanbul, Kenan Basımevi, 1940.

Muhammed Necib
1. Mısır devlet başkanı
Görev süresi 18 Haziran 1953 – 25 Şubat 1954
Görev süresi 27 Şubat 1954 – 14 Kasım 1954
Yerine geldiği	Makam oluşturuldu (Mısır Kralı olarak II. Fuad)
Yerine gelen	Cemal Abdünnâsır
30. Mısır başbakanı
Görev süresi 8 Mart 1954 – 18 Nisan 1954
Yerine geldiği	Cemal Abdünnâsır
Yerine gelen	Cemal Abdünnâsır
Görev süresi 7 Eylül 1952 – 25 Şubat 1954
Yerine geldiği	Aly Mahir Paşa
Yerine gelen	Cemal Abdünnâsır
Kişisel bilgiler
Doğum	19 Şubat 1901 Hartum, Britanya-Mısır Sudanı
Ölüm	28 Ağustos 1984 (83 yaşında) Kahire, Mısır
Ölüm nedeni	Siroz
Partisi	Mısır Silahlı Kuvvetleri
İmzası
Askerî hizmeti
Bağlılığı	Mısır Sultanlığı  Mısır Krallığı  Hür Subaylar Hareketi
Branşı	Mısır Kara Kuvvetleri
Hizmet yılları	1918-1954
Rütbesi	Mirliva
Birimi	Piyade
Çatışma/savaşları	1948 Arap-İsrail Savaşı 1952 Mısır Devrimi

Muhammed Necib (20 Şubat 1901, Hartum – 28 Ağustos 1984, Kahire), 1952’de Kral I. Faruk’un devrilmesinde önemli rol oynayan Mısırlı asker ve devlet adamı.

1948’de Mısır ordusunun İsrail’e yenildiği 1948 Arap-İsrail Savaşı sırasında kendini gösterdi. Cemal Abdünnasır’ın önderliğindeki milliyetçi Hür Subaylar Hareketi’nin güvenini kazandı. Politik görüşlerinin daha tutucu olmasına karşın, Kral Faruk’un devrilmesinden sonra 18 Haziran 1953’te devlet başkanlığına getirildi. Anayasal bir yönetimin kısa sürede kurulmasını savundu ve Devrim Mahkemesi’nin birçok siyaset adamı hakkında verdiği ağır cezalara karşı çıktı. Şubat 1954’te başkanlıktan istifa etti, ama sivil ve askeri çevrelerin yoğun baskısı sonucunda görevini sürdürmek zorunda kaldı. Bu arada konumunu giderek güçlendiren Cemal Abdünnasır başbakanlığı üstlendi. Ardından da Necib’in isteğine uyarak siyasi partilerin yeniden kurulmasına izin verdi ve anayasayı hazırlayacak bir kurucu meclisi toplantıya çağırdı. 1954’te Abdünnasır’a karşı Necib’in de adının karıştığı bir suikast girişimi yapıldı. Necib, 1960’a değin ev hapsinde tutuldu, daha sonra da Mısır’ın siyasi yaşamında herhangi bir rol üstlenmedi.

Adnan Kahveci
Türkiye Maliye ve Gümrük Bakanı
Görev süresi 29 Mart 1990 – 20 Kasım 1991
Cumhurbaşkanı	Turgut Özal
Başbakan	Yıldırım Akbulut Mesut Yılmaz
Yerine geldiği	Ekrem Pakdemirli
Yerine gelen	Sümer Oral
Türkiye Büyük Millet Meclisi 18. ve 19. Dönem Milletvekili
Görev süresi 14 Aralık 1987 – 5 Şubat 1993
Seçim bölgesi	1987 – İstanbul 1991 – İstanbul
Kişisel bilgiler
Doğum	20 Şubat 1949 Beşköy, Köprübaşı, Trabzon, Türkiye
Ölüm	5 Şubat 1993 (43 yaşında) Gerede, Bolu, Türkiye
Defin yeri	Yakacık Mezarlığı, Kartal, İstanbul
Partisi	Anavatan Partisi (1983-1993)
Bitirdiği okul	Kabataş Erkek Lisesi, İstanbul Elektrik Fakültesi, İstanbul

Adnan Kahveci (20 Şubat 1949, Trabzon – 5 Şubat 1993, Bolu), Türk bürokrat, milletvekili ve bakan. 12 Eylül 1980 Darbesi sonrası Turgut Özal’ın yakın çevresinde geniş bir kamuoyunun takdirini kazanan Adnan Kahveci, 1983’te Anavatan Partisi’nin kurucuları arasında da yer almıştı. Adnan Kahveci, 1993 yılında kendi kullandığı arabayla meydana gelen trafik kazasında eşi ve kızıyla birlikte öldü.

Adnan Kahveci, 1949 yılında Trabzon’un Köprübaşı ilçesine bağlı Beşköy’ün Yılmazlar Mahallesinde doğdu. Recep Yazıcıoğlu ile çocukluk ve ilkokul arkadaşıdır. İlkokula doğduğu köyde başlamasına rağmen babasının görevi nedeniyle ilk ve orta öğrenimini Samsun’da tamamladıktan sonra eğitimine İstanbul’da Kabataş Erkek Lisesinde devam etti. 1966’da dönem birincisi olarak mezun oldu. Üniversite sınavında İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi’ne birincilikle girmeye hak kazandı. Devlet bursuyla üniversite eğitimine ABD’de Indiana eyaletinde Purdue Üniversitesinde devam etti ve buradan elektrik mühendisi olarak mezun oldu. Missouri Üniversitesinde mühendislik alanında doktor oldu. Bu üniversitede bir süre akademik çalışmalarına devam ettikten sonra Türkiye’ye dönerek Boğaziçi Üniversitesinde öğretim üyeliği yaptı.

Akademik hayatının ardından, İçişleri Bakanlığı bünyesinde çalışan ve Turgut Özal’ın yıldız danışmanlarından biri olan Kahveci, Özal’ın liderlik ettiği ANAP’ın kurucularından biriydi. 1987 genel seçimlerinde İstanbul’dan milletvekili seçilen Kahveci, 18’inci ve 19’uncu yasama döneminde milletvekilliği yaptı. Bu süreçte, Devlet Planlama Teşkilatı (DPT) ve hazineden sorumlu devlet bakanı görevine getirilen Adnan Kahveci, Özal’ın ardından başbakanlık görevine getirilen Yıldırım Akbulut tarafından 1990’da maliye bakanı olarak atanmıştı.

Dürüstlüğü, çalışkanlığı, ürettiği yeni fikirler ve Türkiye’nin sorunlarına sunduğu çözümlerle dikkatleri üzerine çeken Kahveci, Özal’ın çok sevdiği ve güvendiği isimler arasında yer aldı. “Harika çocuk” olarak da adlandırılan Kahveci, teknoloji ve bilime merakı, döneminin çok ilerisinde hazırladığı projeleriyle isminden söz ettirdi.

Kahveci, sanayi ve istihdam başta olmak üzere pek çok alanda yaptığı çalışmalar ve yolsuzlukların üzerine kararlı şekilde gitmesiyle sevilen siyasi kişilerden biri oldu. Dönemin cumhurbaşkanı Turgut Özal’a Kürt sorununun çözümüne yönelik bir rapor hazırlayan Kahveci’nin buradaki demokratikleşme vurgusu dikkati çekti.

Ailesiyle İstanbul’a gitmek üzere 5 Şubat 1993’te otomobiliyle yola çıkan Adnan Kahveci, İstanbul-Ankara otobanında Bolu-Gerede yakınlarında Gerede-Çaydurt bağlantısına geldiğinde İstanbul gidişinin bariyerlerle kapatılması ve yol işaret tabelalarının değiştirilmiş olması nedeniyle ters yola girdi. Yoğun sisin de etkili olduğu yolda Kahveci’nin kullandığı otomobil, karşı yönden gelen başka bir araçla çarpıştı. Kazada, Adnan Kahveci ve eşi Füsun Kahveci olay yerinde, ağır yaralanan 17 yaşındaki kızları Aslıhan Kahveci ise kaldırıldığı hastanede öldü. Kazadan sadece oğulları Cihan Kahveci sağ kurtuldu. Kahveci’nin büyük oğlu Mehmet Kahveci ise araçta bulunmuyordu. Yakacık Mezarlığı’nda toprağa verildi.

• İsmail Türüt – Rahmet olsun sana Adnan Kahveci

Ömer Halisdemir P.ASB.KD.BÇVŞ.1999-84
Doğum	20 Şubat 1974 Çukurkuyu, Bor, Niğde, Türkiye
Ölüm	16 Temmuz 2016 (42 yaşında) Gölbaşı, Ankara, Türkiye
Defin yeri	Şehit Ömer Halisdemir Kabri Çukurkuyu, Bor, Niğde 37.8677748°K 34.3334779°D
Bağlılığı	Türkiye
Branşı	Özel Kuvvetler Komutanlığı
Hizmet yılları	1999-2016
Rütbesi	Piyade Astsubay Kıdemli Başçavuş
Ailesi
Eşi	Hatice Halisdemir
Çocukları	2

Ömer Halisdemir (20 Şubat 1974 – 16 Temmuz 2016), Türk asker. 15 Temmuz darbe girişimi sırasında Özel Kuvvetler Komutanlığında görevliyken komutanlığı ele geçirmeye çalışan darbe yanlısı Tuğgeneral Semih Terzi’yi göğsünden vurarak öldüren ve ardından diğer darbe yanlısı askerler tarafından vurularak öldürülen koruma astsubayıdır. Kendisine vur emri, Özel Kuvvetler Komutanı Zekai Aksakallı tarafından verilmiştir.

Yedi çocuklu bir aileden gelen Ömer Halisdemir, çocukluğunu Bor, Niğde’nin Çukurkuyu beldesinde geçirdi. Çukurkuyu’da okul sonralarında çobanlık yaptı. Hatice Halisdemir ile olan evliliğinden Elifnur ve Doğan Ertuğrul adlarında iki çocuğu dünyaya geldi. Türk Silahlı Kuvvetleri bünyesinde Türkiye sınırları içinde ve dışında çeşitli görevlerde yer aldı. Babası Hasan Hüseyin Halisdemir’in aktardığı bilgiye göre, 15 Temmuz darbe girişimi sırasında öldürdüğü komutan Semih Terzi ile birlikte daha önceden Afganistan’da görev yapmıştı.

Halisdemir darbe girişimi sırasında, 16 Temmuz 2016 saat 02.14’te, Özel Kuvvetler Komutanlığına girmeye çalışan Özel Kuvvetler Komutan Yardımcısı Tuğgeneral Semih Terzi’yi, Özel Kuvvetler komutanı Tümgeneral Zekai Aksakallı’dan aldığı emir üzerine öldürmek için kuvvet karargahının dışında darbecilerin gelmesini bekledi. Semih Terzi ve beraberindeki askerler geldiğinde Halisdemir, Terzi’yi göğsünden vurarak öldürdü. Bunun üzerine Semih Terzi’nin korumalarından Binbaşı Fatih Şahin ve Üsteğmen Mihrali Atmaca, Halisdemir’e 30 el ateş açtı. Kuvvet karargahına gelen ambulans ve ilk yardım ekibi yaralı halde yerde yatan Halisdemir’e müdahale etmeden darbeciler tarafından Semih Terzi’nin olduğu yere gönderildi. 30 el ateş açılmasına rağmen hâlâ Halisdemir’in ölmediğini fark eden darbeciler, yerde yaralı halde yattığı sırada bir el daha ateş açarak Halisdemir’i öldürdüler.

Daha sonra ise darbe yanlısı astsubaylar Nedim Şahin ve Gökmen Ata ölü ele geçirilmiş; otuz altısı ise teslim alınarak Gölbaşı Sulh Ceza Hâkimliğince tutuklanmıştır.

Habertürk, Hürriyet ve Takvim gazeteleri dâhil olmak üzere çeşitli Türk basın kuruluşları, Halisdemir’den “darbe girişimin seyrini değiştiren isimlerden biri” diye bahsetti. 24 Ağustos 2016’da başlayan Fırat Kalkanı Operasyonu’na katılan Özel Kuvvetler Komutanlığına bağlı askerler ise üniformalarına “Şehit Ömer Halisdemir” yazan apoletler takmıştır.

Halisdemir’in vurulduğu nokta özel bir kaplama ile koruma altına alınarak çiçeklerle süslendi. Dursun Ali Erzincanlı, Halisdemir’in öldürülmesi sonrasında kendisine atfen “30 Kuş” adlı bir şiir yazdı ve bu şiire bir klip çekildi. Ömer Halisdemir’i anlatan “30 Kuş” adlı şiirle aynı isme sahip bir kısa bir film de yapıldı. Ağustos 2016’da Toroslar, Mersin’deki Şehitler Parkı’na kaide ve gövde uzunluğunun toplamı 4.60 metre olan bir heykeli dikildi.^[18] Daha sonra Türkiye’deki birçok meydan, cadde, okul ve öğrenci yurdu gibi yerlere kendisinin adı verildi.^[19] Ayrıca Niğde’de kendisi için bir hatıra ormanı da oluşturulmuş ve şehirdeki üniversiteye de adı verilmiştir.