19 Mart olayları

19 Mart, Tarihte Bugün Miladi takvime göre yılın 78. günü.
Şubat – Mart – Nisan
1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30 31

Olaylar

Willy Brandt ile Willi Stoph (1970)
  • 1279 – Yamen Muharebesi’nde 20 bin kişilik kuvveti bulunan Moğol Yuan Hanedanı, 200 binlik Çinli Güney Song Hanedanı’nı mağlup ederek tüm Çin’de hakimiyet sağladı.
Yuan Hanedanı
大元
Dà Yuán
ᠳᠠᠢ
ᠦᠨ
ᠤᠯᠤᠰ
Dai Ön ulus
1271-1368
1294 civarında Yuan Hanedanı'nın yönettiği bölgeler
1294 civarında Yuan Hanedanı’nın yönettiği bölgeler
Tür Moğol İmparatorluğu’nun Kağan yönetimindeki bölümü
İmparatorluk Çin’inin Fetih Hanedanı
Başkent Hanbalık
(Pekin)
Shangdu
(yaz başkenti)
Yaygın dil(ler) Çince, Eski Uygur Türkçesi
Resmî din

Tibet Budizmi
Hükûmet Monarşi
Han
• 1260-1294
Kubilay Han
• 1332-1368
Togon Temür
Şansölye
• 1264-1282
Ahmad Fanakati
• 1340-1355
Toktoa
Tarihçe
• Kuruluşu
5 Kasım 1271
• Yamen Muharebesi
19 Mart 1279
• Kızıl Türban İsyanı
1351-1368
• Dağılışı
14 Eylül 1368
Yüzölçümü
1310 11.000.000 km2

Öncüller

Ardıllar
Moğol İmparatorluğu
Song Hanedanı
Kuzey Yuan Hanedanı
Ming Hanedanı
Kubilay Han
Çin tarihi
Çin Tarihi

Yuan Hanedanı ya da Kubilay Hanlığı (Çince: 元朝; Pinyin: Yuáncháo; Moğolca: Dai Ön Yeke Mongghul Ulus), 1280-1368 yılları arasında Çin’i egemenliği altına alan Moğollar tarafından kurulmuş hanedan.

Kurucusu Cengiz Han’ın torunu, Tuluy (Moğolca: Толуй)’un oğlu Kubilay Han’dır. Togon Temür döneminde 1368’de başkenti Dadu (Çince: 大都 pinyin: Dàdū, Farsça: خان باليق Khān Bālīq, Türkçe: Hanbalık)’yu terk ederek kuzeye kaçmak zorunda kalmış ve hanedan Kuzey Yuan (北元) olarak adlandırılmıştı.

Aslında Doğu Avrupa ve Rusya’dan Orta Doğu’ya, Çin ve Kore’ye kadar uzanan Moğol İmparatorluğu’nun bir parçasıdır. Ancak buradaki Moğollar, İmparatorluğun içinde yalnız Çin ile ilgilenmiş, Moğol Kağanı unvanının yerine Çin İmparatoru unvanını kullanmayı yeğlemişlerdir.

Moğol yönetiminin Han Çinlilerine yaptığı dayanılmaz sömürü ve baskı, Han Çinlileri’nin ayaklanmasına neden oldu. 1333 yılına gelindiğinde dinî ve diğer gizli örgütler tarafından başlatılan ayaklanmalar tüm ülkeye yayıldı. Bu dönemdeki en büyük ayaklanma, Sarı Irmak’ta yapılan ıslah çalışmalarına katılan köylülerin başlattığı “Kırmızı Başörtülü Ordu”nun ortaya çıkmasıydı. Ordunun Haozhou bölgesindeki birlikleri, Zhu Yuanzhang’ın liderliğinde “Moğolları kovarak Çin’i yeniden kurmak” sloganıyla Çinliler arasında geniş destek kazandı. Zhu Yuanzhang, ordusuyla birlikte 1368 yılında Dadu’yu ele geçirerek Yuan Hanedanı’nı yıktıktan sonra Ming Hanedanı’nı kurdu.

Soyağacı

Cengiz
Tuluy
Kubilay
5.(1274-1294)
Dolj
Çinkim
Mangala
Nomugan
Kamala
Darmabala
Temür
6.(1294-1307)
Ananda
Yesün Temür
10.(1323-1328)
Kayşan
7.(1307-1311)
Ayurbarwada
8.(1311-1320)
Arigiba
(1328)
Koşila
11.(1329)
Tok Temür
12.(1329-1332)
Şidebala
9.(1320-1323)
Togon Temür
14.(1338-1370)
Irinjibar
13.(1332)
El Tögüs
Ayurşiridara
15.(1370-1378)
Tögüs Temür
16.(1378-1388)

Yuan Hanedanı Ordusu

Yuan Hanedanı ordusunu ağırlıklı olarak Moğol kabileleri oluşturuyordu. Orduda bozkır toplumlarında kullanılan ondalık sistem kullanılmaktaydı. Orduda dönemin barutlu silahları çok sık bulunmaktaydı. ı. Seferberlik durumlarında Yuan Hanedanına bağlı Ongirat gibi Moğol kabileleri asker yolluyordu. Kubilay döneminde Uygur Türkleri önemli kademelere getirilmiş, Han Çinlilerinin ise bu hakları kısıtlanmıştı. Bu dönemde de Uygur Türkleri de ordunun bir parçası haline gelmişlerdir, özellikle kuşatma silahlarının yapımında Uygurların zekasından yararlanılmıştır. Han Çinlileri orduda sadece belirli pozisyonlara gelebiliyordu ve yüksek rütbeler almaları engellenmişti. Sadece garnizon askeri, muhafız alaylarına katılabiliyorlardı. Yuan Hanedanının yükseliş döneminde Han Çinlileri başka bölgelere göç etmiş ve katliamdan kaçmaya çalışmışlardır. Özellikle Uygurlara ve Moğollara yüksek rütbeler ve önemli görevler veriliyordu.

Song Hanedanı
960-1279
Song Hanedanı en büyük sınırlarına sahipken, 1111
Song Hanedanı en büyük sınırlarına sahipken, 1111
Başkent Kaifeng
(960-1127)
Shangqiu
(1127-1128)
Yangzhou
(1128-1129)
Nankin
(1129-1138)
Hangzhou
(1138-1276)
Yaygın dil(ler) Orta Çince
Resmî din

Çin Budizmi, Taoizm, Konfüçyüsçülük, Geleneksel Çin dinleri, İslam, Nestûrî Hristiyanlık
Hükûmet Monarşi
İmparator
• 960-976
Taizu (Kuzey Song’un kurucusu)
• 1127-1162
Gaozong (Güney Song’un kurucusu)
• 1278-1279
Bing (son)
Tarihçe
• Kuruluşu
4 Şubat 960
• Yamen Muharebesi
19 Mart 1279
Yüzölçümü
958 800.000 km2
980 3.100.000 km2
1127 2.100.000 km2
1204 1.800.000 km2
Nüfus
• 1120’ler sayımı
Kuzey: 80-110.000.000 Güney: 65.000.000
Para birimi Madenî para

Öncüller

Ardıllar
Sonraki Zhou
Güney Han
Güney Tang
Yuan Hanedanı
Kin Hanedanı (1115-1234)
Günümüzdeki durumu Çin
Tayvan (Penghu Adaları)
Çin tarihi
Çin Tarihi
Song Hanedanı döneminde Çin

Song İmparatorluğuSong Hanedanı ya da kısaca Song (Çince: ), 960’tan 1279’a kadar Çin’i yöneten hanedandır. Hanedan, Sonraki Zhou Hanedanı’nın verasetini gasp eden ve On Krallık’ın geri kalanını fetheden, Beş Hanedan On Krallık dönemini sona erdiren Taizu tarafından kuruldu. Song, kuzey Çin’deki çağdaş Liao, Batı Şia ve Kin hanedanlarıyla sık sık çatışırdı. Song, Kin Hanedanı’nın saldırılarının ardından Güney Çin’e çekildikten sonra sonunda Moğol İmparatorluğu’na bağlı Yuan Hanedanı tarafından fethedildi.

Hanedan, Kuzey Song ve Güney Song olmak üzere iki döneme ayrılmıştır. Kuzey Song döneminde (Çince: 北宋; 960–1127), başkent kuzeydeki Kaifeng şehrindeydi ve Hanedan, şu anki Doğu Çin’in çoğunu kontrol ediyordu. Güney Song ise (Çince: 南宋; 1127–1279), Song’un elinde tuttuğu Kuzey Çin’in kontrolünü Jin-Song Savaşları’nda Curçenler’in liderliğindeki Kin Hanedanı’na kaptırmasından sonraki dönemi ifade eder. Güney Song döneminde, Song imparatorunun konaklama sarayı Yangtze’nin güneyine çekildi ve yeni başkent Hangzhou’da kuruldu. Song Hanedanı, Sarı Irmak çevresindeki tarihi Çin merkezlerinin kontrolünü kaybetmiş olsa da, Güney Song İmparatorluğu büyük bir nüfusa, verimli tarım arazilerine ve güçlü bir ekonomiye sahipti. 1234’te Kin Hanedanı, Kuzey Çin’in kontrolünü ele geçiren ve Güney Song ile düşmanca ilişkileri sürdüren Moğol İmparatorluğu tarafından fethedildi. Moğol İmparatorluğu’nun dördüncü hanı Möngke Han, 1259’da Çongçing’deki Diaoyucheng Kalesi’ni kuşatırken öldü. Küçük kardeşi Kubilay Han ise yeni Moğol hanı ilan edildi ve 1271’de Yuan Hanedanı’nı kurdu. Yirmi yıl süren aralıklı savaşların ardından Kubilay Han’ın orduları, Yamen Muharebesi’nde Güney Song’u yendikten sonra 1279’da Song Hanedanı’nı fethetti ve Çin’i Yuan Hanedanı yönetimi altında yeniden birleştirdi.

Song döneminde teknoloji, bilim, felsefe, matematik ve mühendislik gelişti. Song Hanedanı, dünya tarihinde banknot veya gerçek kağıt parayı basan ilk hanedandı ve kalıcı bir donanma kuran ilk Çin hükûmetiydi. Song Hanedanı döneminde, barutun kimyasal formülü keşfedildi, ateşli oklar, bombalar ve ateş mızrağı gibi barutlu silahların icat edildi. Aynı zamanda yine bu dönemde, pusula kullanılarak gerçek kuzeyin ilk kez algılandı, pound kilidinin ilk kaydedilen tanımı ve astronomik saatlerin geliştirilmiş tasarımları da ortaya çıktı. Ekonomik açıdan Song Hanedanı, 12. yüzyıl Avrupası’ndan üç kat daha fazla gayri safi yurtiçi hasılaya sahipti. Çin’in nüfusu 10. ve 11. yüzyıllar arasında iki katına çıktı. Bu büyüme, pirinç ekiminin yaygınlaştırılması, Güneydoğu ve Güney Asya’dan erken olgunlaşan pirincin kullanılması ve yaygın gıda fazlasının üretilmesiyle mümkün oldu. Kuzey Song Hanedanı’ndaki nüfus sayımında, Han ve Tang hanedanlarının iki katı olan 20 milyon hane kaydedildi. Kuzey Song’un nüfusunun 90 milyon, Ming Hanedanı’nın döneminde ise nüfusun 200 milyon olduğu tahmin ediliyor. Nüfustaki bu artış, Yeni Çağ Çini’nde bir ekonomik devrime sebep oldu.

Nüfusun artması, şehirlerin büyümesi ve millî ekonominin ortaya çıkması, merkezî hükûmetin ekonomik işlere doğrudan müdahaleden kademeli olarak çekilmesine yol açtı. Alt sınıf, yerel yönetimlerde daha büyük bir rol üstlendi. Song Hanedanı döneminde sosyal yaşam canlıydı. Vatandaşlar değerli sanat eserlerini görmek ve takas etmek için bir araya geliyor; insanlar, halka açık festivallerde ve özel kulüplerde birbiriyle kaynaşıyor ve şehirlerde canlı eğlence mekanları bulunuyordu. Edebiyatın ve bilginin yayılması, ahşap baskının hızla yayılması ve 11. yüzyılda hareketli tipte baskının icadıyla daha da arttı. Cheng Yi ve Zhu Xi gibi filozoflar, Konfüçyüsçülüğü Budist ideallerle aşılanmış yeni yorumlarla yeniden canlandırdı ve Neokonfüçyüsçülük doktrinini oluşturan klasik metinlerin yeni bir organizasyonunu ortaya attılar. Her ne kadar memuriyet sınavları Sui Hanedanı’ndan beri mevcut olsa da Song döneminde çok daha ön plana çıktı. Yetkililerin imparatorluk sınavları yoluyla güç kazanması, askeri-aristokrat seçkinlerden akademisyen-bürokrat seçkinlere doğru bir geçişe yol açtı.

Tarih

Song İmparatoru Taizu’nun bir saray portre resmi (960-976 yılları arasında hüküm sürmüştür)

Kuzey Song, 960-1127

Zhou Hanedanlığı’nın tahtını gasp ettikten sonra, Song İmparatoru Taizu (960-976 yılları arasında hüküm sürmüştür), Çin’in geri kalanını fethederek Han ve Tang imparatorluklarına ait olan toprakların çoğunu yeniden birleştirmiş ve Beş Hanedan On Krallık döneminin kargaşasına son vermiştir. Kaifeng’de imparatorluk üzerinde güçlü bir merkezi hükûmet kurmuştur. Bu başkentin kurulması, Kuzey Song döneminin başlangıcını işaret etmiştir. Yetenek ve liyakat temelinde devlet bürokratlarını seçme sistemini (aristokratik veya askeri pozisyon yerine) teşvik ederek idari istikrarı sağlamıştır ve imparatorluk genelinde iletişimde verimliliği sağlayan projeleri desteklemiştir. Bu projelerden birinde, kartograflar her ilin ve şehrin ayrıntılı haritalarını oluşturmuş ve bu haritalar büyük bir atlas halinde toplanmıştır. İmparator Taizu ayrıca mühendis Zhang Sixun tarafından tasarlanıp inşa edilen astronomik saat kulesi gibi eserleri destekleyerek çığır açan bilimsel ve teknolojik yenilikleri teşvik etmiştir.

Song sarayı, Hindistan’daki Çola Hanedanı, Mısır’daki Fâtımîler, Endonezya’daki Srivijaya, Orta Asya’daki Karahanlılar, Kore’deki Koryo Krallığı ve ayrıca ticari anlaşmaları olan Japonya ile diplomatik ilişkiler sürdürmüştür. Çin kayıtları, “Fu lin” (拂菻, yani Bizans İmparatorluğu) hükümdarı VII. Mihail’den bir elçilik heyetinin geldiğini ve bu heyetin 1081’de vardığını belirtir.[20] Bununla birlikte; Song, en yakın komşu devletlerinin iç ve dış politikalarında büyük bir etkiye sahipti. Taizu döneminden itibaren Song Hanedanı, kuzeydoğudaki Liao Hanedanı’ndaki Hıtaylar ve kuzeybatıdaki Batı Şia Hanedanı’ndaki Tangutlar ile savaş ve diplomasi arasında gidip gelmiştir. Song Hanedanı, Liao Hanedanı’nın üzerinde baskı kurmak ve 938’den beri Hıtaylar’ın kontrolü altında olan ve geleneksel olarak Çin’in bir parçası olarak kabul edilen On Altı Eyaleti (bugünkü Pekin ve Tientsin’in çoğu) geri almak için askerî güç kullanmıştır. Song kuvvetleri, kuzeydeki sınır çatışmalarını sona erdiren 1005 yılında imzalanan Shanyuan Antlaşması’na kadar, Song topraklarına her sene saldırgan seferler düzenleyen Liao kuvvetleri tarafından bozguna uğratılmıştır. Songlar, Hıtaylar’a haraç vermek zorunda kalmışlardır; ancak bu durum, Song ekonomisine pek zarar vermemiştir; çünkü Hıtaylar, ekonomik olarak Song’dan büyük miktarda mal ithalatına bağımlıydılar. Daha da önemlisi, Song devleti, Liao devletini diplomatik olarak eşit tanımıştır. Song, olası Hıtay süvari saldırılarını önlemek için Song-Liao sınırı boyunca geniş bir savunma ormanı oluşturmuştur.

İmparator Taizong’un portresi (976-997 hüküm zamanı)

Song hanedanı, 11. yüzyılın başlarında Tangutlara karşı birçok askeri zafer kazanmayı başardı ve bu zafer, çok yönlü bilim insanı, general ve devlet adamı Shen Kuo’nun (1031–1095) liderliğindeki bir kampanyayla sonuçlandı.[26] Ancak bu kampanya, Shen’in rakip askeri subayının doğrudan emirlere uymaması nedeniyle sonuçta başarısızlıkla sonuçlandı ve Batı Xia’dan kazanılan topraklar sonunda kaybedildi. Song, Vietnam’ın Đại Việt krallığına karşı iki kez savaştı; ilki 981’deki çatışma ve daha sonra, bir sınır anlaşmazlığı ve Song’un Đại Việt ile ticari ilişkilerini kesmesi nedeniyle 1075’ten 1077’ye kadar önemli bir savaş. Vietnam kuvvetlerinin Guangxi’ye düzenlediği baskında ağır hasarlar vermesinden sonra Song komutanı Guo Kui (1022–1088) Thăng Long’a (modern Hanoi) kadar ilerledi.[29] Her iki taraftaki ağır kayıplar, Vietnamlı komutan Thường Kiệt’in (1019–1105) her iki tarafın da savaş çabalarından çekilmesine izin vererek barış teklifleri yapmasına neden oldu; Song ve Vietnamlıların elinde bulunan ele geçirilen bölgeler, savaş esirleriyle birlikte 1082’de karşılıklı olarak değiştirildi.

11. yüzyılda, bakanların farklı bakış açıları, fikirleri ve Song hanedanının karmaşık toplumu ve ekonomik kuralları nedeniyle çıkan siyasi rekabetler imparatorluk mahkemesini böldü. İdealist şansöyle Fan Zhongyan (989-1052) Qingli Reformlarını, memurların işe alınma sürecini geliştiren, azınlık memurların maaşlarını arttıran ve her insanın iyi eğitimli ve eyalet hizmeti için uygun hale getirmek için bir sponsor programdı, hayata geçirmeye çalışırken, güçlü bir siyasal tepkiyle karşılaştı.

Daha sonrasında Fan makamından istifa edilmek zorunda bırakıldı ve Wang Anshi (1021-1086) imparatorluk mahkemesinin şansölyesi oldu. İmparator Shenzong’un desteğiyle, Wang Anshi eğitim sistemii ve eyalet bürokrasisini güçlü bir biçimde eleştirdi. Eyalet çürümesini ve ihmalleri çözmeye çalışırken, Yeni Reformlar adı verilen reformları yürürlüğe soktu. Bu reformlar, arazi değeri vergisi, birçok devlet tekellerinin kurulması, yerel milislerin desteklenmesi ve imparatorluk sınavlarının standartlarını yükselterek, yetenekli insanların seçilmesini içeriyordu.


Song hanedanından ahşap bir Bodhisattva (960–1279)

Reformlar mahkemede siyasi hizipleşmeler yarattı. Wang Anshi’nin “Reformcular” olarak da bilinen “Yeni Politikalar Grubu”na (Xin Fa), tarihçi ve Şansölye Sima Guang’ın (1019-1086) liderliğindeki “Muhafazakar” hizipteki bakanlar karşı çıktı. Saray bakanlarının çoğunluk pozisyonunda bir grup diğerinin yerini aldığında, rakip yetkililerin rütbeleri indirilecek ve onları imparatorluğun uzak sınır bölgelerini yönetmek üzere sürgüne gönderilecekti. Siyasi rekabetin önde gelen kurbanlarından biri olan ünlü şair ve devlet adamı Su Shi (1037–1101), Wang’ın reformlarını eleştirdiği için hapse atıldı ve sonunda sürgüne gönderildi.

Reform ve muhafazakarlık arasındaki sürekli değişim, hanedanı etkili bir şekilde zayıflatmıştı. Bu düşüş, İmparator Zhezong (1085-1100) tarafından atanan ve 1125’e kadar iktidarda kalan Cai Jing’e (1047-1126) da atfedilebilir. Yeni Politikaları yeniden canlandırdı ve siyasi muhaliflerin peşine düştü, yolsuzluğa göz yumdu ve İmparator Huizong’u teşvik etti. (1100–1126) sanatsal uğraşlara odaklanmak için görevlerini ihmal etti. Daha sonra 1120’de Zhejiang ve Fujian’da Fang La liderliğinde bir köylü isyanı patlak verdi. İsyanın nedeni artan vergi yükü, toprak mülkiyetinin yoğunlaşması ve baskıcı hükûmet önlemleri olabilir.

İmparator Huizong’un Song Sarayı Üzerindeki Turna Sürüsü tablosu

Merkezi Song mahkemesi siyasi olarak bölünmüş ve iç işlerine odaklanmış durumdayken, kuzeydeki Liao eyaletindeki endişe verici yeni olaylar nihayet dikkatini çekti. Liao’ya bağlı bir kabile olan Jurchen, onlara isyan etti ve kendi devletleri olan Jin hanedanını (1115–1234) kurdu. Song yetkilisi Tong Guan (1054-1126), İmparator Huizong’a Jurchens ile ittifak kurmasını tavsiye etti ve Denizde Yürütülen İttifak kapsamındaki ortak askerî harekât, 1125 yılına kadar Liao hanedanını devirdi ve tamamen fethetti. Ortak saldırı sırasında Song’un kuzeyi, keşif ordusu Song-Liao sınırı boyunca savunma ormanını kaldırdı.

Çin’in Shanxi Eyaleti, Guan Yin’in Liao hanedanına ait çok renkli ahşap oyma heykeli (907–1125)

Ancak Song ordusunun zayıf performansı ve askeri zayıflığı, ittifakı hemen bozan ve 1125 ve 1127 Jin-Song Savaşlarını başlatan Jurchens tarafından gözlemlendi. Önceki savunma ormanının kaldırılması nedeniyle Jin ordusu hızla yürüdü. Kuzey Çin Ovası’ndan Kaifeng’e kadar. İkinci işgal sırasındaki Jingkang Olayında Jurchenler sadece başkenti değil, emekli İmparator Huizong’u, onun halefi İmparator Qinzong’u ve İmparatorluk sarayının çoğunu ele geçirdi.

Geriye kalan Song güçleri, kendini Song İmparatoru ilan eden Gaozong’un (1127-1162) yönetimi altında yeniden bir araya geldi ve Lin’an’da (modern Hangzhou) yeni bir başkent kurmak için Yangtze’nin güneyine çekildi. Jurchen’in Kuzey Çin’i fethi ve başkentlerin Kaifeng’den Lin’an’a kayması, Kuzey ve Güney Song hanedanları arasındaki ayrım çizgisiydi.

Jin’in eline geçtikten sonra Song, Kuzey Çin’in kontrolünü kaybetti. Artık geleneksel olarak “Çin’e Uygun” olarak bilinen bölgeyi işgal eden Jin, kendilerini Çin’in gerçek yöneticileri olarak görüyordu. Jin daha sonra hanedan unsuru olarak toprağı ve kraliyet rengi olarak sarıyı seçti. Beş Element (wuxing) teorisine göre, toprak elementi, Song’un hanedan elementi olan ateşi, elemental yaratılış sırasına göre takip eder. Bu nedenle ideolojik hamleleri, Jin’in Song’un Çin’deki saltanatının tamamlandığını düşündüğünü ve Jin’in Song’un yerine Çin’in gerçek yöneticileri olduğunu düşündüğünü gösterdi.

Güney Song Hanedanı, 1127–1279

A man in heavy white robes, wearing a black hat with long horizontal protrusions coming from the bottom of the hat.
Song İmparatoru Gaozong’un (r. 1127–1162) bir portresi
1142 yılında Güney Song. Batı ve güney sınırları önceki haritadan değişmeden kalmıştır. Ancak, Qinling Huaihe Hattı’nın kuzeyi Jin hanedanının kontrolü altındaydı. Xia hanedanının toprakları genelde değişmeden kalmıştır. Güneybatıda, Song hanedanı, kendisinin yaklaşık altıda biri büyüklüğünde bir bölge olan Dali hanedanı ile sınır komşusuydu.

Zayıflamış ve Huai Nehri’nin ötesine itilmiş olmasına rağmen, Güney Song güçlü ekonomisini güçlendirmek ve Jin hanedanına karşı kendini savunmak için yeni yollar buldu. Yue Fei ve Han Shizhong gibi yetenekli askeri subaylara sahipti. Hükûmet, yurtdışındaki deniz ticaretini desteklemek için büyük gemi yapımı ve liman iyileştirme projeleri ve işaret ateşi ve deniz limanı depolarının inşasını destekledi; Quanzhou, Guangzhou ve Xiamen gibi büyük uluslararası limanlarda Çin’in ticaretini sürdüren projeler.

Doğu Çin Denizi ve Sarı Deniz’e (Kore ve Japonya’ya), Güneydoğu Asya’ya, Hint Okyanusu’na ve Kızıldeniz’e denizcilik çıkarları için yelken açan çok sayıda gemiyi korumak ve desteklemek amacıyla resmi bir daimi donanma kurmak gerekliydi. Bu nedenle Song hanedanı, 1132 yılında Dinghai’de merkezi olan Çin’in ilk daimi donanmasını kurdu. Daimi bir donanma ile Songlar, 1161’de Yangtze Nehri’nde Jin donanma güçlerine karşı Tangdao Muharebesi ve Caishi Muharebesi’nde savaşmaya hazırdılar. Bu savaşlarda Song donanması, güverte üzerinde barut bombaları fırlatan mancınıklarla donatılmış hızlı kürek tekerlekli deniz gemilerini kullandı. Wanyan Liang (Hailing Prensi) tarafından komuta edilen Jin kuvvetleri 600 savaş gemisinde 70.000 adamdan oluşuyorken, Song kuvvetleri sadece 120 savaş gemisinde 3.000 adamdan oluşuyordu, ancak Song hanedanı kuvvetleri, bombaların yıkıcı gücü ve kürek tekerlekli gemilerin hızlı saldırıları sayesinde her iki savaşta da zafer kazandı. Bu zaferlerin ardından donanmanın gücü büyük ölçüde vurgulandı. Donanmanın kuruluşundan bir asır sonra, büyüklüğü 52.000 savaşçı denizciye ulaşmıştı.

Sol üstten saat yönünde: Güney Song dönemine ait, Cai Wenji ve Xiongnu kocası (Zuoxianwang) isimli anonim bir resim. 11. yüzyıldan kalma bir arhat baş heykeli. Oturur durumda ahşap bir Bodhisattva heykeli, Jin hanedanı (1115–1234). Song hanedanına (960–1279) ait bir ahşap Bodhisattva heykeli.

Song hükûmeti, bu projeler için gelir sağlamak amacıyla toprak sahibi soylulara ait toprakların bir kısmına el koydu. Bu eylem, Song toplumunun önde gelen üyeleri arasında huzursuzluk ve sadakat kaybına neden oldu, ancak Song’un savunma hazırlıklarını durdurmadı. Mali işler, hükûmette çalışan görevlilere sahip olan bazı zengin, toprak sahibi ailelerin, vergi muafiyeti elde etmek için sosyal bağlantılarını kullanmaları nedeniyle daha da kötüleşti.

Song hanedanı Jin’i geri püskürtebilmiş olsa da, Jin hanedanının kuzeyindeki bozkır, çöl ve ovalarda yeni bir düşman güç kazandı. Cengiz Han (r. 1206–1227) liderliğindeki Moğollar, başlangıçta 1205 ve 1209’da Jin hanedanını istila ederek sınırları boyunca büyük çaplı akınlar gerçekleştirdiler ve 1211’de Jin’i istila etmek için devasa bir Moğol ordusu toplandı. Jin hanedanı, Moğollara tabi olup haraç ödemek zorunda kaldı; Jin aniden başkentini Pekin’den Kaifeng’e taşıdığında, Moğollar bunu bir isyan olarak gördüler. Ögeday Han (r. 1229–1241) liderliğinde, Moğol kuvvetleri tarafından 1233/34’te hem Jin hanedanı hem de Batı Xia hanedanı fethedildi.

  • 1452 – III. Frederik, Papa tarafından taç takılan son Kutsal Roma imparatoru oldu.
  • 1839 – Louis-Jacques-Mandé Daguerre, dagerreyotipi icat etti.
  • 1866 – Osmanlı Hükûmeti, Süveyş Kanalı’nın açılması konusunda izin verdi.
  • 1877 – Ayan Meclisi görevine başladı.
Meclis-i Âyan
Osmanlı Devlet Arması
Tür
Tür
Meclis-i Umumînin üst kanadı
Tarih
Kuruluş 23 Aralık 1876
23 Temmuz 1908
Dağılış 14 Şubat 1878
16 Mart 1920
Önceki Divan-ı Hümayun
Sonraki Büyük Millet Meclisi
Başkanlık
Reis
Server Paşa
19 Mart 1877-13 Şubat 1878
Ali Rıza Paşa
17 Aralık 1908-16 Mart 1920
Reis Muavini
Ahmed Arifi Paşa
19 Mart 1877-13 Şubat 1878
Sandalye 48 (1914)
Seçimler
Oylama sistemi
Padişah tarafından atanma
Toplantı yeri
Ayan Meclisi toplantı salonu
Meclis-i Âyan Salonu
Cemile Sultan Sarayı
İstanbul
Anayasa
Kanun-i Esasi

Meclis-i Âyan (Osmanlıca: مجلس اعیان), Osmanlı Devleti’nin Meşrutiyet sistemi içinde bir senato veya bir Üst Kamara benzeri bir kurum olup, Meclis-i Mebûsan (seçilmiş milletvekilleri) ile birlikte Meclis-i Umumî’yi (Genel Meclis) meydana getiren ve 23 Aralık 1876 tarihli Kanûn-ı Esâsî’ye (Anayasa) göre kurulmuş yasama organıdır.

Âyan (toplumun önde gelenleri) Meclisi üyelerini Padişah seçerdi ve sayıları mebusların (Milletvekili) üçte birini geçmezdi. Âyanın başkan ve üyeleri güvenilir, itibarlı ve 40 yaşını geçmiş kimseler olurdu. Ayrıca Kanunu Esasinin 62. Maddesine göre, nazır (bakan), vali, ordu kumandanı, kazasker, elçi, patrik, hahambaşı, kara ve deniz ferikleri, gereken şartlara sahip iseler âyan üyesi olabilirlerdi.

Bu heyet, 1908 Kanunu Esasi değişikliği ile her yıl kasım ayı başında toplanmaya, padişah iradesiyle açılmaya ve dört ay süren çalışmasından sonra aynı şekilde kapanmaya başladı. Âyan meclisinin açılması, Mebusan meclisinden sonra olurdu. Olağanüstü hâllerde ya padişahın isteği veya mebusların çoğunun yazılı müracaatı ile Meclis-i Umûmî daha erken açılarak toplantı süresini uzatabilirdi.

Nazırlar ile birlikte her iki heyetin üyeleri toplanır ve padişahın bir önceki yıl içinde yapılan ve bir sonraki yıl içinde yapılacak olan işler hakkındaki nutku okunurdu. Âyan üyeleri aynı gün başkanlarının yanında, padişaha, vatana, Kanunu Esasi hükümlerine ve vazifelerine sadık kalacaklarına dair ant içerlerdi.

Mebusan heyetinin kabul ettiği kanun ve bütçe tasarıları âyan heyetine gelir ve burada dinî, ahlâkî, iktisadî, sosyal, askerî vb. açılardan incelenir, gerekiyorsa değiştirilir veya düzeltilmesi için Mebusan heyetine geri giderdi. Âyan heyetinin kanun yapmak veya değiştirmek hakları da vardı.

Meclis- i Âyan II. Abdülhamit’in Dolmabahçe Sarayı’nda Meclis-i Umûmî’yi açtığı sırada 19 Mart 1877 tarihinde yasama faaliyetlerine başladı. Server Paşa başkanlığında 27 üyesi vardı. II. Abdülhamit Meclis-i Mebusan’ı dağıtınca (13 Şubat 1878) çalışmaları durdu, fakat üyeler devletten maaş aldılar, kendilerine itibar edilmeye devam etti.

Bu heyet, II. Meşrutiyet’in ilanıyla yeniden görev aldı (17 Aralık 1908) ve kadrosu zaman zaman değişti. Bu görev de ancak Mütareke devrine ve İstanbul’un İtilaf Devletleri tarafından işgal edilmesine kadar devam etti (16 Mart 1920). Bu sırada Meclis-i Mebusan dağılmıştı, Padişah tarafından atanan hükûmet de kendi kendini lağvedince âyan heyeti varlığını koruyamadı (4 Kasım 1922). Türkiye Büyük Millet Meclisi kurulunca tamamen hükümsüz oldu.

II. Meşrutiyet Âyanı, sağ kalan eski üç üye ile kırkbir yeni üyenin birleşmesinden oluşmuş ve görev yapmıştır. Aslında üye sayısı Meb’usanın 1/3’ü kadar yani 90’dan fazla olması gerekirken bu sayıya hiçbir zaman ulaşılamamıştır. Meb’usan buna pek taraftar olmadığından Âyan sayısı 1909’da 44, 1910’da 48, 1911’de 58, 1914’te 48 olarak kalmıştır.

Meclis-i Âyan üyeleri

Meclis-i Âyan üyeleri listesi

Heyet-i Ayan (Ayan Meclisi) Üyeleri, Osmanlı Devleti’nin Meşrutiyet sistemi içinde bir Senato veya bir Üst Kamara benzeri bir kurum olan Meclis-i Mebûsan (seçilmiş milletvekilleri) ile birlikte Meclis-i Umumî’yi (Genel Meclis) meydana getiren ve 23 Aralık 1876 tarihli Kanûn-ı Esâsî’ye (Anayasa) göre kurulmuş Meclis-i Âyan üyelerinin tam listesidir.

Heyet-i Ayan (Ayan Meclisi) Üyeleri

I. Meşrutiyet Dönemi

Padişah Senatör Atanma tarihi Doğum-Ölüm Not
II. Abdülhamid
(31 Ağustos 1876 – 27 Nisan 1909)
Server Paşa 17 Mart 1877 1821-1886 Devlet Şûrası Başkanı, İlk Başkan
Ahmet Arifi Paşa 1830-1895 Adliye Nâzırı, Başkanvekili
Mustafa Nuri Paşa 1798-1879 Sadaret Müsteşarı
Hasan Rıza Paşa 1806-1877 Müşir, Serasker
Mehmed Namık Paşa 1804-1892 Müşir, Serasker
Kayserili Ahmed Paşa 1796-1878 Kaptan-ı derya, vali
Abdurrahman Sami Paşa 1795-1881
Kabulî Paşa 1812-1877 Petersburg Elçisi
Halet Paşa ?-1879 Hicaz Valisi
Derviş Paşa 1817-1879 Müşir, vali
Moralı İbrahim Paşa 1818-1889 Bahriye Nâzırı, Ege Adaları (Cezayir-i Bahr-i Sefid Vilayeti) Valisi
Ahmet Celâl Paşa 1830-1886 Meclis-i İcraat Üyesi
Tahir Paşa 1832-1879 Ferik
Marko Paşa 1824-1888 Mektebi Tıbbiye Nâzırı
Uryanizade Ahmed Esad Efendi 1813-1899 Şeyhülislâm
Halil Efendi 1804-1880 Fetva Emini
Hacı Tahir Efendi ?-1880 Kazasker
Mehmed Arif Efendi ?-1878 Şûrayı Devlet Eski Üyesi
Ali Rıza Efendi 1815-1906 Temyiz Mahkemesi Eski Üyesi
Emin Efendi ?-1891 Şûrayı Devlet Üyesi
Yorgaki Stoyanoviç Efendi ?-? Şûrayı Devlet Üyesi
Daviçon Karmona Efendi ?-? Şûrayı Devlet Üyesi
Serviçen Efendi 1815-1897 Mektebi Tıbbiye Müdürü
Mehmet Emin Bey ?-1885 Eski Mabeyn Başkâtibi
Mehmet Tevfik Bey ?-? Eski Adliye Nâzırı
Logofet Bey ?-? Şûrayı Devlet Üyesi
Mihran Bey ?-? Şûrayı Devlet Üyesi
Halim Paşa 18 Mart 1877 ?-? Darı Şûrayı Askerî İkinci Reisi, Müşir
Damat Mahmud Edhem Paşa 1831-1886 Şûrayı Devlet Üyesi
Musurus Paşa 1809-1891 Londra Elçisi
Ahmet Hilmi Efendi ?-? Temyiz Mahkemesi Üyesi
Kostaki Antopulos Efendi (1835-1902) Temyiz Mahkemesi Baş Müddei Umumisi
Dr.Kastro Bey 2 Nisan 1877 ?-? Divanı Muhasebat Üyesi
Mehmet Asım Paşa 28 Ağustos 1877 1827-1885 II. Dönemde Başkan
Sait Paşa 1838-1914 Mabeyn Başkâtibi
Lebip Efendi ?-? Mabeyn İkinci Kâtibi
Kâmil Bey 23 Eylül 1877 ?–1879 Baş Teşrifatçı
Ali Rıza Bey 13 Ekim 1877 1830-? Şûrayı Devlet Üyesi
Ahmet Vefik Paşa 30 Ekim 1877 1823-1891 Edirne Valisi
Ahmed Kemal Paşa 11 Ocak 1878 1808-1888 Eski Maarif Nazırı
Mavroyeni Paşa 10 Nisan 1878 1817-1902 Saray Başhekimi
Aleksandros Karatodori Paşa 15 Mayıs 1878 1833-1906
Namık Paşa 9 Temmuz 1878 ?-? Eski Temyiz Mahkemesi Reisi
Mehmed Hurşid Paşa 1 Ekim 1878 1813-1882
Tunuslu Hayrettin Paşa 2 Aralık 1878 1821-1890
İrfan Paşa Aralık 1878 ?-?
Vecihizâde İsmail Sâdık Kemâl 14 Aralık 1879 1828-1892
Mehmed Kâni Paşa 21 Ocak 1880 1805-1885
Ali Rıza Paşa 31 Aralık 1879 1815-1905 Eski Tekaüd Sandığı Nazırı
Abraham Paşa 21 Ocak 1880 1830-1918
Altunizade İsmail Zühdü Paşa 22 Nisan 1880 1805-1889

II. Meşrutiyet Dönemi

1877-1908 arası Ayan Azalığına atanmış olanlardan Logofet Bey, Sait Paşa ve Abraham Paşa hayatta olarak aynı tarihli irade ile 1908 Ayan Meclisine katılmışlardır.

Padişah Senatör Atanma tarihi Doğum-Ölüm Not
II. Abdülhamid
(31 Ağustos 1876 – 27 Nisan 1909)
Ali Rıza Paşa 17 Aralık 1908 1859-1933 Yaveri Ekrem, Harbiye Nazırı, I. Ferik
Gazi Ahmet Muhtar Paşa 1839-1919 Yaveri Ekrem, Müşir, Mısır Fevkalâde Komiseri
Ethem Paşa 1844-1909 Yaveri Ekrem, Müşir, Şûrayı Askerî Azası
Ömer Rüşdü Paşa 1843-1922 Yaveri Ekrem, Müşir, Eski Harbiye Nâzırı
Ahmet Tevfik Paşa 1845-1936 Hariciye Nâzırı, Vezir
Hasan Fehmi Paşa 1836-1910 Şûrayı Devlet Reisi, Vezir
Mustafa Zihni Paşa 1838-1912 Eski Ticaret ve Nafıa Nâzırı, Vezir
Mehmed Tevfik Bey 1840-1917 Şûrayı Devlet Eski Reisi, Vezir
Prens Mehmet Ali Paşa 1855-1915 Mısırlı
Halil Hammâde Paşa ?-1910 Eski Evkaf Nâzırı
Raif Paşa 1836-1911 Rüsumat Emini
Arif Hikmet Paşa 1855-1915 Bahriye Nâzın, Ferik
Gabriyel Noradonkyan Efendi 1852-1916 Ticaret ve Nafıa Nazırı, 8 Ocak 1916’da istifa etmiştir.
Ali Rıza Efendi ?-1914 Reisülulema ve Nakibüleşraf
Sahib Bey 1838-1910 Şûrayı Devlet Mülkiye Dairesi Reisi
Rıza Paşa 1854-1921 Tophane-i Âmire Nâzırı, Topçu Feriki
Muhiddin Paşa 1844-1918 Cezayirli Mir Abdülkadirzade, Ferik
Süleyman Paşa 1842-? Taşlıca Kumandanı, I. Ferik
Mehmet Muzaffer Paşa ?-1911 Bahriye Şûrası Eski Reisi, Ferik
Şevket Paşa ?-1911 Emekli Ferik
Şerif Ali Haydar Bey 1865-1935 Şûrayı Devlet üyesi
Recaizade Mahmud Ekrem 1847-1913 Maarif Eski Nâzırı
Abdurrahman Şeref Efendi 1853-1925
Ali Galip Bey 1835-1914 Posta ve Telgraf Nâzırı
Abdülhâlik Nasuhi Bey 1837-1911 Tahran Elçisi
İbrahim Faik Bey 1850-1941 Aydın Eski Valisi
Halim Bey 1847-? Ticaret Mahkemesi Reisi, 29 Ekim 1912’de istifa etmiştir.
Dimitraki Mavrokordato Efendi 1856-1919 Orman, Maadin ve Ziraat Nâzırı
Mavroyeni Efendi 1856-? Şûrayı Devlet üyesi, Sisam Beyi, Eski Viyana Elçisi
Nikoloki Yorgiyadi Efendi 1844-1915 Şûrayı Devlet üyesi
Mustafa Nuri Bey 1851-1923 Hazine-i Hassa Nâzırı
Faruki Sami Paşa 1861-1911 Zaptiye Nâzırı
Bohor Efendi 1843-? Şûrayı Devlet üyesi
Manuk Azaryan Efendi 1848-1922 Belgrat Elçisi
İsmail Hakkı Efendi 1846-1912 Manastırlı, Müderris
Mehmet Galip Bey 1854-1915 Selanik Adliye Müfettişi
Oksanti Efendi ?-1911 Manastır Bulgar Metropoliti, 5 Nisan 1911’de istifa etmiştir.
Basarya Efendi 1874-1952 Ulah ileri gelenlerinden, 5 Ocak 1915’te istifa etmiştir.
Abdülkadir Efendi 1851-1925 Şeyh Ubeydullah Efendi Zade, 19 Mayıs 1919’da istifa etmiştir.
Said Halim Paşa 1863-1921 Mısırlı, Mirimiran
Musa Kazım Efendi 1858-1920 Müderris
Avlonyalı Ferid Paşa 19 Mart 1909 1851-1914 Eski Sadrazam
Aram Efendi ?-? Orman ve Maadin ve Ziraat Heyet-i Fenniyesi Reisi[3]
V. Mehmed
(27 Nisan 1909 – 3 Temmuz 1918)
Hüseyin Hilmi Paşa 14 Kasım 1909 1855-1921 Sadrazam
Fuad Paşa 1835-1931 Müşir (Mareşal)
Reşid Akif Paşa 1863-1920
Damat Ferit Paşa 1853-1923
Şerif Nasır Bey 1859-? Mekke Şerifi
Temko Popoviç Efendi 25 Kasım 1909 1855-1929 22 Ekim 1914’te istifa etmiştir
Salih Hulusi Paşa 27 Aralık 1909 1864-1939 Harbiye Nâzırı
Mehmed Ziyâeddin Efendi 21 Ocak 1911 1847-1918 Şeyhülislâm
Nail Bey 1863-1921 Canik Mebusu, Maarif Nâzırı
Şerif Cafer Paşa 1870-?
Aristidi Paşa 1848-1928 İzmir Mebusu, Orman ve Maadin Nâzırı
Süleyman el-Büstani 1856-1925 Beyrut Mebusu
Dilber Zare Efendi ?-? Şûrayı Devlet üyesi
İstoyan Tilkof Efendi 9 Nisan 1911 1867-? Eksarhane Hukuk Müşaviri. 12 Ocak 1915’te istifa etmiştir.
Ahmet İzzed Paşa 6 Temmuz 1911 1864-1937 Erkân-ı Harbiye Umumiye Reisi, Harbiye Nâzırı
Hüseyin Hüsnü Paşa 12 Eylül 1911 1856-1926 Trablusgarp Vali ve Kumandanı
Halid Ziya Bey 14 Kasım 1911 1869-1945 Mabeyn Başkâtibi, 18 Kasım’da istifa etmiştir.
Ahmet Rıza Bey 23 Ocak 1912 1859-1930 Meclis-i Mebûsan reisi
İbrahim Şükrü Paşa 30 Nisan 1912 1857-1918 Suriye valisi
Mahmud Şevket Paşa 9 Temmuz 1912 1856-1913 Harbiye Nâzırı, Ferik
Kâhyazade Ahmet Efendi 4 Ocak 1914 ?-? Halep ileri gelenlerinden
Nakipzade Muhittin Efendi ?-? Bağdat ileri gelenlerinden
Yusuf Sursuk Efendi ?-? Beyrut ileri gelenlerinden
Abdülhamid Zöhravî Efendi 1855-1916 Hama ileri gelenlerinden, 6 Kasım 1916’da idam edildi
Abdurrahman El Yusuf Bey 1873-? Şam ileri gelenlerinden
Abdülhak Hamit Bey 1851-1937 Brüksel Sefiri
Süleyman el-Biruni 24 Ocak 1914 1872-1940
Mehmet Behim Efendi ?-1915 Beyrut ileri gelenlerinden
Çürüksulu Mahmud Paşa 14 Mart 1914 1865-1931 Nafıa Nazırı, Liva
Menemenlizade Rifat Bey 1856-1935 Maliye Nâzırı
Hayri Efendi 12 Kasım 1916 1867-1922 Eski Şeyhülislâm
Halit Bey ?-? Padişah Damadı
Seyyid Bey 1873-1925 İzmir Mebusu
İbrahim Bey 11 Şubat 1917 ?-? Şûrayı Devlet Eski Reisi
İbrahim Hakkı Paşa 1862-1918 Berlin Büyükelçisi
VI. Mehmed
(3 Temmuz 1918 – 1 Kasım 1922)
Damad Arif Hikmet Paşa 10 Aralık 1918 1851-1915 Padişah Damadı, Eski Adliye Nâzırı
Yusuf Ziya Paşa 1849 – 1929 Washington Eski Sefiri
Ligoraki Vegleri Bey 1861-1948 Eski Sisam Beyi
Mustafa Sabri Efendi 16 Mart 1919 1869-1954 Şeyhülislâm
Tevfik Bey 1867-1956 Maliye Nâzırı
Kostaki Vayanis Efendi 1846-1919 Eski Sisam Beyi
Rıza Tevfik Bey 1869-1949 Eski Maarif Nazırı
Keçecizade İzzet Fuat Paşa 1860-1925 Hariciye Müsteşarı
Mustafa Asım Efendi (Yörük) 1859-1942 Darülhikmetülislâmiye Reisi
Zeynelabidin Efendi 1866-1940 Konya Mebusu
Rauf Paşa 15 Eylül 1919 1838-1923 Şûrayı Devlet Reisi
Adil Bey 1865-1932 Dahiliye Nâzırı
Mustafa Nuri Bey 1851-1923 Adliye Nazırı
Hâdî Paşa 1861-1932 Ticaret ve Ziraat Nâzırı
Hamdi Efendi 1878-1942 Evkaf Nâzırı
Vasfi Efendi ?-? Eski Adliye Nâzırı
Naim Bey ?-? Maarif Nezareti Tedrisatı Âliye Müdürü

Kaynakça

Kanuni Esasi’deki Meclis-i Âyan ile ilgili kararlar

Madde 60.- Heyeti Âyanın reisi ve âzası nihayet miktarı Heyeti Mebusan âzasının sülüsü miktarını tecavüz etmemek üzere doğrudan doğruya tarafı hazreti padişahiden nasbolunur.

Madde 61.- Heyeti Ayana âza tâyin olunabilmek içün asar ve efali umumun vüsuk ve itimadına şayan ve umuru devlette hidematı memduhesi mesbuk ve mütearif olmak ve kırk yaşından aşağı bulunmamak lâzımdır.

Madde 62.- Heyeti Âyan âzalığı kaydı hayat iledir. Bu memuriyetlere vükelâlık ve valilik ve ordu müşirliği ve kazaskerlik ve elçilik ve patriklik ve hahambaşılık memuriyetinde bulunmuş olan mazulinden ve berri ve bahri ferikândan ve sıfatı lazimeyi cami sair zevattan münasipleri tâyin olunur. Kendü taleplerile devketce sair memuriyete tâyin olunanlar azalık memuriyetinden sakıt olur.

Madde 63.- Heyeti Âyanın azalık maaşı şehriye onbin kuruştur. Başka bir nam ile hazineden muvazzaf olan azanın maaş ve tâyini eğer onbin kuruştan dûn ise ol miktara iblâğ olunur ve eğer onbin kuruş veya ziyade ise ibka olunur.

Madde 64.- Heyeti Âyan Heyeti Mebusandan verilen kavanin ve muvazene lâyihalarını tetkik ile eğer bunlarda esasen umuru diniyeye ve zatı padişahinin hukuku seniyesine ve hürriyete ve Kanunu Esasi ahkâmına ve devletin tamamiyeti mülkiyesine ve memleketin emniyeti dahiliyesine ve vatanın esbabı müdafaa ve muhafazasına ve adabı umumiyeye halel verir bir şey görür ise mütalâasını ilâvesiyle ya kat’iyen red veyahut tadil ve tashih olunmak üzere Heyeti Mebusana iade eder ve kabul ettiği lâyihaları tasdik ile makamı sadarete arzeyler ve heyete takdim olunan arzuhalleri bittetkik lüzum görür ise ilâvei mütalâa ile beraber makamı sadarete takdim eder.[3]

  • 1883 – Amerikalı ayakkabıcı ustası Jan Ernst Matzeliger, bir ayakkabıyı bir seferde bütünüyle imal eden ilk makineyi icat ederek ayakkabı sanayisinde bir devrim yarattı.
  • 1899 – Otomobil yağı üreten Castrol şirketi kuruldu.
Castrol
Eski ad(lar)
  • CC Wakefield & Co.
    (1899-1960)
  • Castrol Limited
    (1960-1966, 2000-günümüz)
  • Burmah-Castrol
    (1966-2000)
Tip
  • Private (1899-1966)
  • Subsidiary (1966-günümüz)
Endüstri Petroleum
Akıbeti 1966’da Burmah Oil tarafından satın alınan Burmah-Castrol, 2000 yılında BP ile birleşti, Castrol bir marka olarak kaldı
Kuruluş 9 Mart 1899 (126 yıl önce)
Kurucu Charles Wakefield
Genel merkezi Castrol Technology Centre, Pangbourne, Berkshire, UK
BP Lubricants, Wayne, New Jersey
Castrol Industrial North America, Naperville, IL
Önemli kişiler Michelle Jou
(CEO)
Ürün Madeniyağ
Web sitesi castrol.com.tr

Castrol, çoğu yağlama uygulaması için çok çeşitli yağ, gres ve benzeri ürünler sunan endüstriyel ve otomotiv yağlayıcılarını pazarlayan uluslararası bir petrol şirketidir. Şirket başlangıçta CC Wakefield olarak adlandırıldı; Castrol adı başlangıçta sadece CC Wakefield’ın motor yağlarının marka adıydı ancak ürün adı orijinal şirket adından daha iyi bilindiğinde şirket sonunda adını Castrol olarak değiştirdi.

Castrol Limited, 2000 yılından bu yana şirketi 4,73 milyar dolara satın alan BP’nin bir yan kuruluşudur.

Tarihçe

Charles Wakefield, founder

“Wakefield Petrol Şirketi”, 1899 yılında Charles Wakefield tarafından Cheapside, Londra’da kuruldu. Wakefield daha önce trenler ve ağır makineler için yağlayıcı satan yeni bir iş kurmak için Vacuum Oil’deki bir işten ayrılmıştı. Sekiz Vacuum Oil çalışanı Wakefield’a katıldı ve şirket ilk yağlayıcısını 1906’da piyasaya sürdü.

20. yüzyılın başlarında Wakefield Co., özellikle otomobiller ve uçaklar için uygun yağlayıcılar geliştirdi. “Castrol” markası, araştırmacıların yağlayıcı formülasyonlarına ölçülü miktarlarda hint yağı (hint çekirdeklerinden elde edilen bir bitkisel yağ) eklemesinden sonra ortaya çıktı. 1960 yılına gelindiğinde, motor yağının adı şirketin adını gölgede bırakmıştı, bu nedenle “CC Wakefield & Company” “Castrol Limited” oldu. 1966’da Castrol, “Burmah-Castrol” olarak yeniden adlandırılan Burmah Oil şirketi tarafından satın alındı. Burmah-Castrol, 2000 yılında Londra merkezli çok uluslu BP (o zamanlar “BP Amoco plc”) tarafından satın alındı.

Satın alma sırasında Burmah-Castrol, 284 milyon sterlinlik işletme karıyla yaklaşık 3 milyar sterlin ciroya sahipti. Şirketin ayrıca 55 ülkede faaliyet gösteren dünya çapında 18.000 çalışanı vardı. Sırasıyla, BP Amoco’nun dünya çapında 80.400 çalışanı ve 63 milyar sterlinden fazla geliri vardı.

Burmah’ın operasyonları gruba katlanırken, Castrol BP’nin bir yan kuruluşu olarak kaldı.

Ürünler

Yağlayıcılar

Castrol, önde gelen yağlayıcı üreticisidir ve çeşitli uygulamalar için geniş bir ürün yelpazesi sunar. Ürün gruplarının ve türlerinin tam isimleri şunlardır:

Binek otomobil motor yağları:

  • Edge
  • Magnatec
  • GTX

Ticari araç motor yağları:

  • Vecton
  • RX
  • CRB

Otomatik şanzıman sıvıları, diferansiyel ve aks sıvıları, manuel şanzıman sıvıları:

  • Transmax
  • Transynd

Diğer

Bazı buharlı lokomotifler bir veya daha fazla Wakefield mekanik yağlayıcı ile donatıldı. Bunlar normalde kazanın yanındaki lokomotif ayak plakasına, lokomotifin valf dişlisinde veya başka bir hareketli parçada bir nokta ile mekanik bir bağlantının yapılabileceği bir konumda monte edilirdi. Bunun karşılıklılığı, yağlayıcıdaki bir kolun salınmasına neden oldu ve bu, bir cırcır tarafından küçük bir dönme hareketine dönüştürüldü. Kademeli dönüş, az miktarda yağlama yağının silindirlere, valflere ve diğer parçalara giden borulara beslenmesine neden oldu. Beslenen petrol miktarı, lokomotifin her iki yönde de kat ettiği mesafeyle orantılıydı.

Sponsorluklar

Motosporlar

Castrol, NASCAR Pinty’s Series’e(eski adıyla CASCAR) Dodge Charger’a sponsor oldu
Toyota Motorsport Toyota Celica
Perkins Mühendislik Holden Commodore VR

Marka, uzun yıllardır Formula 1’de yer aldı ve McLaren (1979-1980 ve 2017), Williams (1997-2005), Team Lotus (1992-1993), Brabham (1983-1984), Sauber (1994-1995 başı), Jaguar (2002-2004), Renault/Alpine (2017-2025), Audi (2026’dan itibaren) ve Walter Wolf Racing gibi bir dizi takıma tedarik etti.

Castrol, 2003’ten beri Dünya Ralli Şampiyonası’nda Ford Dünya Ralli Takımı ve M-Sport’a ve 2016’dan 2019’a kadar Chip Ganassi Racing Ford GT fabrika takımınasponsor oldu. Ayrıca 2005’ten beri Dakar Rallisi’nde ve daha sonra Dünya Ralli Şampiyonası’nda Volkswagen Motorsport faaliyetlerine sponsor olmuştur. Audi Sport’unralli ve tour otomobil yarışlarındaki faaliyetleri, 2011’den beri Le Mans Prototypes programının yanı sıra Castrol tarafından desteklenmektedir. BMW Motorsport, 1999’dan 2014’e kadar Castrol tarafından desteklendi.

Toyota Motorsport, 1993’ten 1999’a kadar Dünya Ralli Şampiyonası’nda Castrol sponsorluğuna sahipti ve Hyundai Motorsport bunu 2000’den 2002’ye kadar yaptı. Ayrıca, Dünya Touring Car Şampiyonası’ndaki Honda fabrika ekibi 2012’den 2020’ye kadar Castrol sponsorluğuna sahipti.

All-Japan Grand Touring Şampiyonası’nda, 1997 şampiyonluğunu kazanan TOM’SToyota Supra (Polyphony Digital’in Gran Turismo serisinden ünlü) ve daha sonra Mugen Honda NSX’in Castrol sponsorluğu vardı.

Kuzey Amerika’da Castrol, NHRA drag yarışlarının aktif bir sponsoru olmuştur. Castrol, 1987’den 2014 sezonunun sonuna kadar GTX markası altında John Force Racing’esponsor oldu. Ayrıca, All American Racers, 1996’dan 1999’a kadar CART Dünya Serisi’nde Castrol sponsorluğuna sahipti. 2014 yılında Castrol, direksiyon başında İngiliz çaylak Jack Hawksworth ile eski Indy 500 ödüllü IndyCar takımı Bryan Herta Autosport’asponsor oldu.

Castrol, Edmonton, Kanada’da çok kanallı bir oval, drag ve motokros yarış tesisi olan Castrol Raceway’in isim sponsorudur. Castrol, D. J. Kennington, NASCAR Canadian Tire Series ve NASCAR Cup Series’te sponsorudur.

Avustralya’da Castrol, Süper Otomobiller kategorisinde uzun bir geçmişe sahiptir ve 1993 ve 2005 yılları arasında Castrol, Perkins Engineering’in ana sponsoruydu. Ayrıca 1995 ve 1999 yılları arasında Longhurst Racing’e, 2007 ve 2009 yılları arasında Ford Performance Racing’e ve 2010’da Paul Morris Motorsport’a sponsor oldu. Çok yıllık bir seri sponsorluğuyla birlikte, 2014 – 2016 yılları arasında Castrol Edge Townsville 500 ve Castrol Gold Coast 600 dahil olmak üzere birkaç yarış etkinliği Castrol adlandırma haklarını kazandı. Castrol, 17 yıl boyunca Avustralyalı drag araba efsanesi Victor Bray’a ait olan Team Bray’ın unvan sponsoruydu.

Castrol, 1976 ve 1986 yılları arasında 11 yıl boyunca Canberra’daki Castrol Uluslararası Rallisi’nin ana sponsoruydu. Aynı şey, her yıl komşu Svaziland’da sona eren Güney Afrika’da düzenlenen bir Uluslararası Ralli için de geçerliydi. Castrol bu etkinliğin sponsorluğunu sona erdirene kadar o zamanlar Güney Afrika ralli takvimindeki en prestijli etkinlikti. Daha sonra sadece bazı rakiplerin arabaları, başta S.A. olmak üzere ulusal ralli etkinliklerinde Castrol sponsorluğunun parlak yeşil ve kırmızı renklerini taşıyordu. Toyota bayi ekibi.

Castrol, 2019 yılında Jaguar ile yeniden ortaklık kurarak sponsorluk faaliyetlerini genişletti ve bu kez onları Formula E’de ve ayrıca Ford’un BP plc ile ticari ilişkisi nedeniyle 2020 sezonundan bu yana NASCAR Cup Serisi devleri RFK Racing-Ford’da destekledi.

Castrol ayrıca 1993’te Nissan ile İngiliz Touring Car Şampiyonası’nda kısa bir süre yer aldı. Keith O’Dor’un Silverstone’dasezonun 9. turunu kazanmayı başardı ve takım arkadaşı Win Percy 2. oldu.

Amerikan futbolu

Castrol reklamcılığı, yıllardır Ulusal Futbol Ligi’nin televizyon yayınlarının bir parçası olmuştur. 2011 yılında Castrol’s Edge markası, 2017 sezonuna kadar yenilenen ligin resmi motor yağı sponsoru oldu.

Kriket

Castrol Kriket Endeksi, bir kriket takımının genel performansının dinamik bir göstergesidir. Vuruş momentumu, bowling verimliliği, hızlı başlangıç over’larındaki takımların performansı ve aşırı performans over’ları ve diğer birçok faktör dikkate alınarak hesaplanır. Castrol Cricket ayrıca kriketçileri genel performanslarına göre sıralar. Castrol Dünya Kupası ka Hero gibi üstlenilen Hindistan merkezli girişimler 2011 Kriket Dünya Kupası sırasında oluşturuldu.

Ragbi Birliği

2011’de Castrol, Avustralya milli ragbi birliği takımı ve Ragbi Şampiyonası’nın isim hakları sponsoru olarak dört yıllık bir sponsorluk anlaşması imzaladı.

Futbol

1995’ten 1997’ye kadar Castrol, aynı zamanda İngiliz Futbol Ligi takımı Swindon Town’un forma sponsorlarıydı.

Reklam

Hamburg’da ışıklı Castrol reklamı, 2007
Long Biên, Hanoi’deki bir sergide Castrol standı, 2016

Castrol ürünleri halen 1909 yılında Castrol motor yağının piyasaya sürülmesinden bu yana kullanılan kırmızı, beyaz ve yeşil renk şeması altında pazarlanmaktadır. Castrol yağının reklamlarında geçmişte “Castrol – sıvı mühendisliği” sloganı yer almıştır. Bu slogan yakın zamanda yenilenmiş ve “Sadece yağdan daha fazlası. Sıvı mühendisliği.” olmuştur.

Uzun yıllar boyunca, Mahler’in Yedinci Senfonisi’nin ikinci Nachtmusik bölümünün açılış notaları Castrol TV reklamlarının imza teması olarak kullanıldı.

Wakefield araçları, şirket ve Castrol’un reklamını kendi taraflarında yaptı; modelleri Dinky Toys tarafından yapıldı ve daha sonraki zamanlarda aranan koleksiyoner eşyaları haline geldi. 1934’ten 1935’e kadar çok iyi ila mükemmel durumda bir örnek, 2016’da açık artırmada 1.000-1.500 sterlin alacağı tahmin edildi.

  • 1915 – Güneş Sistemi gezegenlerinden Plüton’un ilk fotoğrafı çekildi. Ancak Plüton’un yeni bir gezegen olduğu o tarihte anlaşılamadı.
  • 1920 – ABD Senatosu, Versay Antlaşması’nı onaylamayı reddetti.
  • 1945 – ABD Deniz Kuvvetleri’ne ait USS Franklin uçak gemisi, Japon İmparatorluk Deniz Kuvvetleri’ne ait bombardıman uçağı “Ginga” tarafından bombalandı.
  • 1945 – SSCB, bir nota ile 1925 tarihli Türk-Sovyet Dostluk ve Tarafsızlık Antlaşması’nı yenilemeyeceğini bildirdi.
  • 1955 – Agence France-Presse’in (AFP) Ankara temsilcisi Erol Güney, Türkiye yurttaşlığından çıkarıldı.
  • 1965 – Merzifon’un Çeltek Linyit İşletmesi’ndeki grizu patlamasında; 69 işçi öldü, 58 işçi de yaralandı.
  • 1970 – Batı Almanya’nın Başbakanı Willy Brandt ile Doğu Almanya’nın Başbakanı Willi Stoph ilk defa görüştü.
  • 2003 – ABD askerleri, Irak-Kuveyt sınırındaki askerden arındırılmış bölgeye girdi. ABD uçakları da Irak’ın batısını bombalamaya başladı.
  • 2006 – Azerbaycan Millî Direniş Teşkilatı kuruldu.
Azerbycan Millî Direniş Teşkilatı
Kısaltma AMDT
Sözcü Babek Çelebiyanlı
Kuruluş tarihi 19 Mart 2006 (18 yıl önce)
İdeoloji Türk milliyetçiliği
Slogan(lar) Self determinasyon
İnternet sitesi
http://www.diranish.org
İran

Azerbaycan Millî Direniş teşkilatı (AMDT) (Farsça: تشکیلات مقاومت ملی آذربایجان), bir siyasal örgüttür. 19 Mart 2006’da Güney Azerbaycan’da kurulmuştur. Güney Azerbaycan’da barışçıl ve gizli biçimde Fars şovenizmine karşı mücadelede bulunmaktadır.

AMDT, Azerbaycan Türklerinin kurtuluşu için İran’da ırkçılık ve ayrımcılıkla mücadele etmektedir. Kendi kaderini tayin etme hakkını geri almak amacıyla çalışmaktadır.

AMDT beyannamesinde Güney Azerbaycan’ın bağımsızlığı ve Kuzey Azerbaycan’la tarihi Azerbaycan topraklarının berpa edilmesini amaçlamaktadır.

ArazNews sitesi AMDT’nin haber organı olarak Farsça, İngilizce ve Türkçe dillerinde Güney Azerbaycan ilgili haberler ve makaleler yayımlamaktadır.

  • 2007 – New York’ta “United for Peace and Justice” örgütünün düzenlediği, “Savaşa Hayır” yürüyüşüne on binlerce kişi katıldı.
  • 2007 – Rusya’nın Kemerovo Oblastındaki Novokuznetsk şehrinde bulunan Ulyanovskaya maden işletmesinde, yerin 270 m altında meydana gelen patlamada 108 madenci öldü.
  • 2011 – 2011 Libya ayaklanması’na müdahale etmek için Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nin 1973 sayılı kararı doğrultusunda Koalisyon Kuvvetleri, 2011 Libya bombardımanını başlattı.
  • 2016 – Dubai şehrinden gelen ve Rusya’nın Rostov-na-Donu şehrindeki havalimanına inişe geçen, Flydubai şirketine ait yolcu uçağı iniş esnasında düştü. Uçaktaki 55 yolcu ile 7 mürettebat öldü.
  • 2023 – Ekvador’da 6,8 büyüklüğünde deprem meydana geldi. 15 kişi öldü, 400’den fazla kişi yaralandı.

wikipedia.org

Ayrıca Kontrol Edin

28 martta ölenler

Ölümler 193 – Pertinax, Roma İmparatoru (d. 126) 1239 – Go-Toba, Japonya’nın geleneksel veraset düzenine göre 82. imparatoru (d. 1180) 1285 – IV. Martinus, 22 …

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir