10 Şubat tarihinde doğanlar

Ádám Récsey
Macaristan Başbakanı
Görev süresi 3 Ekim 1848 – 7 Ekim 1848 Tanınmadı
Yerine geldiği	Lajos Batthyány
Yerine gelen	Lajos Kossuth
Kişisel bilgiler
Doğum	10 Şubat 1775 Ighiu, Alba, Romanya
Ölüm	26 Ekim 1852 (77 yaşında) Viyana, Avusturya
İmzası
Askerî hizmeti
Bağlılığı	Avusturya
Hizmet yılları	1789-1850
Rütbesi	Feldzeugmeister
Çatışma/savaşları	Fransız Devrim Savaşları Napolyon Savaşları

Ádám Récsey (10 Şubat 1775, Ighiu – 26 Ekim 1852, Viyana), 1848 Macar Devrimi sırasında 4 gün başbakanlık görevi yürüten Macar politikacı ve general. Yasa dışı olarak başbakan olmuş, bununla birlikte kısa süre sonra görevinden istifa etmek zorunda kalmıştır.

10 Şubat 1775 tarihinde Romanya’da, Alba’ya bağlı Ighiu’da doğdu. 1789 yılında askeri öğrenci olarak imparatorluk ordusuna girdi ve Napolyon’a karşı savaşlarda yer aldı. Savaş sonunda albay rütbesine yükseltildi. Savaştaki yararları nedeniyle kendisine “Maria Theresa Askeri Nişanı” verildi. 1813 yılında Dresden Muharebesi, Leipzig Muharebesi gibi çeşitli savaşlarda yer aldı. 1820 yılında tugay komutanı olarak atandı. 1839 yılında korgeneralliğe terfi ettirildi. 1839-1846 yılında Galiçya komutanı oldu. 1846 yılında ulusal bir isyan hareketinin bastırılmasında görev aldı.

1848 Macar Devrimi yıllarında kendini başbakan ilan etti. Fakat birkaç gün sonra isyanın Viyana’da patlak vermesi üzerine istifa etmek zorunda kaldı. 11 Ekim günü Viyana isyancılar tarafından ele geçirildi ve şehrin düşmesiyle birlikte şehri terk etti.

26 Ekim 1852 tarihinde Viyana’da 77 yaşında öldü.

Kont Lajos Batthyány
1. Macaristan Başbakanı
Görev süresi 17 Mart – 2 Ekim 1848
Hükümdar	I. Ferdinand
Yerine geldiği	Makam oluşturuldu
Yerine gelen	Bertalan Szemere
Kişisel bilgiler
Doğum	10 Şubat 1807 Pozsony, Macaristan Krallığı, Avusturya İmparatorluğu
Ölüm	6 Aralık 1849 (42 yaşında) Peşte, Macaristan Krallığı, Avusturya İmparatorluğu
Partisi	Muhalefet Partisi
Evlilik(ler)	Antónia Zichy de Zics et Vázsonykő
Çocuk(lar)	3
İmzası

Lajos Batthyány de Németújvár (10 Şubat 1807 – 6 Ekim 1849), Macaristan’ın ilk başbakanı. 10 Şubat 1807’de Pozsony’de doğdu ve 6 Ekim 1849’da 13 Arad Şehidi’yle aynı gün Peşte’te kurşuna dizilerek öldürüldü.

Babası Kont József Sándor Batthyány (1777-1812), annesi Borbála Skerlecz (1779-1834) idi. Erken yaşta ebeveynleri boşandıktan sonra annesi ve erkek kardeşi ile Viyana’ya taşındı. Batthyány’ye özel bir hoca tutulmuştu, ancak bir süre sonra annesi onu yatılı bir okula gönderdi ve Batthyány annesini nadiren görebildi.

Batthyány 16 yaşındayken yatılı okulda eğitimini tamamladı ve Zagreb’deki Akademiye gitti. 1826’da dört yıl boyunca İtalya’da görev yaptı, burada teğmenliğe terfi etti ve hukuk diplomasını aldı. 1830’da soylu olduğu için Macaristan’ın üst meclisinde göreve getirildi ancak Battyhány doğası gereği politikacı değildi.

Aralık 1834’te Antónia Zichy ile evlendi. Üç çocukları oldu: Amália Batthyány (1837–1922), Ilona Batthyány (1842-1929) ve Elemér Batthyány (1847-1932). Batthyány’nin arkadaşı Antónia’nın kendisini siyasette daha büyük sorumluluklar almaya teşvik ettiğini söyledi.

Batthyány, Pozsony’deki 1839-1840 diyetinden sonra daha fazla yer aldı ve muhalefetin lideri oldu. Onlar için bir reform planı hazırladı. Batthyány, üst meclisin işlemlerini 1840’tan başlayarak kayıt altına almak için stenografların kullanılmasını tavsiye etti. Batthyány, István Széchenyi’nin ekonomi ve politika hakkındaki görüşlerini kabul etti. 1830’ların başında Batthyány, Macaristan’da at yetiştiriciliğini teşvik edenlerden biriydi. Daha sonra diğer hayvanların yetiştiriciliği konusunda genişlediler ve Macar Ekonomisi Derneği’ni kurdular. Batthyány, Széchenyi’yi takip ederek ipekböceklerini yetiştirme uygulamasını destekledi: onları yetiştirmek için çiftliğine 50.000’den fazla dut ağacı dikti. Vas ilçesi ve Szombathely Ekonomi Birliği, Batthyány’nin yardımıyla kuruldu.

Alexandre Millerand
Fransa cumhurbaşkanı
Görev süresi 23 Eylül 1920 – 11 Haziran 1924
Başbakan	Georges Leygues Aristide Briand Raymond Poincaré Frédéric François-Marsal
Yerine geldiği	Paul Deschanel
Yerine gelen	Gaston Doumergue
Fransa başbakanı
Görev süresi 20 Ocak 1920 – 24 Eylül 1920
Cumhurbaşkanı	Raymond Poincaré Paul Deschanel
Yerine geldiği	Georges Clemenceau
Yerine gelen	Georges Leygues
Kişisel bilgiler
Doğum	10 Şubat 1859 Paris, Fransa
Ölüm	7 Nisan 1943 (84 yaşında) Versay, Fransa
Partisi	Bağımsız Sosyalistler (1885–1911) Cumhuriyetçi-Sosyalist Parti (1911–1920) Bağımsız (1920–1924) Cumhuriyetçi Bağımsızlar (1924–1940)
Bitirdiği okul	Paris Üniversitesi

Alexandre Millerand (10 Şubat 1859 – 7 Nisan 1943), Başbakanlık ve Cumhurbaşkanlığı yapmış Fransız siyasetçi.

Hukuk öğrenimi gördü. 1885’te Sosyalistlerin listesinden Millet Meclisine girdi. Kısa bir süre sonra Sosyalist solun önderi durumuna geldi, 1896’ya değin sol yayın organı La Petite République’i yönetti. 1899’da René Waldeck-Rousseau’nun cumhuriyetçi savunma kabinesine ticaret bakanı olarak girdi; çalışma koşullarının iyileştirilmesi, deniz ticaretinin hızlandırılması, ticaret ve eğitim kaynakları ile posta sisteminin geliştirilmesiyle ilgilendi. 1909’da Aristide Briand’ın ilk kabinesinde bayındırlık bakanı olarak görev aldı, devlet demiryollarının yeniden düzenlenmesini sağladı. Ekim 1910 demiryolu grevinin bastırılmasında askerî birliklerin kullanılmasının sorumluluğunu Briand’la birlikte üstlendi. 1912’de Raymond Poincaré hükûmetinde savaş bakanlığına getirildi, yüksek komutanlığı yeniden düzenleyerek askeri havacılığa ilk kez belirli bir statü kazandırdı. René Viviani kabinesinde de aynı görevi sürdürdü, ama Ekim 1915’te istifa etti. 1918’de Manevi ve Siyasal Bilimler Akademisi üyeliğine seçildi.

Ocak 1920’de Georges Clemenceau’nun istifası üzerine başbakan ve dışişleri bakanı oldu. Ağırlıklı olarak Versailles Antlaşması’nın uygulanmasıyla ilgilendi. Mayıs 1920’de devrimci grev girişimlerini boşa çıkardı. Ayrıca SSCB’ye karşı Polonya’ya savaş malzemesi sağlamak için büyük çaba harcadı.

Eylül 1920’de Cumhurbaşkanı Paul Deschanel hastalık nedeniyle istifa etmek zorunda kaldı. Bu arada ılımlı merkez sağ koalisyonu Ulusal Blok’un başkanı olan Millerand, anayasada değişiklik yaparak cumhurbaşkanının yetkilerini artırma niyetinde olduğunu gizlemeksizin bu göreve seçildi. Ama radikallerden ve sosyalistlerden oluşan Sol Koalisyon (Cartel des Gauches) Mayıs 1924 seçimlerinde başarı sağladı. Muhafazakârları açıkça destekleyerek cumhurbaşkanının geleneksek yansızlığını göz ardı ettiği için sol çoğunluğun şiddetli saldırısıyla karşılaşan Millerand, desteklenebilir bir kabine kurmayı başaramayınca istifa etmek zorunda kaldı.

Günther Blumentritt
Doğum	10 Şubat 1892 Münih, Bavyera Krallığı, Alman İmparatorluğu
Ölüm	12 Ekim 1967 (75 yaşında) Münih, Bavyera, Batı Almanya
Bağlılığı	Alman İmparatorluğu (1918’e kadar)  Weimar Cumhuriyeti (1933’e kadar)  Nazi Almanyası
Branşı	Heer
Hizmet yılları	1911-1945
Rütbesi	General der Infanterie
Komutası	12. SS Kolordusu 25. Ordu 1. Fallschirmarmee Heeresgruppe Blumentritt
Çatışma/savaşları	I. Dünya Savaşı II. Dünya Savaşı
Ödülleri
İmza

Günther Blumentritt (10 Şubat 1892 – 12 Ekim 1967), Weimar Cumhuriyeti altında Kurmay Subayı ve II. Dünya Savaşı sırasında Nazi Almanyası Generali olarak hizmet vermeye devam etti. I. Dünya Savaşı’nda bir Alman subayı idi. II. Dünya Savaşı boyunca çoğunlukla bir Kurmay Subay olarak Batı Cephesinde hizmet etti. Blumentritt, 1939 Polonya Seferi’nde Alman işgali ve 1940’taki Fransa Seferi işgali planlamalarında yer aldı. Barbarossa Harekatına katıldı ve daha sonra Atlantik Duvarı ve Normandiya Çıkarması savunma planlaması için sorumluluğun büyük bir kısmını üstlendi.

20 Eylül 1911 yılında bir askeri öğrenci olarak Thüringen Piyade Alayına, 28 Eylül 1912’de Danzig Harp Okuluna katıldı. 19 Kasım 1912’de teğmenliğe terfi etti. Aralık 1914’te Piyade Alayı 71 Taburu’nda emir subayı olarak hizmet etti.

1 Aralık 1945’te bir İngiliz esir savaş kampına yerleştirildi ve 1946 yılında Nürnberg Duruşmaları için Uluslararası Askeri Mahkemesi tarafından sorguya çekildi. Almanya’daki Amerikan Tümeni tarafından savaş esiri olarak 6 Kasım 1947 – 1 Ocak 1948 tarihleri arasında savaş esiri kampında kaldı.

Aktör Lor Jürgens tarafından tasvir edildiği 1962 filmi The Longest Day’de bir askeri danışman olarak görev almıştır.

Münih’te 12 Ekim 1967 tarihinde öldü.

Cevdet Sunay 1334-N.TOP.6
1964’te Cevdet Sunay
5. Türkiye cumhurbaşkanı
Görev süresi 28 Mart 1966 – 28 Mart 1973 (7 yıl, 0 gün)
Başbakan	Süleyman Demirel (1965-1971) Nihat Erim (1971-1972) Ferit Melen (1972-1973)
Yerine geldiği	Cemal Gürsel
Yerine gelen	Tekin Arıburun (vekâleten) Fahri Korutürk
Cumhuriyet Senatörü
Görev süresi 28 Mart 1973 – 12 Eylül 1980
Görev süresi 14 Mart 1966 – 28 Mart 1966
Seçen cumhurbaşkanı vekili	İbrahim Şevki Atasagun
12. TSK Genelkurmay Başkanı
Görev süresi 4 Ağustos 1960 – 16 Mart 1966
Yerine geldiği	Ragıp Gümüşpala
Yerine gelen	Cemal Tural
Türk Kara Kuvvetleri Komutanı
Görev süresi 3 Haziran 1960 – 2 Ağustos 1960
Yerine geldiği	Cemal Gürsel
Yerine gelen	Muzaffer Alankuş
TSK Genelkurmay II. Başkanı
Görev süresi 15 Aralık 1957 – 3 Haziran 1960
Yerine geldiği	Salih Coşkun
Yerine gelen	Seyfi Turagay
Kişisel bilgiler
Doğum	Ahmet Cevdet[1] 10 Şubat 1899 Erzurum, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm	22 Mayıs 1982 (83 yaşında) İstanbul, Türkiye
Ölüm nedeni	Kalp krizi
Defin yeri	Cebeci Askeri Şehitliği, Ankara (28 Mayıs 1982 – 30 Ağustos 1988) Devlet Mezarlığı, Ankara
Evlilik(ler)	Atıfet Sunay (e. 1929; ö. 1982)
Çocuk(lar)	3
Bitirdiği okul	Kuleli Askerî Lisesi Harp Okulu Harp Akademisi
Mesleği	Asker
Dini	İslam
Ödülleri
İmzası
Askerî hizmeti
Bağlılığı	Osmanlı (1917-1920)  Türkiye (1921-1966)
Branşı	Topçu
Hizmet yılları	1917-1966
Rütbesi	Orgeneral
Komutası	72. Topçu Alayı 41. Topçu Alayı 204. Motorlu Topçu Alayı 3. Zırhlı Tümen 6. Tank Alayı 3. Zırhlı Tugay 33. Tümen 9. Kolordu Türk Kara Kuvvetleri Türk Silahlı Kuvvetleri
Çatışma/savaşları	I. Dünya Savaşı Türk Kurtuluş Savaşı

Ahmet Cevdet Sunay (10 Şubat 1899, Erzurum – 22 Mayıs 1982, İstanbul), Türk asker ve devlet adamı. Türkiye’nin 5. Cumhurbaşkanı ve Türk Silahlı Kuvvetlerinin 12. Genelkurmay Başkanıdır.

10 Şubat 1899 tarihinde Erzurum’da doğdu. Diğer bazı kaynaklarda doğum tarihi olarak 1896 ya da 1899 yılı ve doğum yeri Trabzon olarak geçse de, başka bir kaynağa göre doğum tarihi 1900 yılı ve doğum yeri Trabzon ilinin Çaykara ilçesinin Ataköy mahallesi olarak gösterilmektedir. Babası Çaykara’nın Şinek (Ataköy) köyünden Alay Müftüsü İslâm Sabri Efendi, annesi Hatice Hanım’dır. İlk ve orta öğrenimini Erzurum, Kerkük, Edirne ve Kuleli Askerî Lisesinde yaptı. Birinci Dünya Savaşı sırasında, 7 Temmuz 1917 tarihinde subay namzedi olarak orduya katıldı. Aynı yıl Sina ve Filistin Cephesi’nde görev aldı. 1918 yılında İngilizlere esir düştü. Mısır’a götürüldü. Esaretten döndükten sonra, Türk Kurtuluş Savaşı’na katılarak, Güney Cephesi’nde görev aldı. Sonradan Batı Cephesi’nde görevini sürdürdü. 1927 yılında Harp Okulu öğrenimini tamamladı. 1930 yılında Harp Akademisini bitirdi. Silahlı Kuvvetler’de çeşitli görevler almıştır. 1949 yılında Tuğgeneral rütbesine terfi etti.

Tuğgeneral rütbesi ile 3. Zırhlı Tugay Komutanlığı ve Genelkurmay Harekât Daire Başkanlığı yapmıştır. 1952 yılında Tümgeneral rütbesine terfi etti. Tümgeneral rütbesi ile Genelkurmay Harekât Daire Başkanlığı ve 33. Tümen Komutanlığı görevlerinde bulundu. 1955 yılında Korgeneral rütbesine terfi etti. Korgeneral rütbesi ile 9. Kolordu Komutanlığı, Genelkurmay Harekât Başkanlığı ve Genelkurmay II. Başkanlığı görevlerinde bulunduktan sonra 1958 yılında Orgeneral rütbesine terfi etti. Orgeneral rütbesinde Genelkurmay II. Başkanlığı, Kara Kuvvetleri Komutanlığı görevlerini yürüttü. 2 Ağustos 1960 tarihinde Genelkurmay Başkanlığı görevine atandı. 15 Mart 1966 tarihinde kendi isteği ile emekli oldu ve aynı yıl kontenjan senatörü seçildi.

Cemal Gürsel’in rahatsızlığı sebebiyle görevden ayrılması üzerine, 28 Mart 1966’da Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından Türkiye’nin beşinci Cumhurbaşkanı seçildi. 28 Mart 1973 tarihine kadar devam eden Cumhurbaşkanlığı döneminde zaman zaman sıkıntılı günler geçirdi. Sırasıyla Süleyman Demirel, Nihat Erim ve Ferit Melen’in hükûmet kurdukları bu dönemde en uzun müddet hükûmet başında kalan (27.10.1965-19.03.1971) Süleyman Demirel’dir. Demirel bu dönem için Sunay’ın ölümünden sonra: “Beş yıl, Cumhurbaşkanı Sunay ile rahat çalıştık. Birbirimizi anlıyorduk. Çankaya ile hükûmet arasındaki bu uyum Türkiye’ye pek çok şey kazandırmıştır” demiştir.

Türkiye’de sol hareketin ivme kazanması, CHP’nin “Ortanın Solu” sloganı, Ecevit’in adının duyulmaya başlaması, öğrenciler arasındaki sağ-sol kavgası, Yassıda Mahkemesi’nde yargılanıp hapse mahkûm olan ve Kayseri Kapalı Cezaevinde kalan başta Celâl Bayar olmak üzere Demokrat Parti milletvekillerinin affı ile siyasi haklar verilmesi mevzusunda o günlerin partileri arasındaki mücadele, Suat Hayri Ürgüplü’nün başbakanlığa getirilip (29 Nisan 1972) kurduğu hükûmetin Sunay tarafından önce uygun görülüp sonra reddedilmesi, üniversitelerde zaman zaman arama yapılması, hatta bazen kapatılması, İsmet İnönü’nün irtica ve Nurculuk kelimelerini sık sık tekrarlaması, 1967 Kıbrıs olayları, ABD Başkanı Johnson’un mektubu, Yargıtay Başkanı İmran Öktem’in cenaze merasimindeki olaylar (1969) ve sonrasındaki gösteriler, Birinci Boğaz Köprüsü, İstanbul ve Ankara’da bazı resmî binaların bombalanması Genelkurmay Başkanı Cemal Tural’in Askeri Şûra’ya alınarak Orgeneral Memduh Tağmaç’ın Genelkurmay Başkanı olması (12 Mart 1969), Millî Nizam Partisi’nin kurulması (26 Ocak 1970), İsrail Başkonsolosu’nun kaçırılması ve daha sonra öldürülmesi, üç İngiliz teknisyenin kaçırılıp öldürülmesi, Boğaziçi adlı yolcu uçağının Bulgaristan’a kaçırılması, Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan’ın idamı, İsmet İnönü’nün önce CHP liderliğinden daha sonra CHP’den ve milletvekilliğinden istifası, birinci ve ikinci Nihad Erim hükûmetleri (1971-1972), sonra Ferid Melen’in başbakanlığı ve benzeri olaylar ve meşhur 12 Mart Muhtırası Cevdet Sunay’ın cumhurbaşkanlığı döneminde cereyan etmiştir.

Yedi yıllık görev süresini 28 Mart 1973 tarihinde tamamladı ve cumhurbaşkanlığından ayrıldı. Aynı gün Cumhuriyet Senatosu tabii senatörü olarak göreve başladı ve 12 Eylül Darbesine kadar görevini sürdürdü.

1929 yılında Atıfet Hanım’la evlenen ve üç çocuğu olan Cevdet Sunay 22 Mayıs 1982’de 83 yaşında ölmüştür. Cenazesi, 28 Mayıs 1982’de törenle, Ankara Cebeci Asri Mezarlığında toprağa verildi. 6 yıl sonra, 30 Ağustos 1988’de, Büyük Zafer’in 66. yılı nedeniyle, Devlet Mezarlığına nakledilmiştir.

Sedat Peker’in öne sürdüğü uyuşturucu iddialarıyla gündeme gelen Kıbrıslı iş insanı Halil Falyalı, 15 Ekim 2021 tarihinde tutuklanıp mahkemeye sevk edildi. Mahkemede mal varlığı hakkında bilgi veren Falyalı, Cevdet Sunay hakkında şu açıklamalarda bulundu: “Fly Oil adında Kıbrıs’ın üçüncü büyük petrol şirketine sahibim. Bu petrol firması Cevdet Sunay’a aitti ve 1974’ten beri faaliyettedir. 25-30 yıl önce ben satın aldım.”

Zori Balayan
Doğum	10 Şubat 1935 (89 yaşında) Hankendi, SSCB
Meslek	Hekim, yazar, gazeteci
Milliyet	Ermeni

Zori Balayan (Ermenice: Զորի Բալայան, 10 Şubat 1935, Hankendi), Ermeni yazar, gazeteci, gezgin ve hekimdir.

10 Şubat 1935’te Azerbaycan SSC’nin Hankendi şehrinde doğdu. 1957 yılında ortaokuldan, 1963 yılında ise Ryazan Devlet Üniversitesi’nden mezun oldu. 1963-1973 yılları arasında Kamçatka’da hekimlik icra etmiştir.

1975 yılından itibaren “Literaturnaya Gazeta”nın şahsî muhabiri olarak çalıştı. 1989 yılında SSCB Meclisine milletvekili olarak girdi.

Zori Balayan’ın 1980’li yılların başlarında yazdığı Ocak adlı makalesi ile meşhur oldu. Bu eser 1981 yılında kitap olarak neşrolundu. Bu kitapta Karabağ’ın ve Nahçıvan’ın eski Ermeni toprağı olduğunu iddia ediyor. Ayrıca, kitapta “Türkler -Azerbaycanlılar da gruba dahil olmak üzere- Rusya ve Ermenistan’ın düşmanıdır” diyen İngiliz gazeteci Thomas de Waal’a göre Azerbaycan’da karmaşa yaratmayı amaçlamıştır. Sabir Rüstemhanlı, Mirza İbrahimov ve Azerbaycan’ın diğer ileri gelen edipleri, ülke basınında Balayan’ın iddialarına karşılık makaleler neşrettiler.

Daha sonra Balayan, Karabağ ayrılıkçılarına iştirak etti ve ”Miatsum” hareketinin liderlerinden biri oldu. Balayan, 1988’de Silva Kaputikyan ile beraber Moskova’da Mihail Gorbaçov ile bir araya geldi ve ondan “Karabağ Meselesi”ni Ermeniler lehine halletmesini istedi.

Enver Ören
Doğum	10 Şubat 1939 Honaz, Denizli, Türkiye
Ölüm	22 Şubat 2013 (74 yaşında) Şişli, İstanbul, Türkiye
Ölüm sebebi	Beyin kanaması
Defin yeri	Eyüpsultan Mezarlığı
Eğitim	İstanbul Üniversitesi
Meslek	İş insanı, biyolog, akademisyen
Tanınma nedeni	İhlas Holding
Evlilik	Dilvin Ören (e. 1968–2013)
Çocuk(lar)	Ahmet Mücahid Ören (d. 28 Nisan 1972)
Ödüller

Enver Ören (10 Şubat 1939, Denizli – 22 Şubat 2013, İstanbul), Türk iş insanı, biyolog ve akademisyen. İhlas Holding’in kurucusu ve ilk başkanıdır.

Enver Ören, 10 Şubat 1939 tarihinde Denizli’nin Honaz ilçesinde doğdu. İlk ve Orta tahsilini Denizli’de bitirerek Kuleli Askerî Lisesi’ne, oradan da Et ve balık kurumu bursuyla İstanbul Üniversitesi, Fen Fakültesi Zooloji-Botanik bölümüne girdi. 1961 yılında lisans öğretimini tamamladıktan sonra kazandığı NATO bursu ile, Hidrobiyoloji alanında bir buçuk yıllığına mesleki çalışmalar yapmak üzere Napoli’ye gitti.

Dönüşünde hidrobiyoloji kürsüsünde asistan oldu. Bir müddet öğretim görevlisi olarak üniversitede çalıştı. 1970 yılında üniversiteden ve akademik hayattan ayrıldı ve birkaç arkadaşıyla birlikte gazeteciliğe başladı. Çıkardığı gazete önce Hakikat gazetesi, sonra Türkiye gazetesi adını aldı. Sonrasında birkaç arkadaşıyla beraber İhlas Vakfı’nı kurdu. 1989 yılında gazetesi tiraj rekoru kırdı. Bir süre Fatih Erkek Lisesi’nde Biyoloji öğretmeni olarak çalıştı. 1993 yılında inşaat, medya, otomotiv, meşrubat, gıda, ev aletleri, turizm sektörlerinde faaliyet gösteren İhlas Holding’i kurdu. Aynı yıl İhlas Haber Ajansı’nı ve TGRT’yi kurdu. Sahibi olduğu TGRT kanalı yaptığı yayınlara Türkiye’de din ve kültürün doğru anlaşılmasında etkili oldu.

1990 ve 2006’da kendisine iki kez böbrek nakli yapıldı. Ancak geçirdiği tedavi süreci Ören’i yorgun düşürdü. 28 Ocak 2013’te beyin kanaması sebebiyle Şişli’deki Memorial Hastahanesi’ne kaldırıldı. Yapılan bütün tedavilere rağmen 22 Şubat 2013 tarihinde 74 yaşında öldü. Cenazesi 70-80 bin kişinin katılımıyla Eyüp Sultan Camii’nden kaldırıldı. Kılınan cenaze namazının ardından Eyüpsultan Mezarlığı’na defnedildi. Yerine oğlu Ahmet Mücahid Ören geçti.

Kuleli Askeri Lisesi’ndeyken Kimya öğretmeni Hüseyin Hilmi Işık’la tanıştı ve ondan dersler aldı. Onun kızı olan Dilvin Işık ile 1968’de evlendi. 28 Nisan 1972’de Ahmet Mücahid ismini verdikleri oğulları dünyaya geldi. 24 Aralık 1999’da başbakan Bülent Ecevit’in imzası ile, devletin yüceltilmesine ve milli menfaatlere yaptığı katkılar nedeniyle Türkiye Cumhuriyeti Devlet Üstün Hizmet Madalyası verildi.

• 1970-2013: Türkiye (İlk ismi Hakikat’ti, sonra Türkiye adını aldı.)
• 1982-2013: Made in Turkey
• 2004-2013: Post

• 1972-2013: Hakikat Kitabevi

• 1993-2006: TGRT (News Corporation’a ve Ahmet Ertegün’e sattı, frekansı FOX’a devretti.)
• 2004-2010: TGRT Pazarlama (Frekansı TGRT Belgesel’e devretti.)
• 2004-2013: TGRT Haber
• 2004-2007, 2009-2013: TGRT EU (News Corporation’a sattı, frekansı FOX Türk’e devretti, sonrasında geri aldı.)
• 2008-2009: FOX Türk (News Corporation’dan satın aldı, Frekansı TGRT EU’ya devretti.)
• 2010-2013: TGRT Belgesel

• 1993-2013: TGRT FM

• 1993-2013: İhlas Haber Ajansı