Åžit Aleyhisselâmın babası, Âdem Aleyhisselâm, annesi de, Hz. Havvâ'dır.
Âdem Aleyhisselâmın oÄŸlu Kabil, kardeÅŸi Hâbil'i kıskanarak öldürdükten beÅŸ yıl sonra, Åžit (Hibetullâh) Aleyhisselâm doÄŸdu.
Cebrail Aleyhisselâm, Hz. Havva'ya: "Allah, bunu (Åžit'i), sana, Hâbil'in yerine verdi" dedi. (Hibetullâh)a: Arabça’da Åžes, Süryancada Åžas, İbrancada Åžis denir. Åžit Aleyhisselâm, doÄŸunca, Âdem Aleyhisselâm da: "Bu, Hibetullâh'dır (Allah'ın Hibesidir) demiÅŸ ve Hâbil'den dolayı yemin etmiÅŸtir.
Alınlardan Alınlara Geçen Peygamberlik Nuru:
Hz. Havva, Åžit'e hâmile olunca, alnında parıldamaÄŸa baÅŸlayan Nûr, Åžit'i doÄŸurduÄŸu zaman, onun alnına geçmiÅŸti.
Âdem Aleyhisselâm, bundan, Åžit'in kendisinden sonra, yerini tutacağını anlamıştı.
Åžit Aleyhisselâmın alnında parlayan Peygamberlik Nûr'u, zevcesine, oÄŸlu EnuÅŸ doÄŸduÄŸu zaman da, EnuÅŸ'un alnına, ondan da, oÄŸlu Kaynan'ın alnına geçmiÅŸ, asırlar boyunca, alından alına geçmiÅŸ durmuÅŸ ve nihayet, Abdulmuttalibden Abdullâh'a, ondan da, Muhammed Aleyhissalatü vesselâma geçip son temelli sahibinde karar kılmıştır.
Åžit Aleyhisselâmın Bazı Faziletleri Ve PeygamberliÄŸi:
Åžit Aleyhisselâm; Âdem Aleyhisselâmın oÄŸullarının en ulusu, en üstünü, Âdem Aleyhisselâma, en sevgilisi ve ona, en çok benzeyeni idi.
Âdem Aleyhisselâm; vefatından on bir gün önce , Åžit Aleyhisselâma:
"Ey oÄŸulcuÄŸum! Sen, benden sonra, Halîfem'sin!" diyerek vazifesini takva üzere yürütmesini tavsiye etti.
Onu, bir vasiyetname ile yerine vekil bıraktı.
Bunu, Kabil'den ve Kabil oğullarından gizli tutmasını, ona emretti.
Gece ve gündüz saatlerini ve her mahlukun, Allâh’a, hangi saatlerde, ne gibi ibadetler yaptıklarını bildirdi. Vuku bulacak Tufan hakkında da, bilgi verdi.
Âdem Aleyhisselâm; Kabil oÄŸullarının zina ve içkiye düÅŸtüklerini, bozulduklarını görünce de, Åžit Aleyhisselâmın oÄŸullarına da, Kabil oÄŸulları ile evlilik baÄŸlantısı kurmamalarını tavsiye etti.
Yüce Allah; Âdem Aleyhisselâma, yirmi bir, Åžit Aleyhisselâma da, yirmi dokuz sahife indirip Åžit Aleyhisselâmı, bu elliyi bulan sahifelere göre (18) hareket ve amel etmekle mükellef kıldı.
Yüce Allah'ın; Âlâ sûresinin on sekizinci âyetinde andığı Suhufu Ûlâ, Hibetullâh Åžit b.Âdem Aleyhisselâm ile İdris Aleyhisselâm'a indirilmiÅŸ olan sahifelerdi.
Peygamberlik, din, ibâdet ve Yüce Allah'ın Hak ve ÅŸeriatlarına göre hareket, Åžit Aleyhisselâm'da ve oÄŸullarında bulundu.
Åžit Aleyhisselâmın yurdu, dağın başında; Kabil oÄŸullarının yurdu ise, vadinin altında idi.
Åžit Aleyhisselâm; Allah'ı, takdis ve tenzihden geri durmaz, kavmine de; Allah'ın buyruklarına karşı sakınmalarını, Allah'ı, her türlü noksan, eksik sıfatlardan uzak tutmalarını ve dâima iyi iÅŸler iÅŸlemelerini emrederdi.
Bunun için, Åžit oÄŸulları ve kadınları arasında ne düÅŸmanlık, ne kıskançlık olur, ne kin tutulur, ne suçlama yapılır, ne yalan söylenir, ne de, boÅŸ yere yemin edilirdi.
Onlardan, her hangi biri, yemin etmek istediÄŸi zaman, ancak: "Hâbil'in kanı üzerine yemin olsun ki!" derdi.
Âdem Aleyhisselâm'dan sonra, oÄŸullarından, Kabe'nin onarımını ilk defa, taÅŸla ve çamurla yapan da, Åžit Aleyhisselâm idi.
Åžit Aleyhisselâm; vefat edinceye kadar, Mekke'de kalmaktan Hacc ve Umre yapmaktan geri durmadı.
Åžit Aleyhisselâmın Vefatı:
Åžit Aleyhisselâm; vefat edeceÄŸi sırada, yerine oÄŸlu EnuÅŸ'u bırakıp ona; Âdem Aleyhisselâmın, tâbut içindeki cesedini, korumasını, Allah'ın buyruklarını yerine getirmesini ve kavmine de, bunu ve Allah'a güzelce ibâdet etmelerini emretmesini istedi.OÄŸullarına bereket duası yaptı.
Oturdukları mukaddes daÄŸdan inmemeleri, çocuklarının da, oradan inmelerine engel olmalarını ve lanetlenmiÅŸ Kabil'in çocuklarıyla düÅŸüp kalkmamaları hakkında da, Hâbil'in kanı üzerine and verdi. Sonra, vefat etti.(25) Ona ve gönderilen bütün peygamberlere selâm olsun!
Åžit Aleyhisselâm, vefat ettiÄŸi zaman, dokuz yüz on iki yaşında idi.(26) İdris Aleyhisselâm da, o zaman yirmi yaşında bulunuyordu.
Åžit Aleyhisselâmın oÄŸlu EnuÅŸ, babasının cesedini özel aÄŸaç zamkı ile ve darçın gibi kokan aÄŸacın kokusu ile kokuladı.
Åžit Aleyhisselâmın cenaze namazını; oÄŸulları, oÄŸullarının oÄŸulları ile kızları ve kızlarının oÄŸulları gelip kıldılar.
Rivayete göre: Åžit Aleyhisselâm da, Mekke daÄŸlarından Ebû Kubeys dağındaki maÄŸaraya gömülen Ebeveyninin yanına gömülmüÅŸtür.
Ahlâk kitapları, Hz. Âdem (as)’in, vefatından önce oÄŸlu Åžît’e ve dolayısıyla bütün insanlığa beÅŸ maddelik mühim bir öÄŸütte bulunduÄŸunu kaydederler. Ders ve ibret dolu bu nasihatlar ÅŸöyledir:
"— Ey Åžît! OÄŸullarına söyle:
1. Dünyadan ayrılmayacaklarmış gibi bakmasınlar. Buradan bir gün göçüp gideceklerini düÅŸünsünler.
2. İnsanlara söyle, hiç kimsenin sözünü düÅŸünmeden kabul etmesinler. Biraz düÅŸünüp doÄŸruluk derecesini incelesinler.
3. OÄŸulların yapacakları iÅŸin sonunu iyi düÅŸünsünler... EÄŸer ben yasak aÄŸacın meyvesinden yerken, bu iÅŸin sonunu düÅŸünseydim, başıma gelen gelmeyecekti...
4. Bir iÅŸe baÅŸlarken içinde o iÅŸe ait bir endiÅŸe ve isteksizlik olursa, iÅŸi tekrar düÅŸünüp, yeniden tetkik etsinler.
5. DoÄŸruluk derecesini kesin olarak bilemedikleri iÅŸlerde de bilenlere sorsunlar. DürüstlüÄŸüne inandıkları kimselerle yaptıkları istiÅŸare neticesinde, varacakları karara göre hareket etsinler.
Eğer ben meleklere başvurup işimin sonunu onlarla konuşup karara bağlasaydım, başıma gelenlere katlanmak zorunda kalmayacaktım."
Kaynak : sorularlaislamiyet.com.