Tarihte 13 ocak

Hadi Çaman
Doğum	13 Ocak 1943 Arız, Kastamonu, Türkiye
Ölüm	22 Eylül 2008 (65 yaşında) İstanbul, Türkiye
Defin yeri	Karacaahmet Mezarlığı, İstanbul
Milliyet	Türk
Meslek	Oyuncu, yönetmen, yazar, tiyatro hocası
Etkin yıllar	1964-2006
Evlilik	Bengi Şen

Muharrem Hadi Çaman (13 Ocak 1943, Arız, Kastamonu – 22 Eylül 2008, İstanbul), Türk oyuncu, yönetmen, yazar ve tiyatro eğitmendir.

1982’de İstanbul’da Yeditepe Oyuncuları’nı kurdu ve çok sayıda genç oyuncu yetiştirdi.

1943 yılında Kastamonu’da doğdu. Balkan kökenli Kastamonulu bir ailenin üç çocuğundan biridir. Babası Devrekanili Niyazi Bey, annesi Zatiye Hanımdır. İlk ve orta öğrenimini Abdurrahman Paşa Lisesi’nde tamamladı. Lise yıllarında tiyatro ile ilgilendi, okulun tiyatro kolunun başkanlığının üstlendi. Anne ve babasının İstanbul’da devlet memuru olarak görev yapmalarından dolayı ailesiyle birlikte İstanbul’a yerleşti.

1960 yılında İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde başladığı hukuk eğitimini yarıda bıraktı. 1962 yılında Dormen Tiyatrosu ve ardından Kent Oyuncuları’nın açtığı müşterek sınavı kazanarak kursiyer oldu ve 1963’te Dormen Tiyatrosu’nda sahnelenen Altın Yumruk adlı oyunda rol alarak profesyonel oyunculuğa başladı. Dormen Tiyatrosu’nda on yıl boyunca yirmi eserde rol aldı. Tiyatroculuğa devam ederken 1963’te İstanbul Belediye Konservatuvarı’na girdi, iki yıl devam edebildi. İzmirli tiyatro sanatçısı ve yazar Bengi Şen’le evlendi. Bu evlilikten oğlu Mehmet Efe Çaman (d.1971) doğdu.

Dormen Tiyatrosu’nun 1972’de kapanmasından sonra Gülriz Sururi-Engin Cezzar Tiyatrosu, Nisa Serezli-Tolga Aşkıner Tiyatrosu, Miyatro ve Şan Tiyatrosu gibi tiyatrolarda onlarca oyunda ve de müzikalde oynadı.

Türk sinemasının 1974-1980 arasındaki seks filmleri döneminde çeşitli filmlerinde rol aldı. Sonraki yıllarda Kartal Tibet’in yönettiği, Adile Naşit’in rol aldığı Aile Pansiyonu, Yaygara filmlerinde ve televizyon dizilerinde rol aldı.

1982 yılında Nişantaşı’nda bir okulun müsamere salonunu kiralayıp tiyatro salonuna çevirerek Yeditepe Oyuncuları’nı kurdu ve sanat yaşamını bu tarihten sonra kendi tiyatrosunda sürdürdü. Geniş kitlelerce tanıması, bu tiyatronun ilk oyunu olan ve Füsun Önal ile birlikte rol aldığı “Kelebekler Özgürdür” adlı oyunu ile oldu.^[4] Tiyatrosunda sonradan tanınmış oyuncular olan birçok genci (Tolga Çevik, Cem Özer, Sevinç Erbulak ve diğerleri) yetiştirdi ve profesyonel sahne sanatlarına kazandırdı. Genç kuşaklara desteği ve Türk tiyatrosunun altyapısına yaptığı önemli katkılardan dolayı UNESCO tarafından ödüle layık görüldü.

Tiyatro oyunculuğu ve tiyatro işletmeciliği dışında İngilizceden Türkçeye çeviriler, uyarlamalar yaptı; üniversitede drama dersleri verdi; tiyatro oyunları yazdı, sahneye koydu; televizyon dizilerinde ve filmlerinde sayısız rol aldı. Kendi döneminin tiyatro yaşamını konu alan “Güzeltmek” adlı bir anı-kitap yazdı.

Kişisel olarak kendisinin ve tiyatrosu Yeditepe Oyuncularının layık görüldüğü ödül ve takdirnameler arasında Avni Dilligil Ödülü, Afife Jale Ödülü, İsmet Küntay Ödülü bulunur.

12 Aralık 2007’de, ALS hastalığı tanısıyla, oğlu M. Efe Çaman’ın öğretim üyesi olarak görev yaptığı Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma Hastanesi’nde yoğun bakıma alındı. Sanatçı, bir süre bir bakım evinde kaldı. 22 Eylül 2008 yılında öldü. Teşvikiye Camii’ndeki cenaze merasimine aralarında sanat, tiyatro, sinema, siyaset ve bilim camiasından kimselerin olduğu büyük bir kalabalık katıldı. Cenazesi Karacaahmet Mezarlığı’na defnedildi.

“Yüze yaklaşan oyun. Bir o kadar ustayla, göz göze soluk soluğa geçen muhteşem günler. Dormen Tiyatrosu’nun ailevi ortamında başlayan daha sonra Gülriz Sururi-Engin Cezzar Tiyatrosu, Nisa Serezli-Tolga Aşkıner Tiyatrosu, Şan Tiyatrosu, Venüs Tiyatrosu’nu kapsayan yıllar… Ve yıl 1982. YEDİTEPE OYUNCULARI. Yirmi yıl, aralıksız ışık saçmak için verilen sonsuz savaş. Onlarca genç insana açılan kucak. Yazılan, yönetilen oyunlar, kazanılan sayısız ödül. En önemlisi, Türkiye’de bir ilke imza atıp, bir müsamere salonundan, kültür merkezine dönüştürülen koca bir yapı. Kısacası bir ÖMÜR! Seve seve, özveriyle, içtenlikle, gönülden sunulan bir yaşam. O arada yetiştirilen, büyütülen, 30 yaşına erişen bir oğul. Hepsi ülkeme helâl olsun.”